rozpocząć

Polish

Etymology

From roz- +‎ począć. Compare Kashubian rozpòczic, and Silesian rozpoczōńć. First attested in 1597.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /rɔsˈpɔ.t͡ʂɔɲt͡ɕ/

• (Middle Polish) IPA^(key): /rɔsˈpɔ.t͡ʂɔ̃t͡ɕ/

• Audio 1; “rozpocząć”:

  (file)

• Audio 2; “rozpocząć się”:

  (file)

• Rhymes: -ɔt͡ʂɔɲt͡ɕ
• Syllabification: roz‧po‧cząć

Verb

rozpocząć pf (imperfective rozpoczynać)

1. (transitive) to start, to begin (to do something previously not done) [with infinitive ‘to do what’] (proscribed)

   Synonyms: jąć, wszcząć, zacząć

2. (transitive) to begin (to do something as the first of a series of actions) [with instrumental ‘with what’; or with od (+ genitive) ‘from what’]

   Synonym: zacząć

3. (transitive) to start, to begin (to be the first element of something)
4. (intransitive) to begin, to start (to take on a particular profession) [with jako (+ nominative) ‘as what’]

   Synonym: zacząć

5. (transitive) to begin (to open and start using something previously unused)

   Synonyms: napocząć, zacząć

6. (intransitive) to begin (to say something at first and continue speaking afterwards) [with o (+ locative) ‘about what’]

   Synonym: zacząć

7. (reflexive with się) to start, to begin (of events, etc., to have a beginning; to be initiated)

   Synonym: zacząć się

   Antonym: skończyć się

8. (reflexive with się) to start, to begin (of places, etc., to have an edge; to be first seen somewhere)

   Synonym: zacząć się

   Antonym: skończyć się

9. (reflexive with się) to start, to begin (of periods, etc., to have the initial phase and continue to last)

   Synonyms: nastać, zacząć się

10. (reflexive with się) to start, to begin (to be the first of a collection of events) [with instrumental or z (+ instrumental) ‘with what’; or with od (+ genitive) ‘from what’]

    Synonym: zacząć się

Conjugation

Conjugation of rozpocząć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozpocząć
future tense	1st	rozpocznę			rozpoczniemy
	2nd	rozpoczniesz			rozpoczniecie
	3rd	rozpocznie			rozpoczną
	impersonal	rozpocznie się
past tense	1st	rozpocząłem, -(e)m rozpoczął	rozpoczęłam, -(e)m rozpoczęła	rozpoczęłom, -(e)m rozpoczęło	rozpoczęliśmy, -(e)śmy rozpoczęli	rozpoczęłyśmy, -(e)śmy rozpoczęły
	2nd	rozpocząłeś, -(e)ś rozpoczął	rozpoczęłaś, -(e)ś rozpoczęła	rozpoczęłoś, -(e)ś rozpoczęło	rozpoczęliście, -(e)ście rozpoczęli	rozpoczęłyście, -(e)ście rozpoczęły
	3rd	rozpoczął	rozpoczęła	rozpoczęło	rozpoczęli	rozpoczęły
	impersonal	rozpoczęto
conditional	1st	rozpocząłbym, bym rozpoczął	rozpoczęłabym, bym rozpoczęła	rozpoczęłobym, bym rozpoczęło	rozpoczęlibyśmy, byśmy rozpoczęli	rozpoczęłybyśmy, byśmy rozpoczęły
	2nd	rozpocząłbyś, byś rozpoczął	rozpoczęłabyś, byś rozpoczęła	rozpoczęłobyś, byś rozpoczęło	rozpoczęlibyście, byście rozpoczęli	rozpoczęłybyście, byście rozpoczęły
	3rd	rozpocząłby, by rozpoczął	rozpoczęłaby, by rozpoczęła	rozpoczęłoby, by rozpoczęło	rozpoczęliby, by rozpoczęli	rozpoczęłyby, by rozpoczęły
	impersonal	rozpoczęto by
imperative	1st	niech rozpocznę			rozpocznijmy
	2nd	rozpocznij			rozpocznijcie
	3rd	niech rozpocznie			niech rozpoczną
passive adjectival participle		rozpoczęty	rozpoczęta	rozpoczęte	rozpoczęci	rozpoczęte
anterior adverbial participle		rozpocząwszy
verbal noun		rozpoczęcie

Derived terms

nouns

• rozpoczęcie

 

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), rozpocząć is one of the most used words in Polish, appearing 17 times in scientific texts, 40 times in news, 11 times in essays, 8 times in fiction, and 1 time in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 77 times, making it the 842nd most common word in a corpus of 500,000 words.

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), rozpocząć się is one of the most used words in Polish, appearing 6 times in scientific texts, 54 times in news, 5 times in essays, 2 times in fiction, and 0 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 67 times, making it the 973rd most common word in a corpus of 500,000 words.

Further reading

• rozpocząć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozpocząć się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozpocząć in Polish dictionaries at PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “rozpocząć”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “rozpocząć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “rozpocząć”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 672
• rozpocząć in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
• rozpocząć się in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego