Antonina Makarova
| Antonina Makarova | |
|---|---|
| Persona informo | |
| Naskonomo | Антонина Макаровна Парфёнова |
| Naskiĝo | 1-an de marto 1920 en Sychyovsky Uyezd, |
| Morto | 11-an de aŭgusto 1979 (59-jaraĝa) en Brjansk, |
| Mortokialo | Pafvundo |
| Ŝtataneco | Sovetunio Respubliko de Lokot |
| Okupo | |
| Okupo | ekzekutisto prostituito |
Antonina Makarova, ekde edziniĝo Ginzburg (ruse Антонина Макаровна Макарова; naskiĝis en 1920 aŭ 1921 en vilaĝo Malaja Volkovka en Smolenska gubernio — ekzekutita la 11-an de aŭgusto 1979) estis soveta kuracistino kaj pafistino de maŝinpafilo, volontulino de la Rusa Liberiga Popol-Armeo, kaj poste de Sturma Brigado de SS "RONA", fifamiĝinta pro amasa ekzekuto de malamikoj.
Ŝi finis mezlernejon en Moskvo. Post germana invado en Sovetunion la 22-an de junio 1941 ŝi estis mobilizita al la Ruĝa Armeo kiel flegistino. Ŝi finis kurson pri maŝinpafiloj. Dum bataloj en Belorusa SSR oktobre ŝi estis kaptita de germanoj. En militkaptitejo ŝi komencis kunlaboron kun nazioj. Fine de 1941 ŝi estis veturigita al Brjanska provinco, kie ŝi aliĝis al popola milico, formigita de Konstantin Voskobojnik kaj Bronisław Kaminski. Ŝi priservis pezan mitralon Maxim, pro kio ŝi ricevis moknomon "Tonjka-Pulemjotĉica" (Tonjka-mitralestino).
Ŝi plenumis mortpunojn kontraŭ komunistoj kaj kaptitaj sovetaj partizanoj kaj ruĝarmeanoj. Laŭ postmilitaj sovetaj donitaĵoj ŝi murdis propramane ĉirkau 1500 personojn. Post alveno de la Ruĝa Armeo ŝi estis evakuita por kuraci sin en Brjansk, kaj fine de 1943 al Lepel (Vicebska regiono). Post transformiĝo de RONA al Sturma Brigado fine de julio 1944 ŝi aliĝis al ĝi, sed baldaŭ estis arestita de germanoj kaj sendita al koncentrejo. Fine de la Dua mondmilito kune kun aliaj enprizonigitoj ŝi estis sendita al Ĉeĥoslovakio, kie ŝin liberigis sovetaj soldatoj.
Post la fino de la milito ŝi sukcesis kaŝi sian veran identecon akirinte dokumentojn kun la nomo Parfjonova, atestantajn ŝian partoprenon en la milito kiel kuracistino de la 422-a Medicin-Sanitara Bataliono. Oni ŝin eĉ distingis per kelkaj ordenoj. Ŝi loĝis en Lepel en Belorusa SSR. En 1977 ŝia frato, provante akiri permeson forveturi eksterlanden, malkaŝis verajn donitaĵojn de la fratino. Antonina Makarova estis tuj arestita. Ŝi ne konfirmis sian partoprenon en amasa pafmortigado. La 20-an de novembro 1978 ŝi estis kondamnita al mortpuno.
Bibliografio
[redakti | redakti fonton]- K. A. Zalesski. Кто был кто во второй мировой войне. Союзники Германии, Moskvo 2003.