Dr. Dünnerbrug
| Dr. Dünnerbrug | ||||
|---|---|---|---|---|
Dr. Dünnerbrug (1985)
| ||||
| Algemene gegevens | ||||
| Locatie | Amsterdam-Centrum | |||
| Coördinaten | 52° 22′ NB, 4° 54′ OL | |||
| Overspant | Nieuwe Prinsengracht | |||
| Brugnummer | 251 | |||
| Bouw | ||||
| Bouwperiode | circa 1975 | |||
| Gebruik | ||||
| Huidig gebruik | verkeersbrug | |||
| Architectuur | ||||
| Type | vaste brug | |||
| ||||
Dr. Dünnerbrug (brug 251) is een vaste brug in Amsterdam-Centrum.
De verkeersbrug is gelegen in de Weesperstraat en overspant de Nieuwe Prinsengracht. De brug heeft ongeveer dezelfde geschiedenis als de Dr. Meijer de Hondbrug, al zal deze iets ouder zijn, vanwege de ontwikkeling van de stad vanuit het centrum. Oudere versies van de bruggen werden fotografisch vastgelegd door Jacob Olie (1891) en Gustaaf Oosterhuis (1904, een ophaalbrug). Zij moesten steeds vervangen/vernieuwd worden in verband met de ombouw van de Weesperstraat tot hypermoderne radiaalweg van Amsterdam. Piet Kramer ontwierp de versie van 1925. Daarvan is veel verloren gegaan door verdere verbredingen en aanleg van de Oostlijn. De bakstenen walkanten in een soort van Amsterdamse School en de brugpijlers zijn de enige zaken die nog aan Kramer doen denken.
De brug kreeg, gelijk met de Dr. Meijer de Hondbrug, in 1966 haar naam, een vernoeming naar Joseph Hirsch Dünner, een opperrabijn.
-
De brug in 1891
-
De ophaalbrug in 1900
-
De brug in 1904
-
Kramers brug in 1935
-
De brug in de 21e eeuw
- Bruggen van Amsterdam
- zowel Sebas Baggelaar, Pim van Schaik, Piet Kramer, Bruggenbouwer van de Amsterdamse School, 2016, ISBN 9789079156313 als Frank V. Smit, Bruggen in Amsterdam, 2008, Uitgeverij Matrijs noemen de brug zijdelings