φέρω

Ancient Greek

Alternative forms

• φάρω (phárō) — Locrian, Laconian

Etymology

From Proto-Hellenic *pʰérō, from Proto-Indo-European *bʰéreti. Cognates include Old English beran (English bear), Latin ferō, Sanskrit भरति (bhárati), Old Armenian բերեմ (berem), and Albanian bie.

The future paradigm οἴσω (oísō) is derived from Proto-Indo-European *h₃eyt- (“to fetch”). Cognates include Latin ūtor (“to use”).

The aorist ἤνεγκα (ḗnenka, “I brought”) is from Proto-Indo-European *h₁ne-h₁n̥ḱe-, from earlier *h₁é-h₁n̥ḱ-e-, reduplicated aorist of *h₁neḱ- (“to take away”). Cognates include Old Church Slavonic нести (nesti, “to carry”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʰé.rɔː/ → /ˈɸe.ro/ → /ˈfe.ro/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰé.rɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpʰe.ro/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈɸe.ro/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈfe.ro/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈfe.ro/

Verb

φέρω • (phérō)

1. to bring, bear, carry

Usage notes

Both φέρω (phérō) and ἄγω (ágō) mean “bring”, but φέρω (phérō) is used when the object is an inanimate object, while ἄγω (ágō) is used when the object is animate (a person or animal).

