pemento

Galego

1

2

3

• Etimoloxía: do latín pigmentum.

• Pronuncia: [peˈmen.tʊ], [peˈmɛn.tʊ] (AFI)

• Escoitar: «pemento» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo masculino

pemento (sg: pemento; pl: pementos)

1. (Botánica) Planta do xénero Capsicum.
2. (Alimentación, botánica) Froito de diversas especies do xénero Capsicum, da familia das solanáceas.
3. (Alimentación) Condimento en po de cor vermella e sabor característico obtido a partir do secado e moedura de certas clases de pementos vermellos.

Termos relacionados

• pementeiro
• pemento chouriceiro
• pemento da Arnoia
• pemento de Padrón
• pemento do piquillo
• pemento morrón

Traducións

• Casaco: бұрыш ^(kk)
• Castelán: pimiento ^(es)
• Francés: poivron ^(fr), piment ^(fr)
• Náhuatl clásico: chilli ^(nci)
• Náhuatl de Guerrero: chijli ^(ngu)
• Italiano: peperone ^(it)

condimento

Castelán: pimentón (es) Alemán: Paprika (de) Inglés: paprika (en) Búlgaro: червен пипер (bg) Esperanto: papriko (eo) Estoniano: paprika (et) Francés: paprika (fr) Hebreo: פפריקה (he) Italiano: paprica (it) Xaponés: パプリカ (ja) (papurika) Neerlandés: paprika (nl) Noruegués: paprika (no) Noruegués nynorsk: paprika (no) Polaco: papryka (pl) Portugués: páprica (pt) Sueco: paprika (sv) Taxico: қаламфур (tg)