Odín

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Odin (observatorio espacial).

O deus Odín no trono rodeado polos lobos Geri e Freki e os corvos Hugin e Munin nunha ilustradción de 1882 de Carl Emil Doepler.

"Odin, the Wanderer" (1886) de Georg von Rosen.

Odín (Óðinn en antigo nórdico) é o deus soberano na mitoloxía nórdica e no paganismo nórdico, como o anglosaxón Woden, continuación do protoxermánico *Wōdinaz.

Mito

O seu nome está relacionado con óðr, que significa "excitación", "furia" ou "poesía". O seu papel, como moitos dos deuses do panteón nórdico, é complexo, estando vinculado á sabedoría, a morte e a guerra, así como tamén á maxia, a poesía, as profecías, a vitoria ou á caza.

Odín aparece representado como un vello dun só ollo, deixando o outro como tributo na fonte sagrada que lle deu a sabedoría como atributos porta unha lanza, un anel de ouro e un cabalo de oito patas e dous lobos que o protexen, as novas transmítenllas os corvos. Como deus dos aforcados pode aparecer coa lingua fóra. Como deus da guerra é un deus sádico e como deus da morte manda queimar os mortos coas súas posesións para que as atopen outra volta en Valhalla.

Véxase tamén

Outros artigos

• Lista de deuses xermánicos
• Estandarte do corvo
• Hold Nickar