Inflection

   Present: φέρω, φέρομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φέρω	φέρεις	φέρει	φέρετον	φέρετον	φέρομεν	φέρετε	φέρουσῐ(ν)
	subjunctive	φέρω	φέρῃς	φέρῃ	φέρητον	φέρητον	φέρωμεν	φέρητε	φέρωσῐ(ν)
	optative	φέροιμῐ	φέροις	φέροι	φέροιτον	φεροίτην	φέροιμεν	φέροιτε	φέροιεν
	imperative		φέρε	φερέτω	φέρετον	φερέτων		φέρετε	φερόντων
middle/ passive	indicative	φέρομαι	φέρῃ, φέρει	φέρεται	φέρεσθον	φέρεσθον	φερόμεθᾰ	φέρεσθε	φέρονται
	subjunctive	φέρωμαι	φέρῃ	φέρηται	φέρησθον	φέρησθον	φερώμεθᾰ	φέρησθε	φέρωνται
	optative	φεροίμην	φέροιο	φέροιτο	φέροισθον	φεροίσθην	φεροίμεθᾰ	φέροισθε	φέροιντο
	imperative		φέρου	φερέσθω	φέρεσθον	φερέσθων		φέρεσθε	φερέσθων
		active				middle/passive
infinitive		φέρειν				φέρεσθαι
participle	m	φέρων				φερόμενος
	f	φέρουσᾰ				φερομένη
	n	φέρον				φερόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: φέρω, φέρομαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φέρω	φέρεις	φέρει	φέρετον	φέρετον	φέρομεν	φέρετε	φέρουσῐ(ν)
	subjunctive	φέρω, φέρωμῐ	φέρῃς, φέρῃσθᾰ	φέρῃ, φέρῃσῐ	φέρητον	φέρητον	φέρωμεν	φέρητε	φέρωσῐ(ν)
	optative	φέροιμῐ	φέροισ(θᾰ)	φέροι	φέροιτον	φεροίτην	φέροιμεν	φέροιτε	φέροιεν
	imperative		φέρε	φερέτω	φέρετον	φερέτων		φέρετε	φερόντων
middle/ passive	indicative	φέρομαι	φέρεαι	φέρεται	φέρεσθον	φέρεσθον	φερόμε(σ)θᾰ	φέρεσθε	φέρονται
	subjunctive	φέρωμαι	φέρηαι	φέρηται	φέρησθον	φέρησθον	φερώμε(σ)θᾰ	φέρησθε	φέρωνται
	optative	φεροίμην	φέροιο	φέροιτο	φέροισθον	φεροίσθην	φεροίμε(σ)θᾰ	φέροισθε	φεροίᾰτο
	imperative		φέρεο	φερέσθω	φέρεσθον	φερέσθων		φέρεσθε	φερέσθων
		active				middle/passive
infinitive		φέρειν/φερέμεν(αι)/φέρμεν(αι)				φέρεσθαι
participle	m	φέρων				φερόμενος
	f	φέρουσᾰ				φερομένη
	n	φέρον				φερόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔφερον, ἐφερόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔφερον	ἔφερες	ἔφερε(ν)	ἐφέρετον	ἐφερέτην	ἐφέρομεν	ἐφέρετε	ἔφερον
middle/ passive	indicative	ἐφερόμην	ἐφέρου	ἐφέρετο	ἐφέρεσθον	ἐφερέσθην	ἐφερόμεθᾰ	ἐφέρεσθε	ἐφέροντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: φέρον, φερόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φέρον	φέρες	φέρε(ν)	φέρετον	φερέτην	φέρομεν	φέρετε	φέρον
middle/ passive	indicative	φερόμην	φέρου	φέρετο	φέρεσθον	φερέσθην	φερόμε(σ)θᾰ	φέρεσθε	φέροντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: οἴσω, οἴσομαι, οἰσθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	οἴσω	οἴσεις	οἴσει	οἴσετον	οἴσετον	οἴσομεν	οἴσετε	οἴσουσῐ(ν)
	optative	οἴσοιμῐ	οἴσοις	οἴσοι	οἴσοιτον	οἰσοίτην	οἴσοιμεν	οἴσοιτε	οἴσοιεν
