Jordan Lukaku
| Jordan Lukaku | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Persoonlijke informatie | ||||||||
| Volledige naam | Jordan Zacharie Lukaku Menama Mokelenge | |||||||
| Geboortedatum | 25 juli 1994 | |||||||
| Geboorteplaats | Antwerpen, | |||||||
| Been | Links | |||||||
| Positie | Linksachter | |||||||
| Clubinformatie | ||||||||
| Huidige club | ||||||||
| Contract tot | 30 juni 2025 | |||||||
| Jeugd | ||||||||
| ||||||||
| Senioren * | ||||||||
| ||||||||
| Interlands ** | ||||||||
| ||||||||
| * Bijgewerkt op 29 augustus 2024 | ||||||||
| ** Bijgewerkt op 27 juli 2020 | ||||||||
| ||||||||
Jordan Zacharie Lukaku Menama Mokelenge (Antwerpen, 25 juli 1994) is een Belgische voetballer die speelt als aanvallend ingestelde linksachter. In augustus 2023 tekende hij een tweejarig contract bij de Turkse tweedeklasser Adanaspor nadat zijn contract bij Ponferradina ontbonden werd. Zijn vorige clubs waren onder andere RSC Anderlecht en Lazio Roma. Lukaku debuteerde in 2015 in het Belgisch voetbalelftal en telt voorlopig 8 caps. Hij was actief op het EK van 2016.
Lukaku is een zoon van voormalig voetballer Roger Lukaku, de jongere broer van Romelu Lukaku en de neef van Boli Bolingoli.
Carrière
[bewerken | brontekst bewerken]Jeugd
[bewerken | brontekst bewerken]Lukaku doorliep de jeugdreeksen van Boom FC en Lierse SK. Hij vertrok in 2006 samen met zijn broer Romelu naar de jeugdopleiding van RSC Anderlecht. In 2010 kon de jongste Lukaku rekenen op interesse van onder meer Arsenal FC dat op zoek was naar een jonge linksachter.[1]
RSC Anderlecht
[bewerken | brontekst bewerken]In 2011/12 werd Lukaku opgenomen in de A-kern. Doordat zowel Olivier Deschacht als Behrang Safari regelmatig geblesseerd uitvielen, mocht hij een aantal keer op de bank plaatsnemen. Zijn officiële debuut voor paarswit kwam er op 21 maart 2012 tegen Zulte Waregem. Al vroeg in de tweede helft kwam Safari slecht neer na een tackle van Berrier. De Zweedse international kon niet meer verder voetballen. Anderlechtcoach Ariël Jacobs gunde daarop Jordan Lukaku zijn eerste speelminuten in het eerste elftal van Anderlecht.[2] Op 6 april startte hij voor het eerst in de basiself tegen Standard Luik, als vervanger van Deschacht die zich tijdens de opwarming had geblesseerd. Op 11 april mocht hij een volledige wedstrijd meespelen, dit tegen AA Gent.
Tijdens de winterstop van het seizoen 2012/13 wilde Anderlecht hem aan het Nederlandse De Graafschap uitlenen, maar Lukaku weigerde. Trainer John van den Brom verwees hem vervolgens naar de beloften.
Verhuur aan KV Oostende
[bewerken | brontekst bewerken]Lukaku startte het seizoen 2013/14 met een invalbeurten tijdens de Supercup tegen RC Genk en in de competitiewedstrijden Cercle Brugge en Waasland-Beveren. Op 27 augustus 2013 werd de linksachter samen met Fernando Canesin voor één seizoen verhuurd aan KV Oostende.[3] Vier dagen later mocht hij tegen Sporting Lokeren tijdens de rust al invallen voor Jimmy Hempte. Lukaku werd vrij snel een certitude in het team van trainer Frederik Vanderbiest, tot hij eind januari 2014 voor de rest van het seizoen uitviel vanwege pubalgie. Lukaku heroverde na zijn pubalgieblessure zijn basisstek bij de Oostendenaars. Aan de zee bloeide hij helemaal open.
KV Oostende
[bewerken | brontekst bewerken]Op het einde van het seizoen maakte Lukaku definitief de overstap naar KV Oostende, waar hij een contract voor drie seizoenen tekende. Bij Anderlecht kon hij in tegenstelling tot zijn broer nooit doorbreken.[4][5]
Ook in het seizoen 2015/16, waarin KV Oostende herfstkampioen werd en uiteindelijk Play-off I speelde, was Lukaku een certitude in de Oostendse verdediging. Als beloning voor zijn knappe seizoen werd hij geselecteerd voor het EK 2016 en versierde hij in juli 2016 een transfer naar de Italiaanse topclub Lazio Roma.[6]
Lazio Roma
[bewerken | brontekst bewerken]Lukaku maakte op 22 juli 2016 de overstap naar Lazio Roma, dat € 4.000.000,- plus € 1.000.000,- aan potentiële bonussen betaalde aan KV Oostende.[7] Hij erfde bij Lazio het rugnummer 6 van ex-kapitein Stefano Mauri, die in 2016 stopte met voetballen. Bij Lazio werd hij na Luis Pedro Cavanda en Gaby Mudingayi de derde Belg die bij Lazio ooit onder contract stond. Bij Lazio Roma groeide Lukaku niet meteen uit tot een certitude, maar via veel invalbeurten slaagde hij er toch in om in zijn eerste twee seizoenen 46 Serie A-wedstrijden op zijn cv bij te schrijven. In het seizoen 2017/18 kende Lukaku wel een knap Europees seizoen in de Europa League: de linksback speelde acht wedstrijden en bereikte met Lazio de kwartfinale, waar de club uitgeschakeld werd door Red Bull Salzburg.
