Björn Soenens
| Björn Soenens | ||||
|---|---|---|---|---|
| Achtergrondinformatie | ||||
| Naam | Björn Hunther Soenens | |||
| Geboren | Roeselare, 25 april 1968 | |||
| Regio | ||||
| Land | ||||
| Beroep | Redacteur Journalist Auteur | |||
| Functies | ||||
| 2013 - 2016 | Hoofdredacteur Het Journaal | |||
| ||||
Björn Hunther Soenens (Roeselare, 25 april 1968) is een Belgisch redacteur, journalist en auteur.
Levensloop
[bewerken | brontekst bewerken]Soenens studeerde in 1990 af als licentiaat vertaler Engels-Frans aan de Provinciale Hogeschool voor Vertalers en Tolken en volgde nadien een master internationale politiek aan de Universiteit Antwerpen (UA).
Hij begon zijn loopbaan bij de openbare omroep in 1991 bij Radio 2 West-Vlaanderen. Na een jaar stapte hij over naar radionieuws en -duiding. In 1995 werd hij reporter voor Het Journaal en Terzake. Van 1999 tot 2003 werkte Soenens voor Koppen, waarna hij terugkeerde naar Het Journaal als eindredacteur, chef algemene verslaggeving, chef nieuws en chef buitenland. Sinds 2008 werd hij vaak "Amerikawatcher" genoemd.[1] In 2010 kreeg Soenens de Dexia Persprijs voor zijn radiorubriek "De Amerikawatcher" in De Ochtend op Radio 1. Zijn documentaire Stemmen uit Iowa voor Canvas uit 2012 werd genomineerd voor een AIB Award in Londen.[1] In 2019 werd hij nog een keer genomineerd voor zijn documentaire Oh Baltimore. Hij verrichtte ook werk als inleesstem. Zo las hij de 10-delige reeks over de oorlog in Vietnam van Ken Burns in voor Canvas, en was hij de stem voor de Vlaamse versie van de eerste reeks van 35 afleveringen van In Europa van Geert Mak.
Hij was tussen 8 november 2013 en 6 september 2016 hoofdredacteur van Het Journaal. In die hoedanigheid kreeg hij kritiek te verwerken van bovenaf én onderuit.[2] Hij had als journaalbaas heftige voor- en tegenstanders. In februari 2015 werd duidelijk dat sommigen bij de VRT niet opgezet waren met bepaalde van zijn uitspraken, zoals de felle kritiek op VTM, en diverse media-optredens.[3]
Sinds 20 januari 2017 is Soenens de VRT-correspondent in de Verenigde Staten. Tussen november 2018 en december 2020 bracht Soenens gewone Amerikanen in beeld voor de rubriek 'Allemaal Amerikaan' op vrtnws.be.[4] Hij heeft ook een eigen podcastkanaal Björn in the USA op de website van VRT NWS, waar hij Amerikaanse onderwerpen benadert. Hij schreef verschillende boeken over Amerikaanse geschiedenis en politiek, waaronder De lengte van een oceaan (2020, De Arbeiderspers). In 2025 stopt hij als VS-correspondent.[5]
In 2023 werd hij benoemd tot ridder in de Kroonorde.[6]
Voor zijn verhuis naar de VS begin 2017 woonde hij in Gent. Hij is gehuwd en vader van twee kinderen.
