Naar inhoud springen

Borgen (televisieserie)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Borgen
Borgen
Genre Politiek drama
Speelduur per afl. 60 minuten
Bedenker Adam Price
Hoofdrollen Sidse Babett Knudsen
Pilou Asbæk
Birgitte Hjort Sørensen
Søren Malling
Benedikte Hansen
Regie Søren Kragh-Jacobsen
Rumle Hammerich
Jannik Johansen
Jesper W. Nielsen
Louise Friedberg
Mikkel Nørgaard
Annette K. Olesen
Scenario Adam Price
Jeppe Gjervig Gram
Tobias Lindholm
Muziek Halfdan E
Land van oorsprong Vlag van Denemarken Denemarken
Taal Deens
Productie
Producent Camilla Hammerich
Distributie Vlag van Nederland / Vlag van België Lumière
Uitzendingen
Start 26 september 2010
Einde 10 maart 2013
Afleveringen 38
Seizoenen 4
Zender Vlag van Denemarken DR
Vlag van Nederland NPO 2 (VARA)
Vlag van België Canvas
Officiële website
(en) IMDb-profiel
(mul) TMDb-profiel
Portaal  Portaalicoon   Televisie
Christiansborg, de Kopenhaagse 'burcht' waarnaar de serie is genoemd.
Sidse Babett Knudsen speelt de centrale rol van Birgitte Nyborg

Borgen is een Deens politiek televisiedrama van de publieke omroep DR. De eerste drie seizoenen, van elk tien afleveringen, werden uitgezonden in respectievelijk 2010, 2011 en 2013. Een vierde seizoen van acht afleveringen volgde in 2022 als coproductie van Netflix en DR.

De naam van de serie (De burcht) verwijst naar het regeringscentrum Christiansborg in Kopenhagen, het gebouw dat onder meer het Deense parlement (Folketinget) en het departement (Statsministeriet) van de premier huisvest. Hoewel de serie tot de fictie behoort en de personages, hun belevenissen en de politieke partijen dus verzonnen zijn, verwijst de plot wel naar herkenbare situaties en locaties.

De centrale figuur is politica Birgitte Nyborg, gespeeld door Sidse Babett Knudsen. In de loop van de seizoenen moet zij in haar functie van statsminister (premier) bijna dagelijks keuzes maken tussen haar oorspronkelijke idealen en de harde politieke werkelijkheid. Vertrouwensrelaties met andere politici worden regelmatig op de proef gesteld en er wordt veel gevraagd van haar vermogen om behendig te opereren. Daarbij moet zij soms haar handen vuil maken. Bovendien wordt het steeds minder mogelijk haar gezinsleven overeind te houden. Zij kan maar weinig thuis zijn, haar echtgenoot wil zelf carrière maken en haar opgroeiende zoon en dochter hebben het moeilijk. Ook de beide andere hoofdpersonages, de ambitieuze journaliste Katrine Fønsmark (Birgitte Hjort Sørensen) en de cynische spindoctor Kasper Juul (Pilou Asbæk), worden voortdurend geconfronteerd met professionele en persoonlijke dilemma's. Elke aflevering wordt voorafgegaan door een passend citaat, bijvoorbeeld van een beroemde denker over macht, zoals Niccolò Machiavelli of Bertrand Russell.

In het derde seizoen, dat twee jaar later speelt, is Birgitte Nyborg geen premier meer. Zij en Katrine Fønsmark gaan nieuwe politieke en persoonlijke uitdagingen aan. De rol van tv-journaalchef Torben Friis (Søren Malling) is geprononceerder dan in de seizoenen I en II. Zijn zekerheden worden hevig aan het wankelen gebracht. Door de veranderde Deense politieke constellatie is een aantal nieuwe personages toegevoegd. Kasper Juul treedt minder op de voorgrond en is vooral belangrijk als de vader van Katrines kind. Hij heeft de overstap gemaakt van de politiek naar de journalistiek en Katrine doet het omgekeerde.

