Քրիստոնեությունը սկզբնապես դիտվում էր որպես Հուդայականության աղանդ, այնուհետև կրոն, որն առաջացել էր Հուդայականությունից։ Սկզբից ևեթ քրիստոնեությունն ընդունել է հուդայական Աստվածաշունչը՝ Թանախը՝ որպես Սուրբ գիրք։ Հենց տարածման առաջին իսկ շրջանից ակնհայտ երևում է առաջին քրիստոնյաների և հրեաների վատ հարաբերությունները։ Երբեմն հենց վերջիններն են հրահրել Հռոմեական իշխանություններին հալածանքներ սկսել ընդդեմ եբրայեցիների[1]։