middle	indicative	οἴσομαι	οἴσῃ, οἴσει	οἴσεται	οἴσεσθον	οἴσεσθον	οἰσόμεθᾰ	οἴσεσθε	οἴσονται
	optative	οἰσοίμην	οἴσοιο	οἴσοιτο	οἴσοισθον	οἰσοίσθην	οἰσοίμεθᾰ	οἴσοισθε	οἴσοιντο
passive	indicative	οἰσθήσομαι	οἰσθήσῃ	οἰσθήσεται	οἰσθήσεσθον	οἰσθήσεσθον	οἰσθησόμεθᾰ	οἰσθήσεσθε	οἰσθήσονται
	optative	οἰσθησοίμην	οἰσθήσοιο	οἰσθήσοιτο	οἰσθήσοισθον	οἰσθησοίσθην	οἰσθησοίμεθᾰ	οἰσθήσοισθε	οἰσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		οἴσειν			οἴσεσθαι		οἰσθήσεσθαι
participle	m	οἴσων			οἰσόμενος		οἰσθησόμενος
	f	οἴσουσᾰ			οἰσομένη		οἰσθησομένη
	n	οἶσον			οἰσόμενον		οἰσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: οἴσω, οἴσομαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	οἴσω	οἴσεις	οἴσει	οἴσετον	οἴσετον	οἴσομεν	οἴσετε	οἴσουσῐ(ν)
	optative	οἴσοιμῐ	οἴσοισ(θᾰ)	οἴσοι	οἴσοιτον	οἰσοίτην	οἴσοιμεν	οἴσοιτε	οἴσοιεν
middle	indicative	οἴσομαι	οἴσεαι	οἴσεται	οἴσεσθον	οἴσεσθον	οἰσόμε(σ)θᾰ	οἴσεσθε	οἴσονται
	optative	οἰσοίμην	οἴσοιο	οἴσοιτο	οἴσοισθον	οἰσοίσθην	οἰσοίμε(σ)θᾰ	οἴσοισθε	οἰσοίᾰτο
		active			middle
infinitive		οἴσειν/οἰσέμεν(αι)/οἰσμέναι			οἴσεσθαι
participle	m	οἴσων			οἰσόμενος
	f	οἴσουσᾰ			οἰσομένη
	n	οἶσον			οἰσόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἐνεχθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἐνεχθήσομαι	ἐνεχθήσῃ	ἐνεχθήσεται	ἐνεχθήσεσθον	ἐνεχθήσεσθον	ἐνεχθησόμεθᾰ	ἐνεχθήσεσθε	ἐνεχθήσονται
	optative	ἐνεχθησοίμην	ἐνεχθήσοιο	ἐνεχθήσοιτο	ἐνεχθήσοισθον	ἐνεχθησοίσθην	ἐνεχθησοίμεθᾰ	ἐνεχθήσοισθε	ἐνεχθήσοιντο
							passive
infinitive							ἐνεχθήσεσθαι
participle	m						ἐνεχθησόμενος
	f						ἐνεχθησομένη
	n						ἐνεχθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἤνεγκᾰ, ἠνεγκᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἤνεγκᾰ	ἤνεγκᾰς	ἤνεγκε(ν)	ἠνέγκᾰτον	ἠνεγκᾰ́την	ἠνέγκᾰμεν	ἠνέγκᾰτε	ἤνεγκᾰν
	subjunctive	ἐνέγκω	ἐνέγκῃς	ἐνέγκῃ	ἐνέγκητον	ἐνέγκητον	ἐνέγκωμεν	ἐνέγκητε	ἐνέγκωσῐ(ν)
	optative	ἐνέγκαιμῐ	ἐνέγκειᾰς, ἐνέγκαις	ἐνέγκειε(ν), ἐνέγκαι	ἐνέγκαιτον	ἐνεγκαίτην	ἐνέγκαιμεν	ἐνέγκαιτε	ἐνέγκειᾰν, ἐνέγκαιεν
	imperative		ἔνεγκον	ἐνεγκᾰ́τω	ἐνέγκᾰτον	ἐνεγκᾰ́των		ἐνέγκᾰτε	ἐνεγκᾰ́ντων
middle	indicative	ἠνεγκᾰ́μην	ἠνέγκω	ἠνέγκᾰτο	ἠνέγκᾰσθον	ἠνεγκᾰ́σθην	ἠνεγκᾰ́μεθᾰ	ἠνέγκᾰσθε	ἠνέγκᾰντο
	subjunctive	ἐνέγκωμαι	ἐνέγκῃ	ἐνέγκηται	ἐνέγκησθον	ἐνέγκησθον	ἐνεγκώμεθᾰ	ἐνέγκησθε	ἐνέγκωνται
	optative	ἐνεγκαίμην	ἐνέγκαιο	ἐνέγκαιτο	ἐνέγκαισθον	ἐνεγκαίσθην	ἐνεγκαίμεθᾰ	ἐνέγκαισθε	ἐνέγκαιντο
	imperative		ἔνεγκαι	ἐνεγκᾰ́σθω	ἐνέγκᾰσθον	ἐνεγκᾰ́σθων		ἐνέγκᾰσθε	ἐνεγκᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ἐνέγκαι			ἐνέγκᾰσθαι
participle	m	ἐνέγκᾱς			ἐνεγκᾰ́μενος
	f	ἐνέγκᾱσᾰ			ἐνεγκᾰμένη
