rondneuzen

Dutch

Etymology

From rond (“around”) +‎ neuzen (“to browse, peruse”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈrɔntˌnøː.zə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: rond‧neu‧zen
• Rhymes: -øːzən

Verb

rondneuzen

1. to nose about, to browse

Conjugation

Conjugation of rondneuzen (weak, separable)
infinitive	rondneuzen
past singular	neusde rond
past participle	rondgeneusd
infinitive	rondneuzen
gerund	rondneuzen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	neus rond	neusde rond	rondneus	rondneusde
2nd person sing. (jij)	neust rond, neus rond2	neusde rond	rondneust	rondneusde
2nd person sing. (u)	neust rond	neusde rond	rondneust	rondneusde
2nd person sing. (gij)	neust rond	neusde rond	rondneust	rondneusde
3rd person singular	neust rond	neusde rond	rondneust	rondneusde
plural	neuzen rond	neusden rond	rondneuzen	rondneusden
subjunctive sing.1	neuze rond	neusde rond	rondneuze	rondneusde
subjunctive plur.1	neuzen rond	neusden rond	rondneuzen	rondneusden
imperative sing.	neus rond
imperative plur.1	neust rond
participles	rondneuzend	rondgeneusd
1) Archaic. 2) In case of inversion.