rozpalić

Polish

Etymology

From roz- +‎ palić.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔsˈpa.lit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -alit͡ɕ
• Syllabification: roz‧pa‧lić

Verb

rozpalić pf (imperfective rozpalać)

1. (transitive) to kindle, to inflame

   Synonyms: rozniecić, wzniecić

2. (transitive, figurative) to kindle, to arouse

   Synonyms: rozbudzić, rozniecić

3. (reflexive with się, of a fire) to catch, to take hold

Conjugation

Conjugation of rozpalić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozpalić
future tense	1st	rozpalę			rozpalimy
	2nd	rozpalisz			rozpalicie
	3rd	rozpali			rozpalą
	impersonal	rozpali się
past tense	1st	rozpaliłem, -(e)m rozpalił	rozpaliłam, -(e)m rozpaliła	rozpaliłom, -(e)m rozpaliło	rozpaliliśmy, -(e)śmy rozpalili	rozpaliłyśmy, -(e)śmy rozpaliły
	2nd	rozpaliłeś, -(e)ś rozpalił	rozpaliłaś, -(e)ś rozpaliła	rozpaliłoś, -(e)ś rozpaliło	rozpaliliście, -(e)ście rozpalili	rozpaliłyście, -(e)ście rozpaliły
	3rd	rozpalił	rozpaliła	rozpaliło	rozpalili	rozpaliły
	impersonal	rozpalono
conditional	1st	rozpaliłbym, bym rozpalił	rozpaliłabym, bym rozpaliła	rozpaliłobym, bym rozpaliło	rozpalilibyśmy, byśmy rozpalili	rozpaliłybyśmy, byśmy rozpaliły
	2nd	rozpaliłbyś, byś rozpalił	rozpaliłabyś, byś rozpaliła	rozpaliłobyś, byś rozpaliło	rozpalilibyście, byście rozpalili	rozpaliłybyście, byście rozpaliły
	3rd	rozpaliłby, by rozpalił	rozpaliłaby, by rozpaliła	rozpaliłoby, by rozpaliło	rozpaliliby, by rozpalili	rozpaliłyby, by rozpaliły
	impersonal	rozpalono by
imperative	1st	niech rozpalę			rozpalmy
	2nd	rozpal			rozpalcie
	3rd	niech rozpali			niech rozpalą
passive adjectival participle		rozpalony	rozpalona	rozpalone	rozpaleni	rozpalone
anterior adverbial participle		rozpaliwszy
verbal noun		rozpalenie

Derived terms

verbs

• rozpalać do białości impf, rozpalić do białości pf

 

Further reading

• rozpalić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozpalić in Polish dictionaries at PWN