	n	ἐνέγκᾰν			ἐνεγκᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἤνεγκον, ἠνεγκόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἤνεγκον	ἤνεγκες	ἤνεγκε(ν)	ἠνέγκετον	ἠνεγκέτην	ἠνέγκομεν	ἠνέγκετε	ἤνεγκον
	subjunctive	ἐνέγκω	ἐνέγκῃς	ἐνέγκῃ	ἐνέγκητον	ἐνέγκητον	ἐνέγκωμεν	ἐνέγκητε	ἐνέγκωσῐ(ν)
	optative	ἐνέγκοιμῐ	ἐνέγκοις	ἐνέγκοι	ἐνέγκοιτον	ἐνεγκοίτην	ἐνέγκοιμεν	ἐνέγκοιτε	ἐνέγκοιεν
	imperative		ἔνεγκε	ἐνεγκέτω	ἐνέγκετον	ἐνεγκέτων		ἐνέγκετε	ἐνεγκόντων
middle	indicative	ἠνεγκόμην	ἠνέγκου	ἠνέγκετο	ἠνέγκεσθον	ἠνεγκέσθην	ἠνεγκόμεθᾰ	ἠνέγκεσθε	ἠνέγκοντο
	subjunctive	ἐνέγκωμαι	ἐνέγκῃ	ἐνέγκηται	ἐνέγκησθον	ἐνέγκησθον	ἐνεγκώμεθᾰ	ἐνέγκησθε	ἐνέγκωνται
	optative	ἐνεγκοίμην	ἐνέγκοιο	ἐνέγκοιτο	ἐνέγκοισθον	ἐνεγκοίσθην	ἐνεγκοίμεθᾰ	ἐνέγκοισθε	ἐνέγκοιντο
	imperative		ἐνεγκοῦ	ἐνεγκέσθω	ἐνέγκεσθον	ἐνεγκέσθων		ἐνέγκεσθε	ἐνεγκέσθων
		active			middle
infinitive		ἐνεγκεῖν			ἐνεγκέσθαι
participle	m	ἐνεγκών			ἐνεγκόμενος
	f	ἐνεγκοῦσᾰ			ἐνεγκομένη
	n	ἐνεγκόν			ἐνεγκόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἤνεικᾰ, ἠνεικᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἤνεικᾰ	ἤνεικᾰς	ἤνεικε(ν)	ἠνείκᾰτον	ἠνεικᾰ́την	ἠνείκᾰμεν	ἠνείκᾰτε	ἤνεικᾰν
	subjunctive	ἐνείκω	ἐνείκῃς	ἐνείκῃ	ἐνείκητον	ἐνείκητον	ἐνείκωμεν	ἐνείκητε	ἐνείκωσῐ(ν)
	optative	ἐνείκαιμῐ	ἐνείκειᾰς, ἐνείκαις	ἐνείκειε(ν), ἐνείκαι	ἐνείκαιτον	ἐνεικαίτην	ἐνείκαιμεν	ἐνείκαιτε	ἐνείκειᾰν, ἐνείκαιεν
	imperative		ἔνεικον	ἐνεικᾰ́τω	ἐνείκᾰτον	ἐνεικᾰ́των		ἐνείκᾰτε	ἐνεικᾰ́ντων
middle	indicative	ἠνεικᾰ́μην	ἠνείκω	ἠνείκᾰτο	ἠνείκᾰσθον	ἠνεικᾰ́σθην	ἠνεικᾰ́μεθᾰ	ἠνείκᾰσθε	ἠνείκᾰντο
	subjunctive	ἐνείκωμαι	ἐνείκῃ	ἐνείκηται	ἐνείκησθον	ἐνείκησθον	ἐνεικώμεθᾰ	ἐνείκησθε	ἐνείκωνται
	optative	ἐνεικαίμην	ἐνείκαιο	ἐνείκαιτο	ἐνείκαισθον	ἐνεικαίσθην	ἐνεικαίμεθᾰ	ἐνείκαισθε	ἐνείκαιντο
	imperative		ἔνεικαι	ἐνεικᾰ́σθω	ἐνείκᾰσθον	ἐνεικᾰ́σθων		ἐνείκᾰσθε	ἐνεικᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ἐνεῖκαι			ἐνείκᾰσθαι
participle	m	ἐνείκᾱς			ἐνεικᾰ́μενος
	f	ἐνείκᾱσᾰ			ἐνεικᾰμένη
	n	ἐνεῖκᾰν			ἐνεικᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔνεικᾰ, ἐνεικᾰ́μην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔνεικᾰ	ἔνεικᾰς	ἔνεικε(ν)	ἐνείκᾰτον	ἐνεικᾰ́την	ἐνείκᾰμεν	ἐνείκᾰτε	ἔνεικᾰν
	subjunctive	ἐνείκω, ἐνείκωμῐ	ἐνείκῃς, ἐνείκῃσθᾰ	ἐνείκῃ, ἐνείκῃσῐ	ἐνείκητον	ἐνείκητον	ἐνείκωμεν	ἐνείκητε	ἐνείκωσῐ(ν)
	optative	ἐνείκαιμῐ	ἐνείκαις, ἐνείκαισθᾰ, ἐνείκειᾰς	ἐνείκειε(ν), ἐνείκαι	ἐνεικεῖτον	ἐνεικείτην	ἐνεικεῖμεν	ἐνεικεῖτε	ἐνεικεῖεν
	imperative		ἔνεικον	ἐνεικᾰ́τω	ἐνείκᾰτον	ἐνεικᾰ́των		ἐνείκᾰτε	ἐνεικᾰ́ντων
