آندریاس برمه
اطلاعات شخصی | |||
---|---|---|---|
زادروز | ۹ نوامبر ۱۹۶۰ | ||
زادگاه | هامبورگ، آلمان غربی | ||
تاریخ مرگ | ۲۰ فوریهٔ ۲۰۲۴ (۶۳ سال)[۱] | ||
محل مرگ | مونیخ، آلمان | ||
قد | ۱٫۷۶ متر (۵ فوت ۹ اینچ) | ||
پست | مدافع/هافبک | ||
باشگاههای جوانان | |||
۱۹۶۵–۱۹۷۸ | HSV Barmbek-Uhlenhorst | ||
باشگاههای حرفهای* | |||
سالها | باشگاهها | بازی† | (گل)† |
۱۹۷۸–۱۹۸۰ | HSV Barmbek-Uhlenhorst | ۶۶ | (۱۰) |
۱۹۸۰–۱۹۸۱ | زاربروکن | ۳۶ | (۳) |
۱۹۸۱–۱۹۸۶ | کایزرسلاوترن | ۱۵۴ | (۳۴) |
۱۹۸۶–۱۹۸۸ | بایرن مونیخ | ۵۹ | (۷) |
۱۹۸۸–۱۹۹۲ | اینتر میلان | ۱۱۶ | (۱۱) |
۱۹۹۲–۱۹۹۳ | رئال ساراگوسا | ۲۴ | (۱) |
۱۹۹۳–۱۹۹۸ | کایزرسلاوترن | ۱۲۰ | (۹) |
مجموع | ۵۰۹ | (۶۵) | |
تیم ملی | |||
۱۹۸۰–۱۹۸۱ | زیر ۲۱ سال آلمان | ۳ | (۰) |
۱۹۸۱–۱۹۸۴ | تیم المپیک آلمان | ۱۰ | (۲) |
۱۹۸۴–۱۹۹۴ | آلمان | ۸۶ | (۸) |
دوران مربیگری | |||
۲۰۰۰–۲۰۰۲ | کایزرسلاوترن | ||
۲۰۰۴–۲۰۰۵ | اونتر هاخینگ | ||
۲۰۰۵–۲۰۰۶ | اشتوتگارت (دستیار) | ||
|
آندریاس برمه (آلمانی: Andreas Brehme؛ ۹ نوامبر ۱۹۶۰ – ۲۰ فوریهٔ ۲۰۲۴) بازیکن و مربی فوتبال آلمانی بود.[۲] در سطح باشگاهی، برمه برای چند تیم در آلمان بازی کرد. او همچنین در ایتالیا و اسپانیا حضور داشت.
برمه در فینال جام جهانی فوتبال ۱۹۹۰ ایتالیا در دیدار آلمان و آرژانتین در دقیقه ۸۵ تک گل بازی را از روی نقطه پنالتی به ثمر رساند و موجب سومین قهرمانی آلمان در تاریخ جام جهانی فوتبال شد.
ویژگی بازی
[ویرایش]ویژگی قابل توجه برمه این بود که به دلیل استفاده از هر دو پا میتوانست در پستهای متفاوتی بازی کند.[۳] خود او اعتقاد داشت که پای راستش دقیقتر و پای چپش ضربات سنگینتری به سمت دروازه میزند. او بیشتر کرنرها و ضربات آزاد را با پای چپ میزد. ولی پنالتی حساس و سرنوشت ساز فینال ۱۹۹۰ در دقیقه ۸۵ را با پای راست به سمت دروازه زد. چون دقیقتر بود.
