آموزش در هند
آموزش در هند توسط بخش دولتی به همان شکل بخش خصوصی ایجاد گردیده که با کنترل و تأمین مالی در سه سطح مرکزی، ایالتی و محلی فعالیت می‌کنند. براساس بندهایی از قانون اساسی هند، تحصیلات رایگان و اجباری به عنوان یک حق اساسی برای کودکان در سنین بین ۶ تا ۱۴ سال به رسمیت شناخته شده‌است. نسبت مدارس دولتی به مدارس خصوصی در هند ۷ به ۵ می‌باشد. هند تلاش بسیاری برای بالا بردن تحصیلات ابتدایی برای حداقل سه چهارم جمعیت در سنین بین ۷ تا ۱۰ سال انجام داده[۱] و پیشرفت سیستم تحصیلی و آموزشی هند یکی از مهم‌ترین دلایل پیشرفت اقتصادی این کشور بوده‌است.[۲] هند در مقطع ابتدایی و متوسطه مدارس خصوصی بزرگ و متعددی دارد که با ۲۹٪ از دانش آموز در سنین ۶ تا ۱۴ سال تکمیل‌کننده سیستم مدارس اداره شده توسط دولت می‌باشند.[۳] تحصیلات بعد از دبیرستان و مدارس فنی نیز اکثراً در اختیار بخش خصوصی می‌باشد و بازار مدارس غیرانتفاعی در هند یک تجارت ۴۵۰ میلیون دلاری در سال ۲۰۰۸ بوده و به سوی یک تجارت ۴۰ میلیارد دلاری پیش می‌رود.[۴]
آموزش مدارس
[ویرایش]مقاطع تحصیلی در هند
[ویرایش]مرحله پیش دبستانی
[ویرایش]مرحله پیش دبستانی از اساسی‌ترین مراحل تحصیل کودکان در هند است. مهارت و رفتار، هدف آموزش در پیش دبستانی می‌باشد. طبق قانون کودکان برای تحصیلات ابتدایی به مدارس فرستاده می‌شوند اما هنوز فرستادن کودکان به پیش دبستانی به صورت قانون اجباری وجود ندارد. معمولاً در شهرهای کوچک پیش دبستانی به ندرت قابل دسترسی است مخصوصاً در مزارع و دهکده‌های کوچک اطراف کشور اما در شهرها و کلان‌شهرها تعداد زیادی مراکز پیش دبستانی تأسیس شده‌است و نیاز به مدارس پیش دبستانی در شهرهای کوچک رو به رشد می‌باشد ولی به‌طور کلی ۱٪ از جمعیت زیر سن ۶ سال برای آموزش به مدارس پیش دبستانی فرستاده می‌شوند.
- مهد کودک: در مدارس بازی کودکان قرار است که یادگیری‌های اولیه را در مورد فعالیت‌هایی داشته باشند که به آن‌ها کمک می‌کنند تا هر چه زودتر استقلال خود را بدست آورده و فعالیت‌هایی مانند خوردن غذا توسط خودشان، لباس پوشیدن، تمیز کاری و چیزهایی از این قبیل را فرا گیرند. معمولاً سن پذیرش در این مراکز بین ۲ تا ۳ سال می‌باشد.
مدارس ابتدایی
[ویرایش]دولت هند مدارس ابتدایی برای کودکان سنین ۶ تا ۱۴ سال را اجباری کرده‌است و روی دوره آموزش ابتدایی تأکید دارد.[۵]
نگارخانه
[ویرایش]-
دیدار محمدرضا پهلوی با نورالحسن وزیر آموزش و پرورش هند در کاخ سعدآباد ۱۱ مهر ۱۳۵۲
منابع
[ویرایش]- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Education in India». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۰ نوامبر ۲۰۱۸.
- ↑ "Education in India". World Bank. Archived from the original on 6 April 2012. Retrieved 30 November 2018.
- ↑ India achieves 27% decline in poverty بایگانی‌شده در ۲۸ اکتبر ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine, Press Trust of India via Sify.com, 2008-09-12
- ↑ "Over a quarter of enrollments in rural India are in private schools". The Hindu. Retrieved 21 August 2014.
- ↑ "Indian education: Sector outlook" (PDF). Archived from the original (PDF) on 24 September 2015. Retrieved 23 January 2014.
- ↑ Blackwell, 93–94
پیوند به بیرون
[ویرایش]- وبگاه رسمی
- اطلاعات آموزش و پرورش هند
- اطلاعات رشد آموزش بایگانی‌شده در ۱۲ ژوئن ۲۰۱۸ توسط Wayback Machine
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
آموزش و پرورش در آسیا | ||
|---|---|---|
| کشورهای مستقل | جمهوری آذربایجان • اردن • ارمنستان • ازبکستان • اسرائیل • افغانستان • امارات متحده عربی • اندونزی • ایران • بحرین • برونئی • بنگلادش • بوتان • پاکستان • تاجیکستان • تایلند • ترکمنستان • ترکیه • تیمور شرقی • چین • روسیه • ژاپن • سری‌لانکا • سنگاپور • سوریه • عراق • عربستان سعودی • عمان • فیلیپین • قبرس • قرقیزستان • قزاقستان • قطر • کامبوج • کره جنوبی • کره شمالی • کویت • گرجستان • لائوس • لبنان • مالدیو • مالزی • مصر • مغولستان • میانمار • نپال • ویتنام • هند • یمن | |
| دولت‌های با رسمیت محدود | آبخاز • اوستیای جنوبی • تایوان • فلسطین • جمهوری ترک قبرس شمالی • قره‌باغ | |
| قلمروهای وابسته و سرزمین‌های دیگر | جزیره کریسمس • جزایر کوکوس • ماکائو • هنگ کنگ | |