Naar inhoud springen

Eurovisiesongfestival 1977

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Eurovisiesongfestival 1977
Eurovision Song Contest 1977
Gastland Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Locatie Wembley Conference Centre, Londen
Omroep BBC
Datum 7 mei 1977
Presentator Angela Rippon
Winnaar
Land Vlag van Frankrijk Frankrijk
Lied L'oiseau et l'enfant
Artiest Marie Myriam
Tekst Joe Gracy
Componist Jean-Paul Cara
Andere gegevens
Stemgegevens Elk land verdeelt 12, 10, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2 en 1 punten
Aantal landen 18
Terugkerend Vlag van Zweden Zweden
Terugtrekkend Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië
Vlag van Tunesië Tunesië
Nul punten geen
Intervalact Mr. Acker Bil & his Paramount Jazz Men
Chronologie
◄ 1976 – 1978 ►

Het Eurovisiesongfestival 1977 was het tweeëntwintigste Eurovisiesongfestival en vond plaats op 7 mei 1977 in Londen, Engeland. Het programma werd gepresenteerd door Angela Rippon. Van de 18 deelnemende landen won Frankrijk met het nummer L'oiseau et l'enfant, uitgevoerd door Marie Myriam. Dit lied kreeg 136 punten, 13,0% van het totale aantal punten. Met 121 punten werd Verenigd Koninkrijk tweede, gevolgd door Ierland op de derde plaats met 119 punten.

De 22e editie van het Eurovisiesongfestival staat bekend als een uiterst chaotische: de Noorse en Zweedse delegatie keurden de introductiefilmpjes met de deelnemers af, aangezien hun vertegenwoordigers in een nachtclub werden gefilmd en hier volgens de delegaties een slechte indruk maakten. Door het bezwaar werden er tijdens het songfestival van 1977 geen introductiefilmpjes uitgezonden en werd de tijd tussen de optredens gevuld met beelden van het publiek dat zat te wachten op het volgende optreden. Het songfestival werd uitgesteld van 2 april naar 7 mei in verband met een staking van technisch televisiepersoneel en de vrije taalkeuze werd na 3 jaar weer afgeschaft, waardoor deelnemers weer in hun moedertaal moesten zingen. Echter, België en Duitsland mochten alsnog in het Engels aantreden aangezien zij hun inzendingen al hadden ingediend voor de aanpassing in de reglementen. De puntentelling kon als chaotische climax worden vastgesteld: juryvoorzitters gaven de verkeerde punten door, de operator van het scorebord handelde zeer traag, presentatrice Angela Rippon noemde meerdere malen het verkeerde puntenaantal en scheidsrechter Clifford Brown moest meerdere malen ingrijpen omdat de puntentotalen niet klopten. Uiteindelijk klopte slechts de helft van alle scores.

Het interludium werd gevuld door Mr. Acker Bilk and his Paramount Jazz Men.

Stemstructuur

[bewerken | brontekst bewerken]

Net als vorig jaar werden in de nationale jury punten toegekend aan elk liedje. Het liedje met het meest aantal stemmen, kreeg twaalf punten. De tweede keus kreeg tien punten en de derde plaats tot en met tiende plaats kregen acht tot en met één punten. Stemmen op het eigen land is niet toegestaan.[1]

Score bijhouden

[bewerken | brontekst bewerken]

De score werd bijgehouden op een scorebord dat in de zaal hing. De landen stonden in het Engels op het bord met daarachter een afbeelding van de vlag. Achter elk land stond het totaal aantal punten De gegeven punten werden gelijk bij het totaal van het land opgeteld. De presentatrice stond op het podium, schuin voor het scorebord. Nadat een land alle punten had gegeven, knipperde de vlag van de koploper op het scorebord.

De jury's werden in volgorde van optreden opgebeld. Het geven van de punten gebeurde op volgorde van deelname, in plaats van in oplopende volgorde. De vertegenwoordiger van het land noemde het land en het aantal punten in het Engels of Frans. De presentatrice herhaalde het land en de punten in de taal (Frans of Engels) waarin ze gegeven werden. Daarbij werd zowel in het Engels als het Frans points gebruikt.

Ierland en Frankrijk kregen beiden veel punten. Finland gaf, met nog twee jury's te gaan, aan Frankrijk twaalf punten. Daarmee was Frankrijk met 132 punten niet meer in te halen door Ierland. Het verschil van 26 punten was niet meer te overbruggen door Ierland.