برمه بیشتر به خاطر غیرقابل پیشبینی بودن در بازی فوتبال شناخته میشد. او در نواختن ضربات ایستگاهی نیز مهارت داشت. سانترها، پا به توپ و دریبل و پاسهای بلند او عالی و در شوتزنی کمنظیر بود. او یکی از بهترین مدافعان کناری تاریخ فوتبال بود.[۲]
زندگی ورزشی
[ویرایش]آغاز
[ویرایش]پدرش که خود آندریاس، خود نیز بازیکن فوتبال بود. بنابراین از همان آغاز از آندریاس حمایت کرد. او از همان آغاز تلاش میکرد به آندریاس یاد بدهد هر دو پا پاس بدهد و شوت بزند. او فوتبال در تیم جوانان بارمبک-اولنهورست آغاز کرد.[۳]
دوران باشگاهی
[ویرایش]آندریاس برمه هیچگاه برای تیم باشگاه زادگاه خود هامبورگ بازی نکرد. آندریاس به لطف تکنیک استفاده از هر دو پا خیلی زود پیشرفت کرد. در ابتدا در تیم زاربروکن بازی کرد و سپس در باشگاه کایزرسلاوترن جا افتاد. او پس از چهار سال در سال ۱۹۸۶ در دومین انتقال گران تاریخ فوتبال آلمان تا آن هنگام گرفت و با دو میلیون مارک از کایزرسلاترن به بایرن مونیخ پیوست. پس از آن بین سالهای ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۲ در سالهای اوج در اینتر میلان همراه لوتار ماتئوس و یورگن کلینزمن دو هموطن دیگر خود در ایتالیا بازی کرد. برمه همچنین موفقیتهای زیادی در بوندسلیگا بدست آورد. او در سال ۱۹۹۳ از اینتر میلان به کایزرسلاترین بازگشت و در سال ۱۹۹۸ فوتبال خود پایان داد.[۳]
دوران ملی
[ویرایش]آندریاس برمه ۵ گل از ۸ گل ملی خود را در رقابتهای جام جهانی فوتبال و جام ملتهای اروپا به ثبت رساند. جالب اینجا است که ۳ گل از این ۵ مهم در مراحل نیمه نهایی و فینال جام جهانی به ثبت رسیدند. برمه ده سال عضو تیم ملی فوتبال آلمان بود و یک عنوان قهرمانی جهان و دو نائب قهرمانی در جام جهانی ۱۹۸۶ و جام ملتهای اروپا ۱۹۹۲ در کارنامه داشت.
مربیگری
[ویرایش]برمه در مدت کوتاهی که به عنوان مربی فعالیت کرد موفقیت کمتری بدست آورد. او بین سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۲ هدایت کایزرسلاترین را بر عهده داشت و در سال ۲۰۰۰ این تیم را به نیمه نهایی جام یوفا رساند. او در سال ۲۰۰۱ با هفت برد متوالی در بوندسلیگا رکورد بهترین شروع در فصل را به ثبت رساند. اما این تیم در دو فصل پیاپی از راهیابی به رقابتهای بینالمللی باز ماند و سرانجام در آغاز فصل ۲۰۰۲-۲۰۰۳ اخراج شد.[۳]
در فصل ۲۰۰۴-۲۰۰۵ برمه هدایت تیم دسته دوم اونترهاخینگ را برعهده گرفت. اما در آوریل ۲۰۰۵ استعفا داد. او دو ماه بعد، به عنوان دستیار جووانی تراپاتونی در اشتوتگارت شروع به کار کرد. اما به همراه تراپاتونی و کل کادر فنی در فوریه ۲۰۰۶ اخراج شد.[۳]
دیگر فعالیتها
