Εμπειρική γνώση

 

«Μπροστά στην λογικοκρατούμενη εποχή μας η Εκκλησία προβάλλει την μωρία της πίστεως. Αυτά που για τους άλλους φαίνονται μωρά, σε μας να γίνουν βιώματα. Να ετοιμάσουμε την καρδιά μας να δεχθεί τα ανεξερεύνητα μυστήρια του Θεού χωρίς περιέργεια, χωρίς λεπτομερή εξέταση. Να σταματάμε στα όρια που έβαλε ο Θεός. Να γνωρίσουμε τα μυστήρια με την πείρα. Μέσα στην Θεία Ευχαριστία ευχαριστούμε τον Θεό που μας χάρισε τα αθάνατα Μυστήριά Του, αυτά που με το μυαλό μας αδυνατούμε να τα εξηγήσουμε, αλλά με την καρδιά μας τα βιώνουμε αληθινά. Ας ευχηθούμε να αποκτήσουμε νουν Χριστού, για να γευθούμε με την πείρα την χάρη του Θεού».

[Μητρ. Εδέσσης Ιωήλ. Λειτουργικός λόγος. Έδεσσα 2023, σελ. 245]

Η φύση του ανθρώπου

 

«Ο άνθρωπος δεν είναι πλάσμα χωρίς ψυχή, όπως λένε οι άθεοι. Ούτε πάλι διαφέρει από τα άλλα πλάσματα μόνο στον εγκέφαλο. Ούτε ακόμα δημιουργήθηκε σύμφωνα με την θεωρία της εξελίξεως, χωρίς τη συνέργεια του Θεού. Ο άνθρωπος είναι υιός του Θεού προορισμένος να ζήσει αιώνια. Οι θεωρίες των ανθρώπων πως τάχα είμαστε μόνο σάρκες και κόκκαλα, μας δημιούργησαν το άγχος, την κακότητα, την αμαρτωλή διάθεση, την εξουθένωση, το μίσος και τον εγωισμό. Αντίθετα η Εκκλησία μας το φωνάζει κι εμείς το ζούμε, ότι πλασθήκαμε για να πάρουμε την χάρη του Θεού, να γίνουμε συγκληρονόμοι του Χριστού και υιοί του Θεού».

[Μητρ. Εδέσσης Ιωήλ. Λειτουργικός λόγος. Έδεσσα 2023]

Υγεία και ειρήνη

 

«Υγεία και ειρήνη είναι δυο μέγιστα αγαθά, σπουδαίες δωρεές του Θεού. Αλλά ο Θεός δεν μας δίνει τα αγαθά του για να τα σπαταλούμε άσκοπα και ανώφελα, πολύ δε περισσότερο επιβλαβώς. Τα δώρα του Θεού είναι κεφάλαια, τάλαντα, τα οποία μας εμπιστεύεται για να τα εκμεταλλευθούμε ορθά, και για τις υλικές βέβαια ανάγκες μας με μέτρο, αλλά πολύ περισσότερο για τις πνευματικές. Και αναμένει και ζητεί από εμάς καρπούς πνευματικούς από την καλή χρήση τους. Αυτή λοιπόν την καλή χρήση των δωρεών του Θεού ας επιδιώκουμε και γι’ αυτήν ας εργαζόμαστε με όλες τις δυνάμεις μας, για να μην αναγκάσουμε τον Θεό να μας τις αφαιρέσει για σωφρονισμό και διόρθωσή μας, αλλά να μας τις χορηγεί πλούσια και αδιάκοπα. Και όταν μας τις παρέχει, ας μη παραλείπουμε να τον ευχαριστούμε και να τον ευλογούμε για τις δωρεές του, προσευχόμενοι με θέρμη και για όσους δοκιμάζονται από πολέμους και ασθένειες, για να χαρίσει και σ’ εκείνους ο Θεός τα αγαθά της ειρήνης και της υγείας, και όλους να μας κάνει αξίους της βασιλείας του, στην οποία δεν υπάρχουν αρρώστιες και θλίψεις, αλλά βασιλεύει αιώνια και αδιατάρακτη ειρήνη».

[π. Κων. Παπαγιάννη. Ομιλίες στα ευαγγελικά αναγνώσματα των Κυριακών (ανέκδοτες)]