middle	indicative	ἐνεικᾰ́μην	ἐνείκᾰο	ἐνείκᾰτο	ἐνείκᾰσθον	ἐνεικᾰ́σθην	ἐνεικᾰ́με(σ)θᾰ	ἐνείκᾰσθε	ἐνείκᾰντο
	subjunctive	ἐνείκωμαι	ἐνείκηαι	ἐνείκηται	ἐνείκησθον	ἐνείκησθον	ἐνεικώμε(σ)θᾰ	ἐνείκησθε	ἐνείκωνται
	optative	ἐνεικαίμην	ἐνείκαιο	ἐνείκαιτο	ἐνείκαισθον	ἐνεικαίσθην	ἐνεικαίμε(σ)θᾰ	ἐνείκαισθε	ἐνεικαίᾰτο
	imperative		ἔνεικαι	ἐνεικᾰ́σθω	ἐνείκᾰσθον	ἐνεικᾰ́σθων		ἐνείκᾰσθε	ἐνεικᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ἐνεῖκαι/ἐνεικᾰ́μεν/ἐνεικᾰμέναι			ἐνείκᾰσθαι
participle	m	ἐνείκᾱς			ἐνεικᾰ́μενος
	f	ἐνείκᾱσᾰ			ἐνεικᾰμένη
	n	ἐνεῖκᾰν			ἐνεικᾰ́μενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἤνῐκᾰ, ἠνῐκᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἤνῐκᾰ	ἤνῐκᾰς	ἤνῐκε(ν)	ἠνῐ́κᾰτον	ἠνῐκᾰ́την	ἠνῐ́κᾰμεν	ἠνῐ́κᾰτε	ἤνῐκᾰν
	subjunctive	ἐνῐ́κω	ἐνῐ́κῃς	ἐνῐ́κῃ	ἐνῐ́κητον	ἐνῐ́κητον	ἐνῐ́κωμεν	ἐνῐ́κητε	ἐνῐ́κωσῐ(ν)
	optative	ἐνῐ́καιμῐ	ἐνῐ́κειᾰς, ἐνῐ́καις	ἐνῐ́κειε(ν), ἐνῐ́και	ἐνῐ́καιτον	ἐνῐκαίτην	ἐνῐ́καιμεν	ἐνῐ́καιτε	ἐνῐ́κειᾰν, ἐνῐ́καιεν
	imperative		ἔνῐκον	ἐνῐκᾰ́τω	ἐνῐ́κᾰτον	ἐνῐκᾰ́των		ἐνῐ́κᾰτε	ἐνῐκᾰ́ντων
middle	indicative	ἠνῐκᾰ́μην	ἠνῐ́κω	ἠνῐ́κᾰτο	ἠνῐ́κᾰσθον	ἠνῐκᾰ́σθην	ἠνῐκᾰ́μεθᾰ	ἠνῐ́κᾰσθε	ἠνῐ́κᾰντο
	subjunctive	ἐνῐ́κωμαι	ἐνῐ́κῃ	ἐνῐ́κηται	ἐνῐ́κησθον	ἐνῐ́κησθον	ἐνῐκώμεθᾰ	ἐνῐ́κησθε	ἐνῐ́κωνται
	optative	ἐνῐκαίμην	ἐνῐ́καιο	ἐνῐ́καιτο	ἐνῐ́καισθον	ἐνῐκαίσθην	ἐνῐκαίμεθᾰ	ἐνῐ́καισθε	ἐνῐ́καιντο
	imperative		ἔνῐκαι	ἐνῐκᾰ́σθω	ἐνῐ́κᾰσθον	ἐνῐκᾰ́σθων		ἐνῐ́κᾰσθε	ἐνῐκᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ἐνῐ́και			ἐνῐ́κᾰσθαι
participle	m	ἐνῐ́κᾱς			ἐνῐκᾰ́μενος
	f	ἐνῐ́κᾱσᾰ			ἐνῐκᾰμένη
	n	ἐνῐ́κᾰν			ἐνῐκᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἠνέχθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἠνέχθην	ἠνέχθης	ἠνέχθη	ἠνέχθητον	ἠνεχθήτην	ἠνέχθημεν	ἠνέχθητε	ἠνέχθησᾰν
	subjunctive	ἐνεχθῶ	ἐνεχθῇς	ἐνεχθῇ	ἐνεχθῆτον	ἐνεχθῆτον	ἐνεχθῶμεν	ἐνεχθῆτε	ἐνεχθῶσῐ(ν)
	optative	ἐνεχθείην	ἐνεχθείης	ἐνεχθείη	ἐνεχθεῖτον, ἐνεχθείητον	ἐνεχθείτην, ἐνεχθειήτην	ἐνεχθεῖμεν, ἐνεχθείημεν	ἐνεχθεῖτε, ἐνεχθείητε	ἐνεχθεῖεν, ἐνεχθείησᾰν
	imperative		ἐνέχθητῐ	ἐνεχθήτω	ἐνέχθητον	ἐνεχθήτων		ἐνέχθητε	ἐνεχθέντων
							passive
infinitive							ἐνεχθῆναι
participle	m						ἐνεχθείς
	f						ἐνεχθεῖσᾰ
	n						ἐνεχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἐνήνοχᾰ, ἐνήνεγμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐνήνοχᾰ	ἐνήνοχᾰς	ἐνήνοχε(ν)	ἐνηνόχᾰτον	ἐνηνόχᾰτον	ἐνηνόχᾰμεν	ἐνηνόχᾰτε	ἐνηνόχᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐνηνόχω	ἐνηνόχῃς	ἐνηνόχῃ	ἐνηνόχητον	ἐνηνόχητον	ἐνηνόχωμεν	ἐνηνόχητε	ἐνηνόχωσῐ(ν)
	optative	ἐνηνόχοιμῐ, ἐνηνοχοίην	ἐνηνόχοις, ἐνηνοχοίης	ἐνηνόχοι, ἐνηνοχοίη	ἐνηνόχοιτον	ἐνηνοχοίτην	ἐνηνόχοιμεν	ἐνηνόχοιτε	ἐνηνόχοιεν
