Ինգոլֆ Արնարսոն (Ինգոլֆ, Էռնի որդի, Ինգոլվ, Ինգոլվ, իսլ.՝ Ingólfur Arnarson) ազնվական նորվեգացի, ով 9-րդ դարի վերջին իր շքախմբով տեղափոխվել է Իսլանդիա և հիմնել կղզու առաջին բնակավայրերը։
Ինգոլֆի պատմությունը նկարագրված է «Գիրք Իսլանդիայի բնակեցման մասին»՝ նրան անվանելով «առաջին բնակիչների մեջ ամենահայտնին, քանի որ նա ժամանել է անմարդաբնակ երկիր»[1]։ Նա և իր զարմիկ Հյորլեյֆը ստիպված եղան 874 թվականին լքել Նորվեգիան Յարլ Ատլի Բարակի հետ թշնամության պատճառով։ Իսլանդիայում հարազատներին ուղարկել են Ինգոլֆի ստացած կանխատեսումները։ Հյորլեյֆը, առաջին ձմեռումից հետո, սպանվեց իր իռլանդացի ստրուկների կողմից, բայց Ինգոլֆը վրեժխնդիր եղավ նրա համար։ Հաստատվելով նոր վայրում (Դիմովի ծոցում (այժմ Ռեյկյավիկը գտնվում է այնտեղ)), Ինգոլֆը հրավիրեց այլ նորվեգացիների՝ հորդորելով հետևել իրեն։ Իսլանդիայի «Երկրի բնակեցման մասին գրքի» կազմման ժամանակ լեռն ու հրվանդանը կրում էին Ինգոլֆի անունը։
Ինգոլֆն ամուսնացած էր Ֆրոդիի դստեր և Լոֆթ Ծերի քրոջ՝ Հալվեյգի հետ։ Նրանց որդին Թորշտեյնն էր, ով Իսլանդիայում հիմնեց առաջին պետական ժողովը և դարձավ ազնվական մարդկանցից շատերի նախահայրը։ Հիշատակվում է նաև Ինգոլֆի քույրը՝ Հելգան, ում պատճառով թշնամություն է սկսվել Ատլի Բարակի հետ։