Gebruiker:Fvp81/Hristo Botev
Christo Botev | ||
---|---|---|
Algemene informatie | ||
Volledige naam | Christo Botev Petkov | |
Geboren | 6 Januari 1848 Kalofer | |
Overleden | 1 Juni 1876 Vrachanska Gebergte | |
Nationaliteit(en) | Bulgarije | |
Religie | Bulgaars-Orthodoxe Kerk | |
Bekend van | dichter - Revolutionair |
Christo Botev, (Bulgaars: Христо Ботев) was een Bulgaarse revolutionair en dichter Samen met Vasil Levski is hij een van de meeste geliefde helden van de revolutionaire beweging om Bulgarije te bevrijden van de Ottomaanse heerschappij.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Geboren op 6 Januari 1848 in Kalofer in een kroostrijk gezin. Zijn vader was er leerkracht, had gestudeerd in Odessa. Door het werk en studies van zijn vader maakte de familie deel uit van de intellectuele klasse in de stad.
Dankzij het netwerk van zijn vader kon Christo Botev in Odessa gaan studeren in 1863. Het is in deze periode dat hij kennis maakt met de Bulgaarse Raad in Odessa. Deze Raad hielp hem bij zijn studies, maar wakkerde ook zijn nationalistisch gevoel aan, daar de groep via russische steun de oprichting van een vrij Koninkrijk Bulgarije trachtte te bereiken.
Zijn tijd in Odessa bleek geen succes. Hij vond het moeilijk om zijn plaats te vinden en had het lastig met de lijfstraffen op school. Bijgevolg mistte hij meer en meer lessen en spendeerde hij steeds meer tijd door in de bibliotheek. Hij las vooral russische werken. Waardoor hij in 1865 van school gestuurd werd.
In plaats van terug te gaan naar Bulgarije, bleef hij in Odessa en besloot les te geven aan de lokale Bulgaarse gemeenschap. Toen hij in 1867 het bericht kreeg dat zijn vader ernstig ziek was, keerde hij per boot terug naar Bulgarije. Het is in deze periode dat zijn eerste gedicht gepubliceerd werd, "Aan Mijn Moeder". Bij zijn terugkeer nam hij de taken van zijn vader over en gaf les, maar eens zijn vader hersteld was, werd hij teruggestuurd naar Odesso, om alsnog zijn studies af te werken.
In plaats van terug te keren naar Odessa trok Christo Botev naar Roemenië, namelijk Giurgiu. Hij arriveerde in September 1867. Hier kwam hij al snel in contact met andere revolutaionaire Bulgaren, zoals Chadzji Dimitar en andere. Een maand na zijn aankomst kregen ze het bericht dat de beroemde revolutionair Georgi Rakovski was overleden in Boekarest aan de gevolgen van tuberculose Ze reisden Boekarest om zijn begrafenis op 12 oktober 1867 bij te wonen. Hij bleef er enige tijd kleven en werkte er mee aan de uitgifte van Bulgaarse Revolutionaire kranten. Het is tijdens de periode in Boekarest dat hij Vasil Levski leerde kennen.
Na verloop van tijd besloot hij Boekarest te verlaten en verder door te reizen naar Odessa, maar eindigde uiteindelijk in de regio Bessarabië. Hier schreef hij zijn tweede gedicht "Aan Mijn Broer" en werkte opnieuw mee aan de uitgave van revolutionaire kranten.