	imperative		ἐνήνοχε	ἐνηνοχέτω	ἐνηνόχετον	ἐνηνοχέτων		ἐνηνόχετε	ἐνηνοχόντων
middle/ passive	indicative	ἐνήνεγμαι	ἐνήνεξαι	ἐνήνεκται	ἐνήνεχθον	ἐνήνεχθον	ἐνηνέγμεθᾰ	ἐνήνεχθε	ἐνηνέγᾰται
	subjunctive	ἐνηνεγμένος ὦ	ἐνηνεγμένος ᾖς	ἐνηνεγμένος ᾖ	ἐνηνεγμένω ἦτον	ἐνηνεγμένω ἦτον	ἐνηνεγμένοι ὦμεν	ἐνηνεγμένοι ἦτε	ἐνηνεγμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐνηνεγμένος εἴην	ἐνηνεγμένος εἴης	ἐνηνεγμένος εἴη	ἐνηνεγμένω εἴητον/εἶτον	ἐνηνεγμένω εἰήτην/εἴτην	ἐνηνεγμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἐνηνεγμένοι εἴητε/εἶτε	ἐνηνεγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἐνήνεξο	ἐνηνέχθω	ἐνήνεχθον	ἐνηνέχθων		ἐνήνεχθε	ἐνηνέχθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐνηνοχέναι				ἐνηνέχθαι
participle	m	ἐνηνοχώς				ἐνηνεγμένος
	f	ἐνηνοχυῖᾰ				ἐνηνεγμένη
	n	ἐνηνοχός				ἐνηνεγμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐνηνόχειν, ἐνηνέγμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐνηνόχειν, ἐνηνόχη	ἐνηνόχεις, ἐνηνόχης	ἐνηνόχει(ν)	ἐνηνόχετον	ἐνηνοχέτην	ἐνηνόχεμεν	ἐνηνόχετε	ἐνηνόχεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐνηνέγμην	ἐνήνεξο	ἐνήνεκτο	ἐνήνεχθον	ἐνηνέχθην	ἐνηνέγμεθᾰ	ἐνήνεχθε	ἐνηνέγᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀμφορεύς (amphoreús)
• ἀναφέρω (anaphérō)
• ἀποφέρω (apophérō)
• εἰσφέρω (eisphérō)
• ἐκφέρω (ekphérō)
• ἐπιφέρω (epiphérō)
• καταφέρω (kataphérō)
• μεταφέρω (metaphérō)
• περιφέρω (periphérō)
• προσφέρω (prosphérō)
• συμφέρω (sumphérō)
• φερανθής (pheranthḗs)
• φέρασπις (phéraspis)
• φεραυγής (pheraugḗs)
• φερέβοτρυς (pherébotrus)
• φερέγγυος (pherénguos)
• φερεγλαγής (phereglagḗs)
• φερέζυγος (pherézugos)
• φερέζωος (pherézōos)
• φερέκακος (pherékakos)
• φερέκαρπος (pherékarpos)
• φερεκλεής (pherekleḗs)
• φερέκοσμος (pherékosmos)
• φερεκυδής (pherekudḗs)
• Φερενίκη (Phereníkē)
• φερένικος (pherénikos)
• φερέοινος (pheréoinos)
• φερέπολις (pherépolis)
• φερεπονία (phereponía)
• φερέπονος (pheréponos)
• φερέπτερος (pherépteros)
• φερεστάφυλος (pherestáphulos)
• φερέσταχυς (pheréstakhus)
• φερεστέφανος (pherestéphanos)
• φέρετρον (phéretron)
• φέρμα (phérma)
• φερνή (phernḗ)
• φέρνιον (phérnion)
• φερόλβιος (pherólbios)
• φέροπλος (phéroplos)
• φερτάζω (phertázō)
• φερώνυμος (pherṓnumos)
• φόρεω (phóreō)
• φορμός (phormós)
• φορολογία (phorología)
• φορόλογος (phorólogos)
• -φόρος (-phóros)
• φορός (phorós)
• φόρταξ (phórtax)
• φορτηγός (phortēgós)
• φορτίζω (phortízō)
• φορτικός (phortikós)
• φορτίον (phortíon)
• φόρτος (phórtos)
• φορτόω (phortóō)