Kritiek
[bewerken | brontekst bewerken]Soenens introduceerde in 2014 de term "constructieve journalistiek" bij de VRT.[7][8] Daarover was hij een veelgevraagd spreker bij de openbare omroepen in Nederland, Zweden, Denemarken en Zwitserland. Hij hield een pleidooi voor journalistiek met meer (historische) context en minder "hijgerigheid".[9]
Zijn journalistieke opvatting als hoofdredacteur werd echter fel bekritiseerd door een aantal collega's en sommige politici.[10][11] Volgens De Morgen werd zijn visie gekenmerkt door een overdreven missioneringsdrang.[12]
Bibliografie
[bewerken | brontekst bewerken]- Eiland op drift. Een eeuw schandalen in Groot-Brittannië[13]; i.s.m. Marysa Demoor; Globe (1995); ISBN 9053120483
- Blijven proberen, Obama! Amerika tussen droom en drama[14]; Lannoo (2010); ISBN 9789020988598
- Amerika: een biografie van dromen en bedrog[15]; Lannoo (2012); ISBN 9789401401616
- Amerika - De droom op drift[16]; Lannoo (2016); ISBN 9789401436311
- Dagen zonder Trump - Berichten uit Amerika[17]; De Arbeiderspers (2018); ISBN 9789029523875
- De lengte van een oceaan[18]; De Arbeiderspers (2020); ISBN 9789029540407
- De laatste walvis, De Arbeiderspers (2024); ISBN 9789029547291
Trivia
[bewerken | brontekst bewerken]- In 2017 deed Soenens mee aan De Slimste Mens ter Wereld.
- ↑ a b Björn Soenens wordt hoofdredacteur Het journaal bij de VRT (9 november 2013). Geraadpleegd op 15 november 2019.
- ↑ Björn Soenens, de vernieuwer die schietschijf werd; De Morgen; 27 februari 2015. Gearchiveerd op 30 september 2019.
- ↑ DUMON Pieter & DEBACKERE Jan; VRT-hoofdredacteur Björn Soenens onder vuur; De Morgen; 27 februari 2015 (geraadpleegd op 12 juli 2019)
- ↑ Allemaal Amerikaan; vrtnws.be; sinds 17 november 2018 (geraadpleegd op 26 oktober 2019). Gearchiveerd op 20 mei 2022.
- ↑ VS-correspondent Björn Soenens keert begin volgend jaar na 8 jaar terug naar België. vrtnws.be (21 mei 2024). Gearchiveerd op 22 mei 2024. Geraadpleegd op 22 mei 2024.
- ↑ NWS, VRT, VS-correspondent Björn Soenens benoemd tot Ridder in de Kroonorde. vrtnws.be (20 september 2023). Gearchiveerd op 20 september 2023. Geraadpleegd op 20 september 2023.
- ↑ Constructieve journalistiek als verdienmodel, Doorbraak, 2 maart 2017. Gearchiveerd op 2 december 2022.
- ↑ 'Journalistiek heeft niet als taak agressie en vijandschap te bevorderen'; Humo; 30 mei 2016 (geraadpleegd op 13 juli 2019). Gearchiveerd op 13 juli 2019.
- ↑ VRT weigert alle commentaar over kritiek Martine Tanghe op 'Het journaal'; Het Nieuwsblad 27 februari 2015 (geraadpleegd op 12 juli 2019). Gearchiveerd op 12 juli 2019.
- ↑ Ontslag Björn Soenens is een goede zaak; De Morgen; 13 juli 2019 (geraadpleegd op 13 juli 2019). Gearchiveerd op 13 juli 2019.
- ↑ Peter Vandermeersch: 'Ik denk soms dat de VRT de weg kwijt is'; Knack; 8 juli 2015 (geraadpleegd op 13 juli 2019). Gearchiveerd op 21 oktober 2021.
- ↑ Is het nu gedaan met constructieve journalistiek in het VRT-journaal?; De Morgen; 8 september 2016. Gearchiveerd op 31 oktober 2018.
- ↑ Fiche Eiland op drift; Universiteitsbibliotheek Gent. Gearchiveerd op 30 september 2019.
- ↑ Fiche Blijven proberen Obama!; Universiteitsbibliotheek Gent. Gearchiveerd op 4 juni 2023.
- ↑ Fiche Amerika: Een biografie van dromen en bedrog; Universiteitsbibliotheek Gent. Gearchiveerd op 4 juni 2023.
- ↑ DHULSTER G.; Björn Soenens - Amerika, de droom op drift ; Gazet van Antwerpen; 18 oktober 2016. Gearchiveerd op 30 september 2019.
- ↑ KINDT Guido-Jules; recensie Dagen Zonder trump; Humanistisch Verbond; 20 augustus 2018
- ↑ De lengte van een oceaan. Singel Uitgeverijen. Gearchiveerd op 9 juli 2020. Geraadpleegd op 7 juli 2020.