Վյասա
Վյասա սանսկրիտ՝ व्यास | |
---|---|
Ծնվել է | անհայտ |
Վախճանվել է | անհայտ |
Մասնագիտություն | բանաստեղծ, փիլիսոփա և compiler |
Ազգություն | Հնդիկներ |
Քաղաքացիություն | Kuru Kingdom |
Ուշագրավ աշխատանքներ | Մահաբհարաթա և Բհագավադգիտա |
Համատեղ ապրող | Ambika? և Ambalika? |
Զավակներ | Pandu?, Dhritarashtra?, Śhukdev? և Vidura? |
Վյասա (սանսկրիտ՝ व्यास, անհայտ - անհայտ), հայտնի է նաև Վեդավյասա, Վյասադևա, Բադարայանա, Կրիշնա-Դվայպայանա անուններով — մեր թվարկությունից առաջ III հազարամյակում ապրած և ստեղծագործած հնդիկ իմաստուն[1][2], բանաստեղծ և փիլիսոփա, որ համարվում է հնագույն մեծածավալ գրական մի քանի հուշարձանների՝ Վեդաների, Պուրանաների, վեդանտայի փիլիսոփայական համակարգի, ինչպես նաև «Մահաբհարաթա» էպոսի հեղինակը կամ կազմողն ու խմբագիրը:
Վյասան համարվում է հեղինակը «Վեդանտա սուտրա»-ի, որը «Բհագավադգիտա»-ի և գլխավոր Ուպանիշադների հետ կազմում է այսպես կոչված «եռյակ կանոնը» («պրաստհանատրայան»)՝ հինդուիզմի բոլոր հոսանքների ու դպրոցների անկյունաքարը:
Ըստ «Բհագավատա պուրանա»-ի[3]՝ Վյասան համարվում է Աստծո տասնյոթերորդ ավատարը՝ մարմնավորումը: Նրա պատվին է կոչվել Մերկուրի մոլորակի խառնարաններից մեկը:
Կենսագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ M. Don Schorn. «Legacy of the Elder Gods», p.256
- ↑ William R. Levacy. Vedic Astrology Simply Put: An Illustrated Guide to the Astrology of Ancient India. Hay House. p. 18.
- ↑ «песнь 1, гл. 3, стих 21». Արխիվացված օրիգինալից 2018-10-29-ին. Վերցված է 2019-06-16-ին.
Գրականություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Willfried Huchzermeyer: Das Yoga-Lexikon. Karlsruhe 2009, ISBN 3-931172-28-7.
- Hans Wilhelm Haussig (Hrsg.): Götter und Mythen des indischen Subkontinents (= Wörterbuch der Mythologie. Abteilung 1: Die alten Kulturvölker. Band 5). Klett-Cotta, Stuttgart 1984, ISBN 3-12-909850-X.
- Vyasa. In: John Dowson: A classical dictionary of Hindu mythology and religion, geography, history, and literature. London 1879, S. 370.
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Վյասա» հոդվածին։ |
|