Fara í innihald

Andarnefja

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Útgáfa frá 15. september 2008 kl. 14:48 eftir Jabbi (spjall | framlög) Útgáfa frá 15. september 2008 kl. 14:48 eftir Jabbi (spjall | framlög)
Nefjur
Samanburður á stærð andarnefju og manns
Samanburður á stærð andarnefju og manns
Ástand stofns
Vísindaleg flokkun
Ríki: DýraríkiAnimalia
Fylking: Seildýr Chordata
Flokkur: Spendýr Mammalia
Ættbálkur: Hvalir Cetacea
Undirættbálkur: Tannhvalir Odontoceti
Ætt: Svínhveli Ziphidae
Ættkvísl: Nefjur (Hyperoodon), 2 tegundir
Lacépède, 1804
Tegund:
H. planifrons
H. ampullatus

Tvínefni
Hyperoodon ampullatus
(Forster, 1770)
Útbreiðslusvæði andarnefju í norðurhöfum
Útbreiðslusvæði andarnefju í norðurhöfum
Hyperoodon planifrons
Flower, 1882
Útbreiðslusvæði andarnefju í suðurhöfum
Útbreiðslusvæði andarnefju í suðurhöfum

Andarnefja (fræðiheiti Hyperoodon ampullatus) er allstór tannhvalur, álíkastór og hrefna en mjög ólík henni. Hún er með mjótt trýni og hátt og kúpt enni. Trýnið minnir á andarnef og af því fær hún nafn sitt. Höfuðið er nokkuð aðgreint frá bolnum. Augun eru rétt aftan við munnvikin.

Tarfarnir eru um átta metrar á lengd og um 3600 kg að þyngd. Kýrnar eru um sjö metrar á lengd og vega um þrjú tonn. Karldýrið er með tvær tennur í neðri skolti en kvendýrið er tannlaust. Andarnefjan er grásvört á litin en ljósari á neðan en á bakinu. Þegar dýrin eldast verða sum þeirra ljós á litinn og höfuðið nærri hvítt. Bægslin eru rétt fyrir aftan höfuðið og eru heldur smá. Bakugginn er heldur aftarlega og er um 30 sm hár. Það er ekkert skarð á miðjum sporðinum og lyfta þær sjaldan sporðinum upp úr sjónum, en stundum stökkva þær. Blásturinn er lítill og sést heldur illa. Andarnefjan verður kynþroska um 9 - 12 ára. Fyrri hluta sumars eða á vorin er fengitími og er meðgöngutími kálfa um 12 mánuðir.

Andarnefjur lifa aðallega á smokkfiski en éta einnig fisk, sæbjúgu og krossfiska. Þær halda sig oftast fjarri landi. Þær eru mjög forvitnar og koma oft nærri skipum. Ef skipin gefa frá sér hvell hljóð kafa þær undir skipin til að kanna hvaðan hávaðinn kemur. Þær eru oft margar mínútur á yfirborði til að anda en kafa þess á milli niður á mikið dýpi. Aðeins búrhvalir geta kafað dýpra en þær. Þær sjást við Ísland á sumrin og eru þær þá aðallega fyrir vestan og norðan landið milli Íslands og Jan Mayen. Á veturna eru þær aðallega vestur og suðvestur af Spáni.

Heimildir

  • Ásbjörn Björgvinsson og Helmut Lugmayr (2002). Hvalaskoðun við Ísland. Reykjavík: JPV Útgáfan.
  • Stefán Aðalsteinsson (1987). Villtu spendýrin okkar. Reykjavík: Bjallan.
  • Upplýsingaskilti um andarnefjur á Pollinum á Akureyri
  • Sigurður Ægisson, Jón Ásgeir í Aðaldal, Jón Baldur Hlíðberg (1997). Íslenskir hvalir fyrr og nú. Forlagið.

Tenglar

Íslenskir tenglar

Erlendir tenglar