Célula M
As células M ou células micropregadas son células que se encontran no epitelio asociado aos folículos linfoides das placas de Peyer das paredes do intestino delgado. Funcionan transportando microorganismos e partículas antixénicas desde a luz intestinal ás células inmunitarias das placas de Peyer a través da barreira epitelial, e deste modo son importantes para estimular a inmunidade nas mucosas.
A diferenza das súas células veciñas do epitelio intestinal, teñen a capacidade de tomar os antíxenos da luz intestinal por endocitose ou fagocitose, e cedelos por medio de transcitose ás células dendríticas das placas de Peyer (que son células presentadoras do antíxeno) e aos linfocitos T, situados nunha estrutura con forma de bolsa situada na súa membrana basolateral.
Estrutura e función
[editar | editar a fonte]As células M distínguense dos enterocitos normais en que carecen de microvilli na súa superficie apical, pero no seu lugar presentan unha beira apical con micropregamentos que lle dan a estas células o seu nome. Estas células son moito menos abundantes cós enterocitos. As células M son facilmente accesibles para os antíxenos na luz intestinal para que estes poidan chegar ás placas de Peyer, debido a que non segregan mucus nin encimas dixestivos e a que teñen un glicocálix (capa extracelular de polisacáridos situada no bordo apical dos enterocitos) moi fina ou ausente.
Patoloxía
[editar | editar a fonte]As células M son utilizadas por varios patóxenos, como as bacterias Shigella flexneri, Salmonella typhimurium, e Yersinia pseudotuberculosis, e polos prións infecciosos da encefalite esponxiforme bovina (mal das vacas tolas), como un modo de penetrar a través do epitelio intestinal.
Tamén son utilizadas por virus como o da polio e reovirus para a súa diseminación.[1]
Algunhas estirpes de VIH poden unirse ás células M e ser transportadas a través do epitelio intestinal para infectar aos linfocitos. O transporte require lactosil cerebrósido e o receptor CXCR4, que se expresan na zona apical das células M (e das células Caco-2 de cáncer de colon).[2]
Desenvolvemento
[editar | editar a fonte]Os factores que promoven a diferenciación das células M aínda teñen que ser caracterizados, pero pénsase que estas células se desenvolven en resposta a sinais das células inmunitarias que se atopan nas placas de Peyer.[3]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Laurent Ouzilou1, Elise Caliot2, Isabelle Pelletier1, Marie-Christine Prévost3, Eric Pringault2 and Florence Colbère-Garapin1. Journal of General Virology (2002), 83, 2177-2182.
- ↑ Grigorios Fotopoulos, Alexandre Hararidagger , Pierre MichettiDagger , Didier Trono, Giuseppe Pantaleodagger , and Jean-Pierre Kraehenbuhl. July 1, 2002, doi 10.1073/pnas.142586899 Transepithelial transport of HIV-1 by M cells is receptor-mediated Arquivado 13 de abril de 2020 en Wayback Machine.
- ↑ Kraehenbuhl J, Neutra M (2000). "Epithelial M cells: differentiation and function.". Annu Rev Cell Dev Biol 16: 301–32. PMID 11031239. doi:10.1146/annurev.cellbio.16.1.301. Link Arquivado 13 de abril de 2020 en Wayback Machine.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Diapositiva en ucsd.edu Arquivado 28 de marzo de 2021 en Wayback Machine.