دوست

Baluchi

Etymology

Borrowed from Classical Persian دوسْت (dōst).

Noun

دوست • (dost)

1. friend

Chagatai

Etymology

Derived from Classical Persian دوسْت (dōst), from Middle Persian [script needed] (dwst' /⁠dōst⁠/), from Old Persian 𐎭𐎢𐏁𐎫𐎠 (d-u-š-t-a /⁠daušta⁠/).

Noun

دوست (dost) (plural دوستلار)

1. friend

Pashto

Etymology

Borrowed from Classical Persian دوسْت (dōst).

Noun

دوست • (dost) m (plural دوستان (dostân))

1. (obsolete, unfashionable) friend

   Synonym: ملګری (mëlgëray)

Declension

Declension of دوست

	singular	plural
direct	دوست (dost)	دوستان (dostân)
oblique I	دوست (dost)	دوستانو (dostâno)
oblique II	دوسته (dosta)	دوستانو (dostâno)
vocative	دوسته (dosta)	دوستانو (dostâno)

References

• Raverty, H. G. (1867) “دوست”, in A dictionary of the Puk'hto, Pus'hto, or language of the Afghans: with remarks on the originality of the language, and its affinity to other oriental tongues, London: Williams & Nortgate

Persian

Etymology

Etymology tree

Old Persian 𐎭𐎢𐏁𐎫𐎠 (d-u-š-t-a)

Middle Persian 𐭣𐭥𐭮𐭲𐭩 (dʿsty)

Persian دوست

Inherited from Middle Persian 𐭣𐭥𐭮𐭲𐭩 (dwst' /⁠dōst⁠/), from Old Persian 𐎭𐎢𐏁𐎫𐎠 (d-u-š-t-a /⁠dauštā⁠/, “friend, lover”), from Proto-Indo-Iranian *ȷ́awštā́ (one who loves), from Proto-Indo-European *ǵéws-tōr ~ *ǵus-tr-és. Cognate with Sanskrit जोष्टा (joṣṭā, “lover”).

Pronunciation

• (Classical Persian) IPA^(key): [doːst]

 

• (Dari, formal) IPA^(key): [d̪oːst̪]

• (Dari, formal) IPA^(key): [d̪oːst̪]
  • (Kabuli) IPA^(key): [d̪oːst̪]
  • (Hazaragi) IPA^(key): [d̪ʊːst̪]

• (Iran, formal) IPA^(key): [d̪uːst̪]

• (Tajik, formal) IPA^(key): [d̪ɵst̪]

Readings
Classical reading?	dōst
Dari reading?	dōst
Iranian reading?	dust
Tajik reading?	düst

• Audio (Iran):

  (file)

Noun

Dari	دوست
Iranian Persian
Tajik	дӯст

دوسْت • (dust) (plural دوستان (dustân) or دوست‌ها (dust-hâ))

1. friend

   Synonym: جورِه (jure)

   • c. 1260s, Jalāl ad-Dīn Mohammad Rūmī, translated by Reynold A. Nicholson, مثنوی معنوی [Masnavi-ye-Ma'navi], volume II, verse 1458:

     دوستان بین، کو نشان دوستان
     دوستان را رنج باشد همچو جان‏

     dōstān bīn, kū nišān-i dōstān
     dōstān rā ranj bāšad hamču jān

     See the friends! Where is the sign of (true) friends?
     To (true) friends pain is as (dear as) life.”

Inflection

Basic forms of دوست

	singular	plural
bare	دوست (dust)	دوست‌ها، دوستا△ (dust-hấ, dustấ△)
definitive direct object	دوست را، دوست رو△ (dust râ, dusto△)	دوست‌ها را، دوستا رو△ (dust-hấ râ, dustấ ro△)
ezâfe	دوست (dust-e)	دوست‌های، دوستای△ (dust-hấ-ye, dustấ-ye△)
marked indefinite or relative definite	دوستی (dust-i)	دوست‌هایی، دوستایی△ (dustấn-i, dust-hấ-i, dustấi△)

^△ Colloquial.

Possessive forms of دوست

	singular	plural
1st person singular (“my”)	دوستم (dustam)	دوست‌هایم، دوست‌هام، دوستام△ (dust-hấyam, dustấm△)
2nd person singular (“your”)	دوستت (dustat, dustet△)	دوست‌هایت، دوست‌هات، دوستات△ (dust-hấyat, dustất△)
3rd person singular (“his, her, its”)	دوستش (dustaš, dusteš△)	دوست‌هایش، دوست‌هاش، دوستاش△ (dust-hấyaš, dustấš△)
1st person plural (“our”)	دوستمان، دوستمون△ (dustemân, dustemun△)	دوست‌هایمان، دوست‌هامون، دوستامون△ (dust-hấyemân, dustấmun△)
2nd person plural (“your”)	دوستتان، دوستتون△ (dustetân, dustetun△)	دوست‌هایتان، دوست‌هاتون، دوستاتون△ (dust-hấyetân, dustấtun△)
3rd person plural (“their”)	دوستشان، دوستشون△ (dustešân, dustešun△)	دوست‌هایشان، دوست‌هاشون، دوستاشون△ (dust-hấyešân, dustấšun△)

^△ Colloquial.