Het vierde seizoen speelt tien jaar later. Birgitte Nyborg is minister van buitenlandse zaken. Haar verstandhouding met premier Signe Kragh (Johanne Louise Schmidt) is nogal stekelig. Sommige kijkers meenden in Kragh de Deense premier Mette Frederiksen te herkennen, maar schrijver Adam Price heeft dat met klem tegengesproken.[1] Katrine Fønsmark is terug in de journalistiek en is pas benoemd tot tv-journaalchef, terwijl Torben Friis bij het journaal de functie heeft van bureauredacteur. Op eigen verzoek heeft hij al eerder het chefschap eraan gegeven. Kasper Juul is uit de serie verdwenen en een nieuw hoofdpersonage is Asger Holm Kirkegaard (Mikkel Boe Følsgaard), de 'Arctisch ambassadeur'. Namens minister Birgitte Nyborg houdt hij zich speciaal bezig met Groenland. De vraag hoe om te gaan met olievondsten in dat land staat centraal in dit vierde seizoen van acht delen.

De bedenker en belangrijkste scenarioschrijver is Adam Price, die de serie schreef met Jeppe Gjervig Gram en Tobias Lindholm. Voor de afzonderlijke afleveringen werden wisselende regisseurs ingezet, met als coördinerend regisseur Søren Kragh-Jacobsen, die eerder bekroond werd met een Bodil voor de kinderfilm Gummi-Tarzan en tot de oprichters van Dogma 95 behoorde. Borgen is een productie van de Deense openbare omroep DR, die ook verantwoordelijk is voor andere internationaal succesvolle tv-dramaseries als Ørnen: En krimi-odyssé, Forbrydelsen en Livvagterne.

Adam Price gaf voor de uitzending van het derde seizoen aan dat hij dacht dat dit het laatste zou worden.[2] Toch werd in 2022 een vierde seizoen van acht afleveringen uitgebracht, een samenwerking tussen DR en Netflix.[3]

Seizoenen 1 en 2

[bewerken | brontekst bewerken]
Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Tijdens een bezoek aan Londen gebruikt de Deense premier Lars Hesselboe door onvoorziene omstandigheden een bankkaart van de staat voor privé-aankopen, met de bedoeling het geld later terug te betalen. Hij draagt zijn medewerker Ole Dahl op de terugbetaling in orde te brengen. Nog voordat Dahl dat heeft kunnen doen, sterft deze plotseling aan een hartaanval, in het bijzijn van de journaliste Katrine Fønsmark. Omdat Fønsmark niet wil dat haar relatie met de getrouwde Dahl bekend wordt, vraagt ze hulp aan haar ex-vriend Kasper Juul, spindoctor van politica Birgitte Nyborg, leidster van de landelijke partij 'De Moderate' (in het Nederlands vertaald als 'Middenpartij'). Hij ruimt alle sporen in het appartement op en vindt daarbij de afschriften van de aankopen van de premier. Omdat Nyborg weigert dit bewijsmateriaal te gebruiken voor politiek gewin en hem zelfs ontslaat, biedt Juul het Michael Laugesen aan, leider van de Arbeiderspartij. Deze zwaait tijdens het slotdebat voor de verkiezingen met de afschriften als 'bewijs' voor zijn beschuldiging dat Hesselboe privézaken betaalt uit de staatskas. Dit heeft niet alleen negatieve gevolgen voor Hesselboe, maar ook voor Laugesen zelf. De kiezers beschouwen zijn actie als laag-bij-de-gronds en straffen hem af tijdens de verkiezingen, waarna hij de politiek verlaat. Tijdens hetzelfde slotdebat voor de verkiezingen houdt Nyborg vlak voor Laugesen een verrassende en inspirerende toespraak die er mede verantwoordelijk voor is dat De Moderate een schitterend resultaat behaalt. Tijdens de onderhandelingen krijgt zij het aanbod om de eerste vrouwelijke premier van Denemarken te worden.

Als premier moet Nyborg soms keuzes maken die in strijd zijn met haar eigen moraal. Al snel besluit ze haar oude spindoctor Kasper Juul weer aan te nemen. Politici van verschillende partijen spelen allerlei spelletjes om er zelf beter van te worden, ten koste van zowel andere partijen als eigen partijgenoten. Bovendien worden al haar acties zo negatief mogelijk belicht door de rechtsgezinde sensatiekrant Express, waarvan de wrok koesterende Laugesen nu hoofdredacteur is. Ook Nyborgs privéleven wordt op de proef gesteld. Aan het begin van haar ambt krijgt ze de volle steun van thuis, maar later begint het premierschap meer tijd in beslag te nemen. Haar man Philip en kinderen Laura en Magnus hebben er steeds minder begrip voor dat hun vrouw en moeder veel van huis is. Wanneer Philip zijn nieuwe baan bij een toeleverancier van een Amerikaanse straaljagerfabrikant moet opgeven onder druk van de premier, is het voor hem einde huwelijk. Op den duur scheiden Birgitte en Philip, die inmiddels een nieuwe vriendin heeft. De gezondheid van Laura heeft te lijden onder alle gebeurtenissen. Zij krijgt angstaanvallen die na verloop van tijd uitmonden in een zenuwinzinking en opname in een privé-instelling. Haar moeder ziet zich genoodzaakt meer dan een maand zorgverlof op te nemen. De vicepremier neemt haar ambt waar. Bij haar terugkeer rakelt de oppositie de discussie op of een vrouw wel premier kan zijn.