 

Descendants

• Greek: φέρνω (férno)
• Mariupol Greek: феру (fjeru)

References

• “φέρω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “φέρω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “φέρω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• φέρω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
• φέρω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “φέρω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G5342 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• “φέρω”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • achieve idem, page 8.
  • acquire idem, page 9.
  • bear idem, page 66.
  • blow idem, page 85.
  • bring idem, page 99.
  • brook idem, page 101.
  • carry idem, page 115.
  • conduce to idem, page 157.
  • convey idem, page 173.
  • dart idem, page 195.
  • dash idem, page 196.
  • drift idem, page 252.
  • endure idem, page 273.
  • entail idem, page 276.
  • fetch idem, page 317.
  • float idem, page 328.
  • flow idem, page 329.
  • gain idem, page 352.
  • get idem, page 358.
  • glide idem, page 362.
  • go idem, page 364.
  • gravitate idem, page 371.
  • harry idem, page 387.
  • hasten idem, page 387.
  • hurry idem, page 411.
  • hurtle idem, page 411.
  • incline idem, page 428.
  • lead idem, page 481.
  • move idem, page 544.
  • obtain idem, page 568.
  • pay idem, page 600.
  • pillage idem, page 613.
  • plunder idem, page 622.
  • point idem, page 623.
  • pour idem, page 630.
  • procure idem, page 644.
  • produce idem, page 644.
  • put idem, page 660.
  • race idem, page 667.
  • range idem, page 670.
  • ravage idem, page 673.
  • return idem, page 708.
  • ride idem, page 713.
  • rob idem, page 719.
  • run idem, page 726.
  • rush idem, page 727.
  • sack idem, page 728.
  • scud idem, page 743.
  • secure idem, page 747.
  • shoot idem, page 767.
  • shoulder idem, page 769.
  • soar idem, page 790.
  • speed idem, page 800.
  • spoil idem, page 803.
  • stand idem, page 810.
  • stream idem, page 824.
  • submit idem, page 831.
  • suffer idem, page 835.
  • support idem, page 841.
  • sustain idem, page 846.
  • sweep idem, page 847.
  • take idem, page 852.
  • tend idem, page 861.
  • tolerate idem, page 880.
  • trail idem, page 886.
  • transport idem, page 889.
  • trend idem, page 893.
  • undergo idem, page 913.
  • waft idem, page 958.
  • waste idem, page 965.
  • wave idem, page 967.
  • win idem, page 980.
  • womb idem, page 987.
  • yield idem, page 996.
• Rix, Helmut, editor (2001), Lexikon der indogermanischen Verben [Lexicon of Indo-European Verbs] (in German), 2nd edition, Wiesbaden: Dr. Ludwig Reichert Verlag, →ISBN

Greek

Alternative forms

• φέρνω (férno, “to carry something a distance”)

Etymology

Learnedly taken from Ancient Greek φέρω (phérō), from Proto-Hellenic *pʰérō, from Proto-Indo-European *bʰer-. Compare the inherited form φέρνω (férno).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfe.ɾo/
• Hyphenation: φέ‧ρω

Verb

φέρω • (féro) (past έφερα, passive φέρομαι)

