Harald Vlugt
| Harald Vlugt | ||||
|---|---|---|---|---|
foto: Hans de Bruin
| ||||
| Persoonsgegevens | ||||
| Volledige naam | Nicolaas Jozef Harald Vlugt | |||
| Geboren | 22 maart 1957, Bergen (Noord-Holland) | |||
| Geboorteland | Nederland | |||
| Nationaliteit | Nederlander | |||
| Beroep(en) | Beeldhouwer, collagist, graficus,
Eigenaar Kunstacademie Beeldproeverij | |||
| Oriënterende gegevens | ||||
| Stijl(en) | Minimal Barocque | |||
| RKD-profiel | ||||
| Website | ||||
| ||||
Nicolaas Jozef Harald Vlugt (Bergen (Noord-Holland), 22 maart 1957) is een Nederlands beeldhouwer, collagist en graficus. Sinds tien jaar runt hij de 1-docents Kunstacademie Beeldproeverij waar hij cursisten begeleid in het maken van collages. Vlugt woont en werkt in zijn studio in een oude likeurstokerij van Bols midden in de Amsterdamse Jordaan.
Leven en werk
[bewerken | brontekst bewerken]Direct na het voltooien van zijn kunstopleiding in Amsterdam in 1981 was Vlugt een van de organisatoren van de alternatieve galerie Aorta in het oude NRC-gebouw in de binnenstad van Amsterdam. Twee tot drie jaar vormde Vlugt met Aldert Mantje een kunstenaarsduo. Vanaf 1983 maakten ze beiden de overstap naar het "officiële" circuit en traden toe tot de succesvolle en avant-gardistische galerie The Livingroom in Amsterdam. In 1987 exposeerde het duo ter afsluiting van hun samenwerking met een groot museumoverzicht "Gute Kameraden" in alle zalen van het toenmalige Museum Fodor in Amsterdam.
In 1985 ontving Vlugt een reisbeurs voor New York, waar hij een half jaar woonde en werkte en exposeerde, onder andere bij galerie Germans van Eck op West Broadway 420. In 1986 verliet hij galerie The Livingroom en exposeerde sindsdien bij galerie Nikki Diana Marquardt in Parijs. In 1987 exposeerde hij in Montreal in de expositie "Out of Holland" in het belangrijkste museum van Canada, het Musée d'art contemporain de Montréal. Ook had hij een grote soloshow in het Centre d'Art Plastique in Lyon. In 1988 toonde hij sculpturen op de tentoonstelling "La Giovane Scultura Olandese" als onderdeel van de Biennale van Venetië, wat direct meer mogelijkheden gaf met betrekking tot samenwerking met internationale musea en galeries.
In de jaren daarna exposeerde Vlugt veelvuldig in internationale musea en galeries, woonde en werkte langere tijd in onder meer São Paulo, New York, Caïro, Oranjestad, Auckland, Trinidad , West Indies, en een jaar in het Van Doesburghuis in Parijs. In 1994 won hij de eerste prijs van de Nationale[bron?] Grafiekprijs en de vierde Belgische Grafische Industrieprijs, en zat hij bij de wereldselectie van twintig kunstenaars voor de prestigieuze Senefelder Preis, Dusseldorf. In 1994 vond ook zijn grote solo-expositie "Senses of reality " plaats in het Stedelijk Museum Schiedam. Later reisde deze expositie door naar twee Parijse musea.
Van 1995-2002 voerde Vlugt een grote opdracht uit op de locatie van het voormalige Ajaxstadion in de Watergraafsmeer, waaronder de Middenstip. Dit project deed hij deels samen met de Schotse beeldhouwer David Mach. In totaal maakten ze achttien verschillende keramische kunstwerken waarvan drie van 36 meter hoog.
In 2002 was Vlugt gasthoogleraar Beeldhouwen aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen. Vanaf 2003 maakte hij veel beeld bij polemische verhalen in NRC Handelsblad, waarvoor hij gebruikmaakte van zijn miljoen beelden tellende analoge archief.
Cruiseschipkunst
[bewerken | brontekst bewerken]Vanaf 2003 werkt Vlugt ook aan twee- en driedimensionale kunstwerken voor de drie grootste cruiseschipmaatschappijen. Voor de Queen Mary 2 (Carnaval Cruises) maakte hij zes kunstwerken, waaronder het majestueuze grote theatergordijn voor het grootste theater op het schip. Voor de Freedom of the Seas (Royal Caribbean), het grootste cruiseschip ter wereld, maakte hij onder meer grote sculpturale kroonluchters voor de hoofdesplanade op het schip. Voor de Nieuw Amsterdam (Holland-Amerika Lijn) maakte hij in 2009 het meest prominente kunstwerk op het schip. De collage Nieuw Amsterdam is een twee bij zeven meter grote met de hand beschilderde collage, waarbij Vlugt speelt met het beeld van de New Yorkse skyline gezien vanuit New Jersey. De contouren van de honderden gebouwen van Manhattan zijn hedendaags, alleen zijn de honderden gebouwen samengesteld en opgebouwd uit duizenden afbeeldingen van zeventiende- en achttiende-eeuwse kasten en meubels. De kasten dienen als metafoor voor alle nationaliteiten die toen maar ook nu neerstrijken op Manhattan. Op de voorgrond, in de Hudsonriver, zien we een "zeeslag" van ruim vierhonderd verschillende schepen uit alle werelddelen en tijden.
Poëzie en collage
[bewerken | brontekst bewerken]Vlugt werkt veel samen met schrijvers, waarbij hij op poëzie reageert met collagebeeld. In 2001-2002 vormde hij met dichter Pieter Boskma het duo De Winterschilders; een jaar lang maakten zij elke maand een dubbele pagina erotische poëzie met beeld. In 2008 verscheen bij Uitgeverij 99 het boek Totok 2 met poëzie van Adriaan van Dis en collages van Harald Vlugt. In 2015 verscheen bij Uitgeverij 99 het boek Voor en na het meesterwerk met poëzie van Joost Zwagerman en beeld van Harald Vlugt. In 2016 maakte Vlugt prenten voor de speciale editie van de laatste gedichtenbundel van Joost Zwagerman Wakend over god.