Tegelijkertijd gaat het slecht met de psychische gesteldheid van spindoctor Juul. Hij woont samen, maar is eigenlijk nog altijd verliefd op Katrine Fønsmark. Een poging van de extreemrechtse Vrijheidspartij om kinderen jonger juridisch strafbaar te krijgen, zet een proces verder in gang dat een ernstig jeugdtrauma bij hem bovenbracht toen hij onlangs zijn vader liet cremeren. De reden dat Fønsmark ooit met hem brak, is dat hij altijd geheimen voor haar had en daar opzichtig over loog, onder meer over zijn familie. Een terugblik op zijn kinderjaren maakt duidelijk waarom hij dat deed. Juul blijkt als kleine jongen seksueel te zijn misbruikt door zijn vader, die hem bovendien ook voor seksuele handelingen ter beschikking stelde aan een paar andere volwassen mannen. Dit is pas geëindigd toen Juul zijn vader neerstak, de zaak groot nieuws werd en Juul zelf tijdelijk naar een gesloten inrichting ging voor psychische hulp. Daarna is hij zichzelf pas Kasper gaan noemen. Zijn geboortenaam is Kenneth. Met zijn familie wilde hij niets meer te maken hebben, totdat zijn moeder een klemmend beroep op hem deed na de dood van zijn vader. Op het hoogtepunt van zijn psychische nood en wanhopige verlangen naar Fønsmark, brengt hij haar een doos met spullen uit zijn kindertijd, met daarin onder meer een videoband. Wanneer zij die bekijkt, blijkt daarop een nieuwsuitzending te staan over de arrestatie van Juuls vader en de achtergronden daarvan. Zij is daarmee de eerste en enige aan wie Juul zijn geheim onthult. Fønsmark beseft dat dit voor hem het ultieme schenken van vertrouwen is en neemt hem terug. Na verloop van tijd brengt ze hem zelfs af van de overtuiging dat zijn vaders praktijken in zijn genen zitten en hij die daarom nooit door mag geven. Ze besluiten samen een kind te krijgen.

Aan het eind van het tweede seizoen schrijft premier Nyborg nieuwe verkiezingen uit.

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Bij de start van het derde seizoen is het twee jaar later. Nyborgs partij heeft de verkiezingen verloren. Lars Hesselboe is opnieuw premier. Na deze nederlaag is Nyborg het bedrijfsleven ingegaan. Juul werkt inmiddels als co-presentator van het politieke televisieprogramma Friis & Juul op TV1. Fønsmark en hij zijn de ouders van zoontje Gustav, maar niet meer bij elkaar. Ze zijn wel nog steeds bevriend en proberen het co-ouderschap samen zo goed mogelijk in overleg in te vullen voor hun kind. Nyborg besluit terug te keren in de politieke arena, omdat ze van mening is dat De Moderate een te rechtse koers is gaan varen. De partij lijkt zelfs mee te gaan in Hesselboes visie op immigratie, wat voor De Moderate altijd een kernpunt was. Nadat de nieuwe partijleider Jacob Kruse haar aanbod om aan zijn zijde terug te keren afwijst, daagt ze hem uit als partijleider. Daarbij krijgt ze hulp van haar oude raadgever Bent Sejrø en Fønsmark, die haar nieuwe perschef wordt. De drie zoeken medestanders. Vooraanstaand partijlid Jon Berthelsen spreekt tijdens het partijcongres, een maand later, openlijk zijn steun voor haar uit. Even later blijkt dat Kruse een politiek akkoord heeft gesloten, wat zijn aanzien doet stijgen. Wanneer vervolgens de stemming over de partijleider plaatsvindt, verliest Nyborg nipt van Kruse. Ze toont zich strijdbaar en richt een nieuwe partij op, 'De Nye Demokrater' (De Nieuwe Democraten). Hiermee wil ze De Moderate verdringen als leidende middenpartij. Ze krijgt zowel Jon Berthelsen als Nete Buch zover om De Moderate te verlaten en Erik Hoffmann komt over van Nieuw Rechts, dat in zijn ogen veel te ver gaat in de immigratiewetgeving. Hij heeft een Ethiopische vrouw en met haar een half-Ethiopische zoon, die inmiddels bij de minste overtreding het land kan worden uitgezet dankzij een wet waar hij zelf voor stemde, omdat hij zich daar bij Nieuws Rechts gedwongen toe voelde.

