Naar inhoud springen

Frits van Oostrom

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Frits van Oostrom
Van Oostrom (2009)
Van Oostrom (2009)
Persoonlijke gegevens
Geboortedatum 15 mei 1953
Geboorteplaats Utrecht
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederland
Academische achtergrond
Alma mater Stedelijk Gymnasium LeidenBewerken op Wikidata
Wetenschappelijk werk
Vakgebied Letterkunde
Universiteit Universiteit Leiden, Harvard-universiteit en Universiteit Utrecht
Soort hoogleraar Universiteitshoogleraar
Bekend van Maerlants wereldBewerken op Wikidata
Website

Frits Pieter van Oostrom (Utrecht, 15 mei 1953) is een Nederlands historisch letterkundige.

Van Oostrom is de zoon van neerlandicus en historisch taalkundige Jules Philip van Oostrom. Hij deed in 1971 eindexamen aan het Stedelijk Gymnasium Leiden. Tien jaar later, in 1981, promoveerde hij aan de Universiteit Utrecht bij W.P. Gerritsen op het proefschrift Lantsloot vander Haghedochte, waarvoor hij bekroond werd door het Prins Bernhardfonds.

Van 1982 tot 2002 was hij hoogleraar Nederlandse letterkunde tot de Romantiek aan de Universiteit Leiden. Het zwaartepunt lag bij hem op de middeleeuwse literatuur, nadat zijn voorgangster Sonja Witstein zich in de renaissanceliteratuur had gespecialiseerd. In 1999 was hij gasthoogleraar aan Harvard. Sinds 2002 is hij als universiteitshoogleraar verbonden aan de Universiteit Utrecht. Van 2005 tot 2008 was hij president van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen (KNAW).

In de door de Nederlandse Taalunie gefinancierde reeks Geschiedenis van de Nederlandse literatuur, schreef hij Stemmen op schrift waarin hij de Oudnederlandse en Middelnederlandse literatuur tot 1300 bespreekt en Wereld in woorden waarin hij de periode 1300-1400 behandelt.

Als voorzitter van de Commissie Ontwikkeling Nederlandse Canon presenteerde Van Oostrom in oktober 2006 de canon van Nederland.

Hij ontving eredoctoraten van de Katholieke Universiteit Brussel (1995), de Universiteit Antwerpen (2008) en de Open Universiteit (2014).

In september 2010 kwam hij in het nieuws door terug te treden uit de raad van toezicht van het Rijksmuseum Amsterdam omdat hij tegen de wens van het museum was om het pistool te verwerven waarmee in 2002 de moord op Pim Fortuyn was gepleegd.

Op 15 mei 2023 nam hij afscheid van de Universiteit Utrecht

Van Oostrom heeft drie zoons.

Van Oostrom ontving diverse prijzen:

Bestseller 60

[bewerken | brontekst bewerken]
Boeken met noteringen in de Nederlandse Bestseller 60 Jaar van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen[2]
Stemmen op schrift 2006 01-03-2006 44 2
Wereld in woorden 2013 20-02-2013 18 6
Nobel streven 2017 18-10-2017 33 5
De Reynaert 2023 24-05-2023 21 4
[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Frits van Oostrom.