Քինոլին
Արտաքին տեսք
Քինոլին | |
---|---|
Քիմիական բանաձև | C₉H₇N |
Ֆիզիկական հատկություններ | |
Ագրեգատային վիճակ | յուղոտ դեղնավուն հեղուկ |
Մոլային զանգված | 2,1E−25 կիլոգրամ[1] գ/մոլ |
Խտություն | 1,093 գ/սմ³ գ/սմ³ |
Իոնիզացման էներգիա | 1,4E−18 ջոուլ[2] կՋ/մոլ |
Հալման ջերմաստիճան | −15 °C[3] և −14,78 °C[2] °C |
Եռման ջերմաստիճան | 237,1 °C և 237,16 °C[2] °C |
Գոյացան էնթալպիա | 174,9 կՋ/մոլ կՋ/մոլ |
Քիմիական հատկություններ | |
Դիպոլ մոմենտ | 7,6E−30 Կլ·մ[2] |
Դասակարգում | |
CAS համար | 91-22-5 |
PubChem | 7047 |
EINECS համար | 202-051-6 |
SMILES | C1=CC=C2C(=C1)C=CC=N2 |
ЕС | 202-051-6 |
RTECS | VA9275000 |
ChEBI | 6780 |
Թունավորություն | |
Թունավորություն | 331 մգ/կգ |
R-արժեքներ | R21, R22 |
S-արժեքներ | S26, S27, S28, S29, S30, S33, S35, S36 |
Եթե հատուկ նշված չէ, ապա բոլոր արժեքները բերված են ստանդարտ պայմանների համար (25 °C, 100 կՊա) |
Խինոլին, հետերոցիկլիկ օրգանական միացություն։ Հանդիսանում է լավ լուծիչ ծծմբի, ֆոսֆորի և օրգանական ներկանյութերի սինթեզի համար։ Վատ է լուծվում սառը ջրում, բայց լավ է լուծվում տաք ջրում և օրգանական լուծիչներում։
Խինոլինը[4] ունի բազմաթիվ ածանցյալներ, որոնք ունեն տարբեր կիրառություններ։ Խինոլինի ածանցյալները օգտագործվում են բժշկության մեջ (պլազմոցիդ, խինին)։
Պատմություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1835 թվականին առաջին անգամ Ֆրիդլիբ Ֆերդինանդ Ռունգեն[5] էքստրակտել է խինոլին քարածխային դյութից։ Այս մեթոդը շարունակվում է գործածվել խինոլինի արդյունաբերական ստացման համար։
Սինթեզի մեթոդներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Կոմբի մեթոդ
- Դեբներ-Միլլերի մեթոդ
- Ֆրիդլենդերի մեթոդ
- Սկրաուպի մեթոդ
Ստրաուսի մեթոդի ենթադրվող մեխանիզմը
- Գուլդ-Յակոբսի ռեակցիա
Թունավորություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Կաթնասունների համար խինոլինի LD50 կազմում է մի քանի հարյուր մգ/կգ։
Տես նաև
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 QUINOLINE
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 David R. Lide, Jr. Basic laboratory and industrial chemicals: A CRC quick reference handbook — CRC Press, 1993. — ISBN 978-0-8493-4498-5
- ↑ 3,0 3,1 Bradley J., Williams A. J., Andrew S.I.D. Lang Jean-Claude Bradley Open Melting Point Dataset // Figshare — 2014. — doi:10.6084/M9.FIGSHARE.1031637.V2
- ↑ http://www.chemicalland21.com/industrialchem/organic/QUINOLINE.htm
- ↑ «Quinoline». Encyclopædia Britannica. 1911.
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Քինոլին» հոդվածին։ |
|