Enclitic-attached forms of دوست (dōst) (Dari Persian)

Basic forms of دوست (dōst) (Classical and Dari Persian) singular plural bare دوست (dōst) دوست‌ها (dōst-hā́) definitive direct object دوست را (dōst rā́) دوست ره △ (dōsta) دوست‌ها را (dōst-hā́ rā́) دوستا ره △ (dōstā́ ra) izāfa دوست (dōst-i) دوست‌های (dōst-hā́-yi) دوستای △ (dōstā́-yi) marked indefinite / relative definite دوستی (dōst-ē) دوست‌هایی (dōstā́n-ē, dōst-hā́-ē) دوستایی △ (dōstā́-yē) △ Colloquial Dari. Possessive forms of دوست singular plural 1st person singular (“my”) دوستم (dōstam) دوست‌هایم، دوستایم△ (dōst-hā́yam, dōstā́ym△) 2nd person singular (“your”) دوستت (dōstat) دوست‌هایت، دوستایت△ (dōst-hā́yat, dōstā́yt△) 3rd person singular (“his, her, its”) دوستش، دوستشِی△ (dōstaš, dōstšī△) دوست‌هایش، دوستایش△ (dōst-hā́yaš, dōstā́yš△) 1st person plural (“our”) دوستمان، دوستما△ (dōstimān, dōstimā△) دوست‌هایمان، دوستایما△ (dōst-hā́yimān, dōstā́ymā△) 2nd person plural (“your”) دوستتان (dōstitān) دوست‌هایتان، دوستایتان△ (dōst-hā́yitān, dōstā́ytān△) 3rd person plural (“their”) دوستشان (dōstišān) دوست‌هایشان، دوستایشان△ (dōst-hā́yišān, dōstā́yšān△) △ Colloquial.

Derived terms

• دوسْت دَاشْتَن (dust dâštan)
• دوسْتانِه (dustâne)
• دوسْتی (dusti)
• دوستکام (dustkâm)

Descendants

Descendants

• → Armenian: դոստ (dost)
• → Azerbaijani: dost
• → Baluchi: دوست (dost)
• → Bashkir: дуҫ (duś)
• → Bengali: দোস্ত (dōsto)
• → Crimean Tatar: dost
• → Dongxiang: dosi
• → Gujarati: દોસ્ત (dost)
• → Hindi: दोस्त (dost)
  • → Telugu: దోస్తు (dōstu)
• → Georgian: დოსტი (dosṭi)
• → Kazakh: дос (dos)
• → Northern Kurdish: dost
• → Kyrgyz: дос (dos)
• → Malayalam: ദോസ്ത് (dōstŭ)
• → Mandarin: 朵斯提 (duǒsītí), 多斯提 (duōsītí), 朵斯達尼 / 朵斯达尼 (duǒsīdání)
• → Pashto: دوست (dost)
• → Punjabi: ਦੋਸਤ (dosat), دوست (dost)
• → Turkish: dost
• → Urdu: دوسْت (dost)
• → Uyghur: دوست (dost)
• → Uzbek: doʻst
• → Zazaki: dost

Urdu

Etymology

Borrowed from Classical Persian دوسْت (dōst), ultimately from Proto-Indo-European *ǵews- (“to taste, to try”).

Pronunciation

• (Standard Urdu) IPA^(key): /d̪oːst̪/
• Rhymes: -oːst̪

Noun

دوسْت • (dost) m (Hindi spelling दोस्त)

1. friend

   Synonyms: یار (yār), مِتْر (mitr)

Declension

Declension of دوست

	singular	plural
direct	دوست (dost)	دوست (dost)
oblique	دوست (dost)	دوستوں (dostõ)
vocative	دوست (dost)	دوستو (dosto)

Related terms

• دوسْتی (dostī, “friendship”)
• سَہیلی (sahelī, “female friend”)

References

• “دوست”, in اُردُو لُغَت (urdū luġat) (in Urdu), Ministry of Education: Government of Pakistan, 2017.
• “دوست”, in ریخْتَہ لُغَت (rexta luġat) - Rekhta Dictionary [Urdu dictionary with meanings in Hindi & English], Noida, India: Rekhta Foundation, 2025.

Uyghur

Other scripts

Perso-Arabic	دوست
Latin	‍dost‍
Cyrillic	дост

Etymology

From Chagatai دوست, from Classical Persian دوسْت (dōst), from Middle Persian [script needed] (dwst' /⁠dōst⁠/), from Old Persian 𐎭𐎢𐏁𐎫𐎠 (d-u-š-t-a /⁠daušta⁠/).

Pronunciation

• IPA^(key): /dost/

Noun

دوست • (dost) (plural دوستلار (dostlar))

1. friend

   Synonyms: ئاداش (adash), ئاغىنە (aghine), ئۈلپەت (ülpet)

   دۈشمەننىڭ دۈشمىنى دوست.

   düshmenning düshmini dost.

   An enemy of an enemy is a friend.

Usage notes

دوست (dost) is the regular term for a friend, while ئاداش (adash) refers to close friends. However, ئاداش (adash) should be used to strangers to show politeness. ئاغىنە (aghine) is used for contemporaries, while ئۈلپەت (ülpet) refers to companions at work, or whom one is collaborating with.