blinde

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  blinde    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈblɪndə / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• blin·de

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van blind met het achtervoegsel -e

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	blinde	blinden
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

de blinde v / m

1. iemand die niet kan zien

   • De blinde had een blindengeleidehond nodig om naar zijn werk te kunnen gaan. 
   • „Maar ik vroeg me af: wat missen blinden nog?”, zegt Dylan Verburg, student aan de Universiteit Twente. Daarom interviewde Dylan een blinde persoon en deed hij een kleine enquête onder blinden. De uitkomst: blinden willen heel graag de gezichtsuitdrukking ‘zien’ van de persoon met wie ze praten. 

   ▸ 'Zelfs een blinde kon zien dat het een overtreding was, idioot,' becommentarieerde de man met de harde stem.

2. vensterluik, blind

   • Voor de nacht moesten we eerste de blinden sluiten. 

Antoniemen

• ziende

Hyponiemen

• maanblinde

Afgeleide begrippen

• blindedarm, blindenbibliotheek, blindengeleidehond, blindengeleider, blindenschrift, blindenstok, blinder, geblind

Vertalingen

    1. iemand die niet kan zien   

Duits: Blinder (de) m

Spaans: ciego (es) m

Bijvoeglijk naamwoord

blinde

1. verbogen vorm van de stellende trap van blind

Gangbaarheid

• Het woord blinde staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "blinde" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Spaans

Werkwoord

vervoeging van
blindar

blinde

1. aanvoegende wijs eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van blindar
2. aanvoegende wijs derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van blindar
3. gebiedende wijs (bevestigend en ontkennend) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van blindar