Sanskriet
Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Mestreechs. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.
Sanskriet is de klassieke taol vaan de Indiase besjaoving, gebaseerd op de spreektaol vaan Noord-India roond 1000 veur Christus of ieder. 't Sanskriet is de taol vaan väöl klassieke wèrke euver 't Hindoeïsme en de Indiase filosofie. Zien positie is vergeliekbaar mèt die vaan 't Latien en 't Aajdgrieks in Europa, meh de taol leef mie; zoe gief 't allewijl nog lui die in 't Sanskriet zien opgetrokke (oongeveer 6.000). Oonder de belangriekste werke zien de bei Veda's, de Mahabharata en Kamasutra. 't Sanskriet is 'n Indo-Europese taol, en veur de taolwetesjap hiel important umtot ze zoe vreug woort opgesjreve. De vreugste vörm vaan 't Sanskriet, wie in de Veda's euvergelieverd, neump me 't Vedisch; dees taol verhèlt ziech tot 't Klassiek Sanskriet wie 't Homeros-Grieks tot 't Klassiek Grieks. 't Sanskriet weurt, wie 't modern Hindi, gesjreve in 't Devanagari, wat Goddelek sjrif beteikent.
Grammair
[bewirk | brón bewèrke]De grammair vaan 't Sanskriet is in de taol zelf al vreug besjreve door Pânini (Astâdhjâjî). 't Sanskriet heet alle ach naomvalle oet 't Indo-Europees behawwe, en oondersjeit drei getalle, inkelvoud, miervoud en dualis; dee leste weurt consequent gebruuk. 't Wèrkwoord kint 'n indicatief en 'n optatief; de conjunctief is aofwezeg in de grammair vaan Pânini en kump allein in 't Vedisch veur.