Israël werd door de jury terug in de uitzending geroepen omdat het geen vier punten had gegeven. Deze bleken voor Zwitserland te zijn en werden gelijk op het scorebord verwerkt. Tevens kwam er één punt te weinig op het bord voor Nederland nadat Monaco de punten had gegeven, wat later tijdens de stemming door de jury werd bijgesteld, nadat de Nederlandse jury de organisatie tijdens het uitreiken van zijn eigen punten op de fout had gewezen. Verder gaf de "spokeperson" van Griekenland haar punten verkeerd door, door twee maal 4 punten uit te reiken en een punt te veel te geven aan Oostenrijk, Finland en Nederland.

Plaats Land Artiest Titel Punten
1 Vlag van Frankrijk Frankrijk Marie Myriam L'oiseau et l'enfant 136
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Lynsey de Paul & Mike Moran Rock bottom 121
3 Vlag van Ierland Ierland The Swarbriggs Plus Two It's nice to be in love again 119
4 Vlag van Monaco Monaco Michèle Torr Une petite Française 96
5 Vlag van Griekenland (1822-1970 en 1975-1978) Griekenland Pascalis, Marianna, Robert & Bessy Mathema solfege 92
6 Vlag van Zwitserland Zwitserland Pepe Lienhard Band Swiss lady 71
7 Vlag van België België Dream Express A million in one, two, three 70
8 Vlag van Duitsland Duitsland Silver Convention Telegram 55
9 Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Spanje Micky Enséñame a cantar 52
10 Vlag van Finland Finland Monica Aspelund Lapponia 50
11 Vlag van Israël Israël Ilanit Ahava hi shir le shnaim 49
12 Vlag van Nederland Nederland Heddy Lester De mallemolen 35
13 Vlag van Italië Italië Mia Martini Libera 32
14 Vlag van Portugal Portugal Os Amigos Portugal no coração 18
14 Vlag van Noorwegen Noorwegen Anita Skorgan Casanova 18
16 Vlag van Luxemburg Luxemburg Anne-Marie Besse Frère Jacques 17
17 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Schmetterlinge Boom boom boomerang 11
18 Vlag van Zweden Zweden Forbes Beatles 2
  Resultaten
IE MC NL AT NO DE LU PT UK GR IL CH SE ES IT FI BE FR
Ierland   8 1 5 12 5 8 1 12 10 12 8 12 4 8 3 10
Monaco 5   8 1 6 1 6 7 12 2 6 10 8 12 5 2 5
Nederland 3 3   1 1 1 7 1 10 8
Oostenrijk 5   2 3 1
Noorwegen   3 2 2 1 5 5
Duitsland 1 1 3 2   2 8 8 8 5 5 5 6 1
Luxemburg 2   7 8
Portugal 2 2 1   4 3 6
Verenigd Koninkrijk 12 7 12 7 10 12 12   8 8 3 2 4 12 12
Griekenland 10 10 4 4 4 6 10 5   3 1 7 12 1 6 6 3
Israël 7 7 5 3 5   10 3 6 1 2
Zwitserland 6 10 10 5 4 4 6 4   4 10 8
Zweden 2  
Spanje 6 1 7 7 3 4 3   7 7 7
Italië 8 6 3 3 2 2   2 7
Finland 12 4 6 8 2 7 5 2   4
België 4 12 6 8 4 7 10 5 6 4 3  
Frankrijk 10 4 8 7 3 12 10 5 6 7 10 12 6 10 10 12 4  
DE TABEL IS GEORDEND OP VOLGORDE VAN OPTREDEN

Terugkerende artiesten

[bewerken | brontekst bewerken]
Land Artiest Eerdere deelname
Vlag van België België Dream Express Vlag van Nederland Nederland 1970 (als Hearts of Soul)
Vlag van Ierland Ierland The Swarbriggs Vlag van Ierland Ierland 1975
Vlag van Israël Israël Ilanit Vlag van Israël Israël 1973
Vlag van Monaco Monaco Michèle Torr Vlag van Luxemburg Luxemburg 1966
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Beatrix Neundlinger (deel van Schmetterlinge) Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 1972 (deel van Milestones)
Vlag van Portugal Portugal Paulo de Carvalho (deel van Os Amigos)
Fernando Tordo (deel van Os Amigos)
Vlag van Portugal Portugal 1974
Vlag van Portugal Portugal 1973

Terugkerende landen

[bewerken | brontekst bewerken]

Terugtrekkende landen

[bewerken | brontekst bewerken]
 Deelnemende landen
 Landen die al meegedaan hebben maar niet meedoen