Չեզարե Մակկարի
Չեզարե Մակկարի | |
---|---|
Ծնվել է | մայիսի 9, 1840[1][2][3][…] |
Ծննդավայր | Սիենա, Տոսկանա, Իտալիա |
Մահացել է | օգոստոսի 7, 1919 (79 տարեկան) |
Մահվան վայր | Հռոմ, Իտալիա |
Քաղաքացիություն | Իտալիայի թագավորություն |
Երկեր | Cicero Denounces Catiline? |
Մասնագիտություն | երգիչ, քանդակագործ և նկարիչ-փորագրող |
Cesare Maccari Վիքիպահեստում |
Չեզարե Մակկարի (իտալ.՝ Cesare Maccari, մայիսի 9, 1840[1][2][3][…], Սիենա, Տոսկանա, Իտալիա - օգոստոսի 7, 1919, Հռոմ, Իտալիա), իտալացի նկարիչ և քանդակագործ։
Կյանք և ստեղծագործություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ջուզեպպե Մակկարիի և Կարոլինա Մանուչչիի որդին է։
Նա իր գեղարվեստական կրթությունը ստացել է Կոլեգիո Տոլոմեում, միևնույն ժամանակ այնտեղ է սովորել պատերազմական թեմաների ապագա նկարիչ Ամոս Կասիոլին։ Սիենայի գեղարվեստի ինստիտուտում (Istituto di belle arti di Siena) նա Տիտո Սարրոչիի ուսանողն էր։
Գեղանկարչությունից բացի, Մակկարին որոշ ժամանակ զբաղվել է քանդակագործությամբ։ Տիտո Սարրոչիի ղեկավարությամբ և նրա հետ միասին նա աշխատել է Սիենայի Սան Դոմենիկոյի բազիլիկայում գտնվող Ջուզեպպե Պյանիջիանիի (Monumento a Giuseppe Pianigiani) հուշարձանի վրա։ Ավելի ուշ նա տեղափոխվել է Ֆլորենցիա և այնտեղ աշխատանքի ընդունվել Լուիջի Մուսինիի արվեստի արհեստանոցում։ Մուսինիի մոտ աշխատել է որպես պատվերով նկարիչ, բրիտանական համայնքներից մեկի պատվերով կրկնօրինակել է Սիենայի տաճարում պահվող Պինտուրիկիոյի աշխատանքները։
Արվեստի առաջին գիտակներից մեկը, որն ուշադրություն է դարձերլ Մակկարիի տաղանդին, եղել է մարկիզ Ֆերդինանդո Պիերի-Ներլին։ Այս ազնվականը գնել է նրա «Ռեբեկան աղբյուրի մոտ ընդունում է Էլիզարի նվերները» կտավը և պայմանավորվել է Մոնտենորի դ'Արբիի մոտակայքում գտնվող կալվածքի իր մատուռը չորս ավետարանիչներին պատկերող որմնանկարներով զարդարելու մասին։ 1865 թվականին նկարիչը մրցանակ է շահել «Լեոնարդո դա Վինչիի բնորդուհի Մոնա Լիզան» կտավի համար։ Հռոմ տեղափոխվելուց հետո նա երկար ժամանակ եղել է տեղական Սուրբ Լուկայի ակադեմիայի (Accademia di San Luca) դոցենտ։
1874 թվականին Չեզարե Մակկարին ամուսնանում է Կարոլինա Էպշտեյնի հետ, այս ամուսնությունից ծնվել է նրանց դուստրը` Արջիան։
Կտավներ և որմնանկարներ (ընտրված)
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Վիկտորիա Կոլոնան խորհրդածում է Միքելանջելոյի բանաստեղծությունների շուրջ (1868)
- Սիրան զոհաբերում է իրեն տիրուհի Ֆաբիոլայի համար (1869)
- Տրիկլինիում (1879)
- Սիլվեստեր 3-րդ պապի պաշտոնազրկումը
- Վենետիկում առաջին հաղորդության օրը
- Կոնսոլացիոնե եկեղեցու որմնանկարները (1889)
- Կապելլա Պերիի մատուռը Մոնտերոնի դ'Արբիաում. չորս ավետարանիչներ, որմնանկար
- Դել Սանտիսիմո Սուդարտո դեյ Պիեմենտեսիի եկեղեցի, Հռոմ, որմնանկարներ (1870/73)
- Կվիրինալյան պալատ, Հռոմ, Երեք գեղուհիներին պսակող Ամուրը, որմնանկար
- Տիկնոջ պալատը (Իտալիայի Սենատի նստավայր), Հռոմ. Ցիցերոնի ելույթը Կատիլինայի դեմ, որմնանկար (1888)
- Ռիսորջիմենտոյի սրահ, Հանրապետական պալատ, Սիենա. Թագավոր Վիկտոր Էմանուել 2-ը և այլ որմնանկարներ
Պատկերասրահ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]-
"Ցիցերոնի ելույթը Կատիլինայի դեմ", 1888
-
"Ապպիոս Կլավդիոսը սենատում"
-
"Մոնա Լիզան` Լեոնարդո դա Վինչիի բնորդուհի"
-
"Ազատության մեծությունը"
-
Լորետոյի բազիլիկայի գմբեթի որմնանկար (1895-1907)
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 https://rkd.nl/explore/artists/51656
- ↑ 2,0 2,1 Cesare Maccari (նիդերլ.)
- ↑ 3,0 3,1 Benezit Dictionary of Artists — OUP, 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7
Գրականություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Piero Torriti: Tutta Siena. Contrada per Contrada. Edizioni Bonechi, Florenz 2004, ISBN 88-7204-456-1
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Չեզարե Մակկարի» հոդվածին։ |
|