Прејди на содржината

WR 134

Од Википедија — слободната енциклопедија
WR 134
Податоци од набљудување
Епоха 2000      Рамноденица 2000
Соѕвездие Лебед
Ректасцензија 20ч 10м &1000000000001419300000014,193с[1]
Деклинација 36° 10′ &1000000000000350700000035,07″[1]
Прив. величина (V) 8.08[2]
Особености
Развојна фаза Волф-Рајеова
Спектрален тип WN6-s[3]
U−B Боен показател −0.44[2]
B−V Боен показател 0.00[2]
Променлив тип Алгол[4]
Астрометрија
Сопствено движење (μ) Рект: −5.128[5] млс/г
Дек.: −8.323[5] млс/г
Паралакса (π)0.5418 ± 0.0308[5] млс
Оддалеченост6.000 ± 300 сг
(1.800 ± 100 пс)
Апсолутна величина (MV)-5.09[3]
Податоци
Маса18[3] M
Полупречник5.25[3] R
Сјајност407,000[3] L
Температура63,100[3] K
Други ознаки
V1769 Cygni, BD+35° 4001, HD 191765, WR 134, HIP 99377, SAO 69541
Наводи во бази
SIMBAD— податоци
Слика од WR 134 (најсветлата бела ѕвезда точно под центарот) сликана од страна на Чак Ајуб со помош на вселенскиот телескопот Хабл

WR 134променлива Волф-Рајеова ѕвезда на растојание од околу 6000 светлосни години од Земјата во соѕвездието на Лебед, опкружена со слаба меурчеста маглина, која е развеана од интензивното зрачење и брзиот ветар од ѕвездата. Таа е со полупречник пет пати поголем од полупречникот на Сонцето, но поради температурата над 63.000 К, таа е 400.000 пати посветла од Сонцето.

WR 134 е една од трите ѕвезди во Лебед забележана во 1867 година, која имала невообичаени спектри кои се состојат од интензивни оддавни линии, наместо нормални непрекинати линии и впивни линии. Ова е еден од првите членови на класата на ѕвезди кои подоцна се наречени Волф-Рајови ѕвезди (WR ѕвезди) по Чарлс Волф и Жорж Раје, кои го забележале нивниот необичен изглед.[6] Станува збор за член на азотната секвенца на WR-ѕвезди, додека другите две ( WR 135 и WR 137 ) се и членови на јаглеродната секвенца, кои исто така имааат OB придружници. WR 134 има спектар со оддавност N III и N IV која е два до пет пати посилна од N V, што доведува до одредување на спектралниот тип WN6. Спектарот исто така покажува силни оддавности на He II и послаби линии на He I и C IV .[7]

WR 134 се класифицира како затемнувачка променлива ѕвезда од типот на Алгол и има ознака V1769 Лебед, но промената не е строго периодична и промените на сјајноста се случуваат во временски периоди од неколку часови до денови. Неколкупати е испитано дали постојат придружници. Морел објавил примарен период од 2,25 денови, но сметал дека промените се должат на вртежна модулација, а не на можноста од постоење на придружник.[8] Рустамов наведува на орбитален период од 1,887 денови со можен придружник К-М џуџе, но со дополнителни оптички промени.[9]

Од WR 134 се оддаваат тврди и меки рендгенски зраци, но изворите не се целосно објаснети. Оддавањето не се совпаѓа со ниедна ѕвезда со таа температура, што е пак недоволно за судири меѓу ветровите помеѓу двете топли ѕвезди, и секој компактен извор, како што е неутронска ѕвезда или ладно џуџе, би биле во невозможна орбита.[10]

WR 134 е за помалку од еден степен подалеку од WR 135 и се верува дека двете се наоѓаат на приближно исто растојание од Земјата во рамките на здружението на ѕвезди Лебед OB3.[11] Двете ѕвезди се сместени во обвивка на водород за кој се смета дека е зафатена од меѓуѕвездената средина кога едната или двете ѕвезди биле на главната низа. Обвиката има пречник од четириесет парсеци и содржи водород со маса од околу 1,830 M. Не е познато која од двете ѕвезди е причината за создавањето на обвивката.[12]

  1. 1,0 1,1 Van Leeuwen, F. (2007). „Validation of the new Hipparcos reduction“. Astronomy and Astrophysics. 474 (2): 653. arXiv:0708.1752. Bibcode:2007A&A...474..653V. doi:10.1051/0004-6361:20078357.
  2. 2,0 2,1 2,2 Ducati, J. R. (2002). „VizieR Online Data Catalog: Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system“. CDS/ADC Collection of Electronic Catalogues. 2237. Bibcode:2002yCat.2237....0D.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Sota, A.; Maíz Apellániz, J.; Morrell, N. I.; Barbá, R. H.; Walborn, N. R.; Gamen, R. C.; Arias, J. I.; Alfaro, E. J.; Oskinova, L. M. (2019). „The Galactic WN stars revisited. Impact of Gaia distances on fundamental stellar parameters“. arXiv:1904.04687 [astro-ph.SR].
  4. Samus, N. N.; Durlevich, O. V.; и др. (2009). „VizieR Online Data Catalog: General Catalogue of Variable Stars (Samus+ 2007-2013)“. VizieR On-line Data Catalog: B/gcvs. Originally published in: 2009yCat....102025S. 1. Bibcode:2009yCat....102025S.
  5. 5,0 5,1 5,2 Brown, A. G. A.; и др. (Gaia collaboration) (август 2018). „Gaia Data Release 2: Summary of the contents and survey properties“. Astronomy & Astrophysics. 616. A1. arXiv:1804.09365. Bibcode:2018A&A...616A...1G. doi:10.1051/0004-6361/201833051. Запис на DR2 од „Гаја“ за овој извор на VizieR.
  6. Murdin, P. (2001). „Wolf, Charles J E (1827-1918)“. The Encyclopedia of Astronomy and Astrophysics. стр. 4101. Bibcode:2000eaa..bookE4101.. doi:10.1888/0333750888/4101. ISBN 0333750888.
  7. Hiltner, W. A.; Schild, R. E. (1966). „Spectral Classification of Wolf-Rayet Stars“. Astrophysical Journal. 143: 770. Bibcode:1966ApJ...143..770H. doi:10.1086/148556.
  8. Morel, T.; Marchenko, S. V.; Eenens, P. R. J.; Moffat, A. F. J.; Koenigsberger, G.; Antokhin, I. I.; Eversberg, T.; Tovmassian, G. H.; Hill, G. M. (1999). „A 2.3 Day Periodic Variability in the Apparently Single Wolf‐Rayet Star WR 134: Collapsed Companion or Rotational Modulation?“. The Astrophysical Journal. 518: 428. arXiv:astro-ph/9901269. Bibcode:1999ApJ...518..428M. doi:10.1086/307250.
  9. Rustamov, D. N.; Cherepashchuk, A. M. (2012). „Spectral and photometric studies of the Wolf-Rayet star WR 134 = HD 191765“. Astronomy Reports. 56 (10): 761. Bibcode:2012ARep...56..761R. doi:10.1134/S1063772912100058.
  10. Skinner, S. L.; Zhekov, S. A.; Güdel, M.; Schmutz, W.; Sokal, K. R. (2010). „X-Ray Emission from Nitrogen-Type Wolf-Rayet Stars“. The Astronomical Journal. 139 (3): 825. arXiv:0912.1326. Bibcode:2010AJ....139..825S. doi:10.1088/0004-6256/139/3/825.
  11. Gervais, Simon; St-Louis, Nicole (1999). „A Large H I Shell surrounding the Wolf-Rayet Star HD 191765“. The Astronomical Journal. 118 (5): 2394. Bibcode:1999AJ....118.2394G. doi:10.1086/301065.
  12. Sitnik, T. G.; Lozinskaya, T. A. (2009). „Structure and kinematics of the interstellar medium around WR 134 and WR 135“. Astronomy Letters. 35 (2): 121. Bibcode:2009AstL...35..121S. doi:10.1134/S1063773709020066.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]