Bij TV1 rommelt het sinds Fønsmarks vertrek. Journaal-hoofdredacteur Torben Friis krijgt het steeds moeilijker in zijn persoonlijke en professionele leven. Zijn buitenechtelijke affaire met collega Pia Munk brengt zijn huwelijk in gevaar en aan zijn redactionele autonomie wordt zwaar getornd door de nieuwe veel jongere programmadirecteur Alexander Hjort, die meer waarde hecht aan kijkcijfers dan aan inhoud. Hoe meer hij die zijn zin geeft, hoe meer zijn redactieleden in opstand komen. Wanneer hij voorrang geeft aan hun en zijn eigen journalistieke beweegredenen, dan moet hij bij Hjort op het matje komen.

Terwijl Lars Hesselboe plotseling tot ieders verrassing nieuwe verkiezingen uitschrijft, wordt Birgitte een maand lang behandeld met bestraling na chirurgie wegens een voorstadium van borstkanker. Nete Buch wordt ontmaskerd als mol van de partijleider van De Moderate en weggestuurd. Birgitte start de verkiezingscampagne mat, maar wordt allengs strijdbaarder als ze kankervrij wordt verklaard. Als enige van de acht partijen stelt ze zich onafhankelijk op en in het slotdebat vloert ze Kruse met argumenten, en niet met zijn alcoholveroordeling, zoals haar oude en nieuwe spindoctor hadden bekokstoofd.

Op de verkiezingsdag wordt Torben Friis op aansporing van Alexander Hjort op staande voet ontslagen. Na een opstand van de redactie keert hij terug en in de ochtend na de verkiezingen moet Alexander op zijn beurt zijn biezen pakken. Birgitte haalt met haar nieuwe partij 13 zetels en kan zo in de nacht na de verkiezingen bepalen hoe Denemarken geregeerd zal worden. In de verkiezingsnacht wijst ze een aanbod om opnieuw premier te worden in een centrumlinkse regering af. Ze wordt in een regering onder leiding van de zittende premier minister van Buitenlandse Zaken en haalt twee andere ministeries binnen voor de Nieuwe Democraten.

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Het vierde seizoen met de titel Borgen - Riget, Magten, og Æren (Borgen - Power & Glory) speelt zich ongeveer tien jaar na het derde af. Birgitte Nyborg is minister van buitenlandse zaken en nog steeds partijleider van de Nieuwe Democraten. Haar partijgenoot Jon Berthelsen is minister van justitie. Haar inmiddels volwassen zoon Magnus, activist in een dierenbevrijdingsfront, brengt zijn moeder daarmee in de problemen. Birgitte heeft moeite het gezag van 'Statsminister' (premier) Signe Kragh van de Arbeiderspartij te aanvaarden. Volgens Birgittes oude strijdmakker Bent Sejrø is Kragh "te snel aan de macht gekomen". Als Kragh probeert Birgittes oude tegenstander Michael Laugesen te benoemen tot stafchef met een sleutelpositie, weet Birgitte dat te verijdelen. Het vergroot de animositeit tussen beide vrouwen.

In Groenland, dat bij Denemarken hoort maar een eigen regering heeft, is olie gevonden. De Groenlanders kijken begerig naar de inkomsten die rijkelijk uit de oliewinning zullen vloeien en denken daarmee hun onafhankelijkheid te kunnen financieren. Denemarken wil de zeggenschap hierover niet zomaar uit handen geven en er zijn ook zorgen over de klimaatverandering die Groenland bedreigt. Buitenlandse mogendheden als de VS en China zijn geïnteresseerd in de Groenlandse bodemschatten. Dat Birgitte gezwegen heeft over het feit dat een criminele Russische oligarch daarin aandelen heeft verworven, brengt haar positie in gevaar. Birgitte benoemt de jonge ambtenaar Asger Holm Kirkegaard tot ambassadeur voor het poolgebied. Hij raakt persoonlijk betrokken bij de Groenlandse ontwikkelingen en verliest de professionele grenzen uit het oog.

