sprzymierzeniec
Polish
[edit]Etymology
[edit]From sprzymierzenie + -iec.
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]sprzymierzeniec m pers
Declension
[edit]Declension of sprzymierzeniec
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | sprzymierzeniec | sprzymierzeńcy/sprzymierzeńce (deprecative) |
| genitive | sprzymierzeńca | sprzymierzeńców |
| dative | sprzymierzeńcowi | sprzymierzeńcom |
| accusative | sprzymierzeńca | sprzymierzeńców |
| instrumental | sprzymierzeńcem | sprzymierzeńcami |
| locative | sprzymierzeńcu | sprzymierzeńcach |
| vocative | sprzymierzeńcze | sprzymierzeńcy |
Further reading
[edit]- sprzymierzeniec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- sprzymierzeniec in Polish dictionaries at PWN