Australische longvis
| Australische longvis IUCN-status: Bedreigd[1] (2019) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Neoceratodus forsteri (Krefft, 1870)[2] | |||||||||||||
| Afbeeldingen op | |||||||||||||
| Australische longvis op | |||||||||||||
| |||||||||||||
De Australische longvis (Neoceratodus forsteri) is een longvis.
Kenmerken
[bewerken | brontekst bewerken]Deze vissen hebben een brede en zware romp met een geleidelijk versmalde staartvin. De gepaarde vinnen zijn peddelvormig en niet draadvormig. Rug- en aarsvin lopen vloeiend over in de staartvin. Deze soort kan 180 cm worden met een gewicht tot 45 kg. De gespecialiseerde zwemblaas wordt gebruikt als enkelvoudige long, waarmee het dier zuurstof opneemt als hij naar het wateroppervlak moet komen om lucht te happen. Als het water zuurstofarm is, kan het dier niet meer ademen via zijn kieuwen.
Leefwijze
[bewerken | brontekst bewerken]Het leeft van kleine visjes, kikkers, kikkervisjes en slakken, die tussen stevige tandplaten worden vermalen. Door veranderingen in het ecosysteem zijn ze bedreigd.
Verspreiding en leefgebied
[bewerken | brontekst bewerken]Deze zoetwatervis komt voor in Australië, met name in het zuidoosten van Queensland.
De ogen
[bewerken | brontekst bewerken]Onderzoek uit 2007 heeft aangetoond dat de Australische longvis vier soorten kegeltjes in het oog heeft, en daarmee meer kleuren kan zien dan bijvoorbeeld mensen, die drie soorten kegeltjes hebben.[3][4]
- ↑ (en) Australische longvis op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ Krefft, J.L.G. 1870, (Letter to the Editor). Sydney Morning Herald [newspaper] 18 Jan. 1870: 65, col.5. [See also Krefft 1870 [ref. 18434].]
- ↑ Nieuwstad, M. van, Vroege viervoeter zag wereld in kleur[dode link], NRC Handelsblad, 30 oktober 2007
- ↑ Bailes, H.J. et al. (2007) Visual pigments in a living fossil, the Australian lungfish, Neoceratodus forsteri, BMC Evolutionary Biology, vol. 7, nr. 200, pp. 1-21. Gearchiveerd op 24 september 2015.
- David Burnie (2001) - Animals, Dorling Kindersley Limited, London. ISBN 90-18-01564-4 (naar het Nederlands vertaald door Jaap Bouwman en Henk J. Nieuwenkamp).