Naar inhoud springen

Alberic van Beauvais

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Alberic van Beauvais, in het Italiaans Alberico di Ostia (Beauvais, 1080 - Verdun, 1148), was benedictijn, kardinaal-bisschop van Ostia en pauselijk legaat in dienst van verschillende pausen onder meer paus Eugenius III.

Alberic trad jong in het benedictijnerklooster van Cluny. Hij werd prior van de benedictijnen van Saint-Martin-des-Champs (abdij) in Parijs (jaren 1120) en van Vezelay (jaren 1130). Zijn zin voor organisatie en diplomatie viel op bij Petrus Venerabilis in Cluny.[1]

In 1138 benoemde paus Innocentius II hem tot bisschop van Ostia bij Rome, met de bijhorende kardinaalshoed. Hij was de eerste kardinaal uit het bisdom Beauvais. Alberic was in diplomatieke dienst voor opeenvolgende pausen.[2] Hij was pauselijk legaat in de volgende missies:

  • Westminster, toen naast Londen (1138)[3]. Alberic bemiddelde in het dynastiek dispuut tussen de Normandiër Stefanus, koning van Engeland, en David, koning van Schotland. Hij benoemde ook een aartsbisschop voor Canterbury.
  • Bari (1139). Alberic dwong de bevolking achter hun koning, de Normandiër Rogier II, te staan.