ავტონომიური რეგიონი
ავტონომიური რეგიონი — სუვერენულ და დამოუკიდებელ ქვეყნებში შემავალი ადმინისტრაციული ერთეული, რომელსაც გააჩნია ტერიტორიული ავტონომიის განსაზღვრული დონის კონკრეტული სამართლებლივი სტატუსი. ავტონომიური რეგიონი უმეტეს შემთხვევაში წარმოადგენს ეთნიკური უმცირესობებისგან შემდგარ ადმინისტრაციულ ერთეულს, რომელშიც მათ გააჩნიათ საკუთარი ენა, რელიგია, კონსტიტუცია და სამართლებლივი სისტემა, განსხვავებით იმ ქვეყნისგან, რომლის შემადგენლობაშიც ავტონომიური რეგიონი იმყოფება. ზოგიერთ მათგანს საკუთარი ვალუტაც კი გააჩნია. ავტონომიური რეგიონი ქვეყნის პოლიტიკური სისტემის შემადგენელი ნაწილია, მას გააჩნია ფართე უფლებები ეკონომიკაში, განათლებაში, ჯანდაცვაში, კულტურაში და სხვა, საგარეო პოლიტიკისა და თავდაცვის გარდა.
ქვემოთ მოყვანილია რამდენიმე ტერიტორიული ერთეულის სია, რომლებსაც საერთაშორისო თანამეგობრობის აზრით, აქვთ ავტონომიური რეგიონის სტატუსი:
- აზერბაიჯანი — 2 ავტონომიური რეგიონი, მათ შორის ერთი სეპარატისტული:
- მთიანი ყარაბაღი (სეპარატისტული)
- ნახიჩევანის ავტონომიური რესპუბლიკა
- ჩინეთი — 5 ავტონომიური რეგიონი:
- საქართველო — 2 ავტონომიური რესპუბლიკა
- ერაყი — 1 ავტონომიური რეგიონი:
- ერაყის ქურთისტანი (სეპარატისტული).
- იტალია - 5 იტალიური რეგიონი სპეციალური სტატუსით:
- მოლდოვა — 2 ავტონომიური რეგიონი, მათ შორის ერთი სეპარატისტული:
- გაგაუზია,
- დნესტრისპირეთი (სეპარატისტული).
- უზბეკეთი — 1 ავტონომიური რეგიონი:
- პაპუა-ახალი გვინეა — 1 ავტონომიური რეგიონი:
- ფილიპინები — 1 ავტონომიური რეგიონი:
- პორტუგალია — 2 ავტონომიური რეგიონი:
- სენტ-კიტსი და ნევისი — 1 ავტონომიური კუნძული:
- სან-ტომე და პრინსიპი — 1 ავტონომიური კუნძული:
- ტაჯიკეთი — 1 ავტონომიური რეგიონი:
- ტრინიდადი და ტობაგო — 1 ავტონომიური რეგიონი: