Pengedaran filem
Pengedaran filem adalah suatu perbuatan mengagihkan filem untuk tontonan ramai. Tugas ini biasanya dilakukan pengedar filem profesional yang akan menentukan strategi pemasaran untuk filem itu, media tayangan filem tersebut, serta juga tarikh tayangan yang ditetapkan dan hal-hal lain. Filem mungkin akan dipamerkan secara langsung kepada orang ramai sama ada melalui medium wayang atau televisyen mahupun secara peribadi di rumah (termasuk VHS, video atas permintaan, muat turun, program televisyen melalui siaran sindikasi). Untuk projek komersial, pengedaran filem biasanya disertakan dengan promosi filem.[1]
Ketika filem ini pada mulanya yang dihasilkan, filem sering ditunjukkan untuk penonton di bioskop. Biasanya, salah satu film yang ditampilkan persembahan (atau filem). Sebelum tahun 1970-an, ada "dua ciri-ciri"; biasanya, Filem A ("A-movie" / "A picture") cenderung bermutu tinggi dan bebas disewa panggung wayang sekaligus manakala "filem B" ("B-movie" / "B picture") lebih berkualiti rendah dan dihadkan edarannya kepada suatu pertusan jumlah penggung tertentu. Hari ini, sebahagian besar daripada bahan yang ditunjukkan sebelum filem terdiri dari pratonton untuk filem yang akan datang serta iklan berbayar.[2][3]
Rujukan
[sunting | sunting sumber]- ^ "Tally's Electric Theatre". Dicapai pada 11 Ogos 2010.
- ^ McNulty, Timothy (16 Jun 2005). "You saw it here first: Pittsburgh's Nickelodeon introduced the moving picture theater to the masses in 1905". Pittsburgh Post-Gazette. Dicapai pada 25 Januari 2007.
- ^ "Pre-Nickelodeon/ Nickelodeon". A Theater Near You: Washington Theater Memorabilia from the collection of Robert Headley. University of Maryland Special Collections. Diarkibkan daripada yang asal pada 30 Julai 2012. Dicapai pada 23 Ogos 2013. Unknown parameter
|deadurl=ignored (bantuan)