Laugesen fungeert in het geheim als een spindoctor voor Birgitte, die probeert haar gedaalde populariteit bij het grote publiek terug te winnen. Jon Berthelsen verwijt haar dat ze de uitgangspunten van de Nieuwe Democraten uit het oog verliest en de klimaatminister Nadia Barazani neemt zelfs ontslag en verlaat de partij. Birgitte verbaast haar ambtenaren, haar partijgenoten en ook externe gesprekspartners door politieke koerswijzigingen die als opportunistisch worden beschouwd en door het afsteken van plotselinge tirades, die mogelijk samenhangen met haar opvliegers.

Ook Katrine Fønsmark verslikt zich in problemen. Als pasbenoemd journaalchef bij TV1 maakt ze zich al snel impopulair bij haar medewerkers door het nemen van beslissingen die autoritair overkomen. Samen met Torben Friis, die haar blijft steunen, is ze gespitst op de politieke machinaties van haar vroegere baas Birgitte Nyborg. De vader van Katrines kind, de vroegere spindoctor Kasper Juul, komt in het vierde seizoen niet meer voor. Ze woont nu samen met Søren Ravn, dezelfde die in seizoen drie de Nieuwe Democraten hielp als economisch adviseur.

Acteur Personage Seizoen functie (aflevering) Partij
1 2 3
Sidse Babett Knudsen Birgitte Nyborg premier (2 t/m 20)
partijleider van de Middenpartij (1 t/m 20)
partijleider van de Nieuwe Democraten (22 t/m 30)
Middenpartij
Nieuwe Democraten
Pilou Asbæk Kasper Juul Birgittes spindoctor (1, 3 t/m 20)
journalist (21 t/m 30)
Middenpartij
Birgitte Hjort Sørensen Katrine Fønsmark journaliste (1 t/m 20)
Birgittes perschef (21 t/m 30)
Nieuwe Democraten
Lars Knutzon Bent Sejrø Birgittes politieke vertrouwenspersoon en leermeester
minister van Financiën (2 t/m 10)
Middenpartij
Nieuwe Democraten
Søren Malling Torben Friis
journaalchef TV1 (1 t/m 30)  
Benedikte Hansen Hanne Holm
journaliste (1 t/m 30)  
Peter Mygind Michael Laugesen hoofdredacteur Ekspres (3 t/m 30)
partijleider van de Arbeiderspartij (1 t/m 2)
Arbeiderspartij
Søren Spanning Lars Hesselboe premier (1 t/m 2, 21 t/m 30)
partijleider van de Liberalen (1 t/m 30)
Liberalen
Mikael Birkkjær Philip Christensen Birgittes echtgenoot (1 t/m 10)
vader van Laura en Magnus
 
