çeçe

See also: cece and čéče

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish چهجه (çece), from French tsé-tsé, from Tswana tsêtsê.

Noun

çeçe (definite accusative çeçeyi, plural çeçeler)

1. tsetse

Declension

Inflection
Nominative	çeçe
Definite accusative	çeçeyi
	Singular	Plural
Nominative	çeçe	çeçeler
Definite accusative	çeçeyi	çeçeleri
Dative	çeçeye	çeçelere
Locative	çeçede	çeçelerde
Ablative	çeçeden	çeçelerden
Genitive	çeçenin	çeçelerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular çeçem çeçelerim 2nd singular çeçen çeçelerin 3rd singular çeçesi çeçeleri 1st plural çeçemiz çeçelerimiz 2nd plural çeçeniz çeçeleriniz 3rd plural çeçeleri çeçeleri Definite accusative Singular Plural 1st singular çeçemi çeçelerimi 2nd singular çeçeni çeçelerini 3rd singular çeçesini çeçelerini 1st plural çeçemizi çeçelerimizi 2nd plural çeçenizi çeçelerinizi 3rd plural çeçelerini çeçelerini Dative Singular Plural 1st singular çeçeme çeçelerime 2nd singular çeçene çeçelerine 3rd singular çeçesine çeçelerine 1st plural çeçemize çeçelerimize 2nd plural çeçenize çeçelerinize 3rd plural çeçelerine çeçelerine Locative Singular Plural 1st singular çeçemde çeçelerimde 2nd singular çeçende çeçelerinde 3rd singular çeçesinde çeçelerinde 1st plural çeçemizde çeçelerimizde 2nd plural çeçenizde çeçelerinizde 3rd plural çeçelerinde çeçelerinde Ablative Singular Plural 1st singular çeçemden çeçelerimden 2nd singular çeçenden çeçelerinden 3rd singular çeçesinden çeçelerinden 1st plural çeçemizden çeçelerimizden 2nd plural çeçenizden çeçelerinizden 3rd plural çeçelerinden çeçelerinden Genitive Singular Plural 1st singular çeçemin çeçelerimin 2nd singular çeçenin çeçelerinin 3rd singular çeçesinin çeçelerinin 1st plural çeçemizin çeçelerimizin 2nd plural çeçenizin çeçelerinizin 3rd plural çeçelerinin çeçelerinin