[ویرایش]آندریاس برمه به عنوان سفیر فدراسیون فوتبال و در بخش توسعه فوتبال پایه فعالیت میکرد. سهامداری یک شرکت فروش زمین چمن طبیعی و مصنوعی، شراکت در یک سرویس امنیتی، راهاندازی یک آژانس مشاوره بازیکنان و یک شرکت متخصص معاینات پزشکی-روانی، کارشناسی فوتبال در برنامههای تلویزیونی، و ستوننویس روزنامه از دیگر فعالیتهای او بودند. برمه در فوریه ۲۰۱۷ مدتی مشاور باشگاه صربستانی وویودینا نووی ساد بود.[۳]
درگذشت
[ویرایش]او در ۲۰ فوریه ۲۰۲۴ بر اثر سکته قلبی درگذشت.[۲]
افتخارها
[ویرایش]- قهرمان بوندس لیگا: ۱۹۹۸؛۱۹۸۷
- قهرمان جام حذفی آلمان: ۱۹۹۶
- جام ملتهای اروپا: نائب قهرمان ۱۹۹۲
- جام یوفا: قهرمان ۱۹۹۱
- جام جهانی فوتبال: قهرمان ۱۹۹۰ - نائب قهرمان ۱۹۸۶
- مرد سال فوتبال ایتالیا: ۱۹۸۹
- سری آ ایتالیا: قهرمان ۱۹۸۹
- سوپر کوپا ایتالیا: قهرمان ۱۹۸۹
- لیگ قهرمانان اروپا: نائب قهرمان ۱۹۸۷
منابع
[ویرایش]- ↑ «باورنکردنی: آلمان در سوگ آندریاس برمه». ورزش سه. دریافتشده در ۲۰۲۴-۰۲-۲۰.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ «آندریاس برمه درگذشت». ایسنا. ۲۰۲۴-۰۲-۲۰. دریافتشده در ۲۰۲۴-۰۲-۲۰.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ ۳٫۴ ۳٫۵ سینا حاتمی (۲ اسفند ۱۴۰۲). «آندریاس برمه؛ مدافعی «دو پا» در کلاس جهانی که با یک پنالتی ابدی شد». بیبیسی فارسی.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- آندریاس برمه در fussballdaten.de (آلمانی)
- آندریاس برمه در WorldFootball.net
- آندریاس برمه در National-Football-Teams.com
- نمایه فیفا
- مثلث قیصر، مارادونا و پله در بهشت! ایسنا به (نقل از DPA). ۱۹ دی ۱۴۰۲.
- بازیکنان باشگاه اینتر میلان
- بازیکنان باشگاه بایرن مونیخ
- بازیکنان باشگاه رئال ساراگوسا
- بازیکنان باشگاه زاربروکن
- بازیکنان باشگاه کایزرسلاوترن
- بازیکنان برنده جام جهانی فوتبال
- بازیکنان برنده جام یوفا
- بازیکنان بوندسلیگای ۱
- بازیکنان بوندسلیگای ۲
- بازیکنان تیم ملی فوتبال آلمان
- بازیکنان تیم ملی فوتبال زیر ۲۱ سال آلمان
- بازیکنان جام جهانی فوتبال ۱۹۸۶
- بازیکنان جام جهانی فوتبال ۱۹۹۰
- بازیکنان جام جهانی فوتبال ۱۹۹۴
- بازیکنان جام ملتهای اروپا ۱۹۸۴
- بازیکنان جام ملتهای اروپا ۱۹۸۸
- بازیکنان جام ملتهای اروپا ۱۹۹۲
- بازیکنان سری آ
- بازیکنان فوتبال اهل هامبورگ
- بازیکنان فوتبال بازیهای المپیک آلمان غربی
- بازیکنان فوتبال در المپیک تابستانی ۱۹۸۴
- بازیکنان فوتبال مرد اهل آلمان غربی
- بازیکنان فوتبال مرد اهل آلمان
- بازیکنان لا لیگا
- درگذشتگان ۲۰۲۴ (میلادی)
- درگذشتگان به علت بیماری قلبی
- زادگان ۱۹۶۰ (میلادی)
- مدافعان کناری فوتبال
- مربیان باشگاه فوتبال کایزرسلاوترن
- مربیان فوتبال اهل آلمان
- ورزشکاران دور از وطن اهل آلمان در اسپانیا
- ورزشکاران دور از وطن اهل آلمان در ایتالیا