Freja Riemann Laura Nyborg Christensen Birgittes dochter  
Emil Poulsen Dam Magnus Nyborg Christensen Birgittes zoon  
Flemming Sørensen Bjørn Marrot   partijleider van de Arbeiderspartij (2 t/m 13)
minister van Buitenlandse Zaken (2 t/m 13)
Arbeiderspartij
Lars Brygmann Troels Höxenhaven   partijleider van de Arbeiderspartij (13 t/m 14)
minister van Justitie (2 t/m 14 )
Arbeiderspartij
Bjarne Henriksen Hans Christian Thorsen[4] partijleider van de Arbeiderspartij (14 t/m 30)
minister van Defensie (2 t/m 20)
Arbeiderspartij
Dar Salim Amir Diwan   partijleider van de Groenen en minister van Klimaat (2 t/m 15)
vredesonderhandelaar (17 t/m 18)
Groenen
Morten Kirkskov Niels Erik Lund   secretaris-generaal  
Signe Egholm Olsen Anne Sophie Lindenkrone partijleider van de Solidariteitsunie (1 t/m 30) Solidariteitsunie
Ole Thestrup Svend Åge Saltum partijleider van de Vrijheidspartij (1 t/m 30) Vrijheidspartij
Jannie Faurschou Yvonne Kjær partijleider van Nieuw Rechts (1 t/m 30) Nieuw Rechts
Jens Jacob Tychsen Jacob Kruse   partijleider van de Middenpartij (21 t/m 30)
Eurocommissaris (12 )
Middenpartij
Jens Albinus Jon Berthelsen   politicus Middenpartij
Nieuwe Democraten
Julie Agnete Vang Christensen Nete Buch   politicus Middenpartij
Nieuwe Democraten
Kristian Halken Erik Hofmann   politicus Nieuw Rechts
Nieuwe Democraten
Lars Mikkelsen Søren Ravn   econoom Nieuwe Democraten
Legenda
  Hoofdrol
  Bijrol
  Gastrol
  Geen rol
[bewerken | brontekst bewerken]
Aflevering Deense titel Nederlandse titel Première (DR1) Vlaamse
uitzending (Canvas)
Nederlandse
uitzending (VARA)
1.01 Dyden i midten De deugd in het midden 26 september 2010 5 september 2012 17 januari 2013
1.02 Tæl til 90 Tel tot 90 3 oktober 2010 12 september 2012 24 januari 2013
1.03 Det muliges kunst De kunst van het mogelijke 10 oktober 2010 19 september 2012 31 januari 2013
1.04 Hundrede dage Honderd dagen 17 oktober 2010 3 oktober 2012 7 februari 2013
1.05 Mænd der elsker kvinder Mannen die van vrouwen houden 24 oktober 2010 10 oktober 2012 14 februari 2013
1.06 Statsbesøg Staatsbezoek 31 oktober 2010 17 oktober 2012 21 februari 2013
1.07 Ikke se, ikke høre, ikke tale Horen, zien en zwijgen 7 november 2010 24 oktober 2012 28 februari 2013
1.08 Agurketid Komkommertijd 14 november 2010 31 oktober 2012 7 maart 2013
1.09 Del og hersk Verdeel en heers 21 november 2010 7 november 2012 14 maart 2013
1.10 Første tirsdag i oktober Eerste dinsdag van oktober 28 november 2010 14 november 2012 21 maart 2013
Aflevering Deense titel Nederlandse titel Première (DR1) Vlaamse
uitzending (Canvas)
Nederlandse
uitzending (VARA)
2.01 89.000 børn 89.000 kinderen 25 september 2011 11 januari 2013 5 september 2013
2.02 I Bruxelles kan ingen høre dig skrige In Brussel hoort niemand je schreeuwen 2 oktober 2011 12 september 2013
2.03 Den sidste arbejder De laatste arbeider 9 oktober 2011 18 januari 2013 19 september 2013
2.04 Op til kamp Klaar voor de strijd 16 oktober 2011 26 september 2013
2.05 Plant et træ Plant een boom 23 oktober 2011 25 januari 2013 3 oktober 2013
2.06 Dem & os Zij en wij 30 oktober 2011 10 oktober 2013
2.07 Hvad indad tabes, skal udad vindes Verlies je binnen, win dan buiten 6 november 2011 1 februari 2013 17 oktober 2013
2.08 Hvad indad tabes, skal udad vindes - del 2 Verlies je binnen, win dan buiten - deel 2 13 november 2011 24 oktober 2013
2.09 Privatlivets fred Rust in het privéleven 20 november 2011 8 februari 2013 31 oktober 2013
2.10 En bemærkning af særlig karakter Een zwaarwichtige mededeling 27 november 2011 7 november 2013
Aflevering Deense titel Nederlandse titel Première (DR1) Vlaamse
uitzending (Canvas)
Nederlandse
uitzending (VARA)
3.01 I Danmark er jeg født Denemarken is mijn geboorteland 1 januari 2013 18 maart 2014 3 februari 2014
3.02 Med lov skal land bygges Op wetten bouwt men het land 6 januari 2013 25 maart 2014 10 februari 2014
3.03 Den rigtige nuance af brun De juiste tint bruin 13 januari 2013 1 april 2014 17 februari 2014
3.04 Den enes død... De één z'n dood... 27 januari 2013 8 april 2014 24 februari 2014
3.05 Du skal ikke bedrive hor Gij zult geen overspel plegen 3 februari 2013 15 april 2014 3 maart 2014
3.06 Fortidens sønner Zonen van het verleden 10 februari 2013 22 april 2014 10 maart 2014
3.07 Faldet De val 17 februari 2013 29 april 2014 17 maart 2014
3.08 Man har et standpunkt... Niets zo veranderlijk als de mens 24 februari 2013 6 mei 2014 24 maart 2014
3.09 Fornuft og følelse Verstand en gevoel 3 maart 2013 13 mei 2014 31 maart 2014
3.10 Valget Verkiezingen 10 maart 2013 20 mei 2014 7 april 2014

Het Noord Nederlands Toneel besloot als eerste de toneelversie van Borgen op de planken te brengen. Adam Price gaf zijn volledige medewerking.[6]