Edmond Halley

Edmond Halley
	;
Biografía
Nacemento	8 de novembro de 1656 ; Haggerston (Reino de Inglaterra)
Morte	25 de xaneiro de 1742 (85 anos); Greenwich (Reino de Gran Bretaña)
Lugar de sepultura	St Margaret's, Lee (en) , south-east corner 51°27′46″N 0°00′06″L / 51.462668, 0.001549
2º Astrónomo Real
	1720 – 1742 ; ← John Flamsteed (pt) – James Bradley →
Cátedra Saviliana de Geometria (pt)
	1704 – 1742 ; ← John Wallis (pt) – Nathaniel Bliss (pt) →
Datos persoais
Relixión	Deísmo
Educación	Universidade de Oxford (–1678); The Queen's College (pt) (1673–1676); St Paul's School (pt) (–1673)
Actividade
Campo de traballo	Xeofísica, meteoroloxía, demografía, matemático, meteorólogo, físico, astronomía e astrónomo
Lugar de traballo	Santa Helena (1676–1678)
Ocupación	matemático, filósofo, físico, profesor universitario, cartógrafo, astrónomo, meteorólogo, xeofísico, climatólogo
Empregador	Universidade de Oxford (1704–1942) ; Royal Mint (1696–1698) ; Observatório Real de Greenwich (pt) (1676–)
Membro de	Royal Society (1678–)
Profesores	John Flamsteed (pt) e Robert Hooke
Alumnos	James Pound
Obra
	Obras destacables método de Halley (pt) ; (1705) Astronomiae cometicae synopsis (en) ;
Familia
Cónxuxe	Mary Tooke (1682–)
Premios
	membro da Royal Society ;
Descrito pola fonte	Nordisk familjebok; Dictionary of National Biography; Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron

A versión para imprimir xa non se actualiza e pode conter erros de renderizado. Actualice os marcadores do seu navegador e empregue mellor a función de impresión propia do navegador.

Edmond Halley, nado en Haggerston, Londres, o 8 de novembro de 1656 e finado en Greenwich o 14 de xaneiro de 1742, foi un matemático e astrónomo inglés que, polo seu estudo do Cometa Halley, revelou a natureza periódica dos cometas.

Traxectoria

Fillo dun rico fabricante de xabón, xa dende moi novo amosa interese polas matemáticas e a astronomía da man do astrónomo real, John Flamsteed, profesor seu en Oxford. Logo de se graduar viaxa á illa de Santa Helena, coa intención de estudar as estrelas dende o hemisferio sur. En 1678 regresa a Inglaterra e publica Catalogus Stellarum Australium (1679), no que inclúe detalles de 341 estrelas meridionais, e entra na Royal Society.
Un dos seus traballos presentados na Royal Society foi o informe da eclipse total de Sol acontecida o 22 de abril de 1715, que atravesou o centro da Gran Bretaña (Inglaterra e Gales), feito que non acontecía na illa dende había 500 anos, e calculou tamén o diámetro, dirección e velocidade de paso da sombra. Aplicando a teoría da gravidade de Newton calculou a órbita de varios cometas, descubrindo que a órbita do cometa de 1682 era a mesma que as órbitas dos vistos en 1531 e 1607, chegando á conclusión de que se trataba dun único cometa e que volvería pasar en 1758. Na súa honra déuselle o seu nome a este cometa (1P/Halley). Entre 1698 e 1700 percorreu as costas de África austral, ocupado na teoría do magnetismo terrestre no barco Paramour Pink.

Véxase tamén

Outros artigos

Cometa.