elebidun
Apariencia
elebidun | |
pronunciación (AFI) | /e.l̻e̻.bi.dun/ |
Etimología
[editar]Si puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo animado
[editar]Indefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | elebidun | elebiduna | elebidunak |
Ergativo | elebidunek | elebidunak | elebidunek |
Dativo | elebiduni | elebidunari | elebidunei |
Genitivo | elebidunen | elebidunaren | elebidunen |
Comitativo | elebidunekin | elebidunarekin | elebidunekin |
Benefactivo | elebidunentzat | elebidunarentzat | elebidunentzat |
Instrumental | elebidunez | elebidunaz | elebidunez |
Inesivo | elebidunengan | elebidunarengan | elebidunengan |
Adlativo | elebidunengana | elebidunarengana | elebidunengana |
Adl. extremo | elebidunenganaino | elebidunarenganaino | elebidunenganaino |
Ac. adlativo | elebidunenganantz | elebidunarenganantz | elebidunenganantz |
Adverbial | elebidunenganako | elebidunarenganako | elebidunenganako |
Ablativo | elebidunengandik | elebidunarengandik | elebidunengandik |
Partitivo | elebidunik | - | - |
Prolativo | elebiduntzat | - | - |
- 1
- Persona que habla dos idiomas: bilingüe.
Adjetivo
[editar]- 2
- Cosa que está en dos idiomas diferentes.