1. to bear, carry (decoration, injuries, scars)

Conjugation

φέρω   φέρομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	φέρω	φέρω	φέρομαι	φερθώ
2 sg	φέρεις	φέρεις	φέρεσαι	φερθείς
3 sg	φέρει	φέρει	φέρεται	φερθεί
1 pl	φέρουμε, [‑ομε]	φέρουμε, [‑ομε]	φερόμαστε	φερθούμε
2 pl	φέρετε	φέρετε	φέρεστε, φερόσαστε	φερθείτε
3 pl	φέρουν(ε)	φέρουν(ε)	φέρονται	φερθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	έφερα	έφερα	φερόμουν(α)	φέρθηκα
2 sg	έφερες	έφερες	φερόσουν(α)	φέρθηκες
3 sg	έφερε	έφερε	φερόταν(ε)	φέρθηκε
1 pl	φέραμε	φέραμε	φερόμασταν, (‑όμαστε)	φερθήκαμε
2 pl	φέρατε	φέρατε	φερόσασταν, (‑όσαστε)	φερθήκατε
3 pl	έφεραν, φέραν(ε)	έφεραν, φέραν(ε)	φέρονταν, (φερόντουσαν)	φέρθηκαν, φερθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα φέρω ➤	θα φέρω ➤	θα φέρομαι ➤	θα φερθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα φέρεις, …	θα φέρεις, …	θα φέρεσαι, …	θα φερθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … φέρει   έχω, έχεις, … φερμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … φερθεί   είμαι, είσαι, … φερμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … φέρει   είχα, είχες, … φερμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … φερθεί   ήμουν, ήσουν, … φερμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … φέρει   θα έχω, θα έχεις, … φερμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … φερθεί   θα είμαι, θα είσαι, … φερμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	φέρε	φέρε	—	—
2 pl	φέρετε	φέρτε, φέρετε	φέρεστε	φερθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	φέροντας ➤		φερόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας φέρει ➤		φερμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	φέρει		φερθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

• φερ' ειπείν (fer' eipeín, “for example”) (formal)

Related terms

Compounds of the verb -and see their derivatives-

• αναφέρω (anaféro, “mention, refer”)
• αποφέρω (apoféro, “yield, produce”)
• διαφέρω (diaféro, “differ”)
• εισφέρω (eisféro, “contribute”)
• εκφέρω (ekféro, “utter”)
• ενδιαφέρω (endiaféro, “interest”)
• επαναφέρω (epanaféro, “restore”)
• επιφέρω (epiféro)
• καταφέρω (kataféro, “inflict”), καταφέρομαι (kataféromai, “accuse”)
• μεταφέρω (metaféro, “transfer”)
• παραφέρομαι (paraféromai, “I behave out of line”)
• περιφέρω (periféro, “carry around”) > περιφέρεια f (periféreia, “circumference, periphery”)
• προαναφέρω (proanaféro, “mention beforehand”)
• προσφέρω (prosféro, “offer”)
• προφέρω (proféro, “pronounce”)
• συμπεριφέρομαι (symperiféromai, “behave”)
• συμπροφέρω (symproféro, “pronounce together”)
• συμφέρω (symféro)
• συνεισφέρω (syneisféro, “contribute”)
• συνεκφέρω (synekféro, “pronounce together”)
• υποφέρω (ypoféro, “suffer”)

Other related words -and see their derivatives-

• αυτόφωρο n (aftóforo)
• φαρέτρα f (farétra)
• φερέγγυος (feréngyos)
• φέρελπις (férelpis)
• φέρετρο n (féretro, “coffin”)
• φερέφωνο n (feréfono)
• φέρομαι (féromai, “to behave”) (passive equivalent)
• φερτός (fertós, “redeposited, transferred”)
• φερώνυμος (ferónymos)
• φορά n (forá, “impetus; time: occurrence”)
• φοράω (foráo, “I wear”), φορώ (foró)
• φορείο n (foreío, “stretcher”)
• -φόρος (-fóros, “carrier”)
• φόρος m (fóros, “tax, tribute”)
• φόρτος m (fórtos, “burden”)
• -φορώ (-foró, suffix for verbs)

 

Verb

φέρω • (féro)

1. 1st person singular dependent form of φέρνω (férno).