impromptu

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  impromptu    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• im·promp·tu

Woordherkomst en -opbouw

• uit het Latijn

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	impromptu	impromptu's
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

impromptu m/o

1. (muziek) (schijnbaar) geïmproviseerd muziekstuk

   ▸ De RVD laat weten dat Rutte het heel leuk vond om eens te spelen op een plek waar iedereen haast heeft. Rutte speelde een stuk van Schubert, de derde Impromptu Opus 90 in Ges.

   ▸ Tegen Sokolovs aanpak zijn impromptu’s van Schubert beter bestand. Sterker, aan lichte passages in deze voor-de-vuist-wegmuziek geeft hij volop brille. Neem de vierde Impromptu uit de bundel met catalogusnummer D935: als lichtpijlen schieten notenreeksen de vleugel uit. Met een adembenemende glijvlucht stort de laatste neer.

Synoniemen

• improvisatie, onvoorbereid

Hyperoniemen

• muziekstuk

Gangbaarheid

• Het woord impromptu staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "impromptu" herkend door:

57 %	van de Nederlanders;
50 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.