catastrofentheorie
- ca·tas·tro·fen·the·o·rie
- samenstelling van catastrofe en theorie met het invoegsel -n-
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | catastrofentheorie | catastrofentheorieën |
| verkleinwoord | catastrofentheorietje | catastrofentheorietjes |
de catastrofentheorie v
- (wiskunde) (filosofie) benaming voor een geheel van wiskundige en filosofische verhandelingen, voornamelijk uit de jaren 1960 en 1970, waarin gepoogd wordt om natuurverschijnselen uit te leggen aan de hand van de classificatie van singulariteiten van differentieerbare functies.
- Het woord 'catastrofentheorie' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
- Zie Wikipedia voor meer informatie.