Het seizoen 2018/19 moest Lukaku grotendeels missen vanwege een knieblessure.[8] In januari 2019 leek Lukaku op weg naar Newcastle United, maar Lukaku slaagde niet voor zijn medische testen bij de Engelse club, waardoor de beoogde uitleenbeurt werd afgeblazen.[9] Lukaku speelde dat seizoen slechts acht wedstrijden voor Lazio: zeven in de Serie A en één in de Coppa Italia. Door zijn ene optreden in de Coppa Italia - een basisplaats tegen Novara Calcio in de achtste finale, waarin hij een assist gaf voor de 3-0 van Ciro Immobile – mocht hij de eindzege van dit toernooi wel op zijn palmares bijschrijven.
Op 27 oktober 2019 maakte Lukaku in de competitiewedstrijd tegen ACF Fiorentina zijn eerste officiële optreden in ruim negen maanden voor Lazio. Hij vierde zijn terugkeer met een assist voor Ciro Immobile, die in de slotminuten het winnende doelpunt binnenkopte.[10] Het seizoen 2019/20 dreigde opnieuw een verloren seizoen te worden voor Lukaku. Toen de Serie A begin maart werd stopgezet vanwege de coronapandemie had Lukaku (mede vanwege aanhoudend blessureleed) slechts twee wedstrijden op de teller staan. Bij de herneming van de competitie in juni kreeg hij echter zijn kans van trainer Simone Inzaghi. Op speeldag 27 mocht hij meteen invallen tegen Atalanta Bergamo, daarna miste hij enkel de competitiewedstrijd tegen Juventus FC door een disciplinaire straf wegens laatkomen.[11][12] In al die jaren kwam Lukaku, mede door blessures slechts aan 85 wedstrijden waarin hij één keer wist te scoren en acht assists gaf.
Verhuur aan Royal Antwerp FC
[bewerken | brontekst bewerken]Op 5 oktober 2020, de laatste dag van de transferperiode werd Jordan Lukaku voor 1 jaar gehuurd door Royal Antwerp FC. Er werd een aankoopoptie van zo'n 3 miljoen euro in het contract opgenomen.[13][14] De linkspoot hoopte zich in de kijker van Roberto Martinez te spelen en zo het EK te halen. Hij moest op links de concurrentie moeten aangaan met de Noor Simen Juklerød.
Op 1 november 2020 zat Lukaku voor het eerst in de wedstrijdkern tegen RSC Anderlecht. Hij kwam niet in actie. Op 5 november 2020 maakte Lukaku zijn officiële debuut voor Antwerp. Hij viel in de Europa League tegen LASK drie minuten voor tijd in voor Lior Refaelov. De wedstrijd werd met 0-1 verloren. Na de interlandbreak, in de terugwedstrijd mocht Lukaku opnieuw tegen LASK negen minuten voor tijd invallen. Zijn optreden werd bekroond met een assist voor Pieter Gerkens. Op 30 november 2020 vierde hij zijn debuut voor Antwerp in de Jupiler Pro League. Hij mocht dertien minuten voor tijd invallen voor Simen Juklerød tegen Oud-Heverlee Leuven. De wedstrijd werd met 3-2 gewonnen.
Lukaku bleef fit en kwam aan 29 wedstrijden waarin hij 5 assists gaf. Bij die 2.027 speelminuten horen ook de duels in de Beker van België en Europa League. Jordan Lukaku stond verrassend op reservelijst Duivels voor het EK. Na de huurperiode werd zijn dure aankoopoptie, mede omdat hij geen grootse indruk naliet, door Antwerp niet gelicht en keerde hij terug naar Lazio. Met een jaarloon van € 2.000.000,- is hij ver ‘out of the league’ van Antwerp wat betreft spelerslonen.[15]
Terugkeer naar Lazio Roma
[bewerken | brontekst bewerken]Lukaku werd bij zijn terugkeer niet opgenomen in de basiskern van de nieuwe hoofdtrainer Maurizio Sarri. Daar was Simone Inzaghi ondertussen vertrokken. In de zomermercato van 2021 vond hij geen andere club. De Italiaanse media berichtten dat Lukaku mocht/moest vertrekken in de wintermercato van januari 2022.[16] Bij Lazio stond hij voor de laatste keer op het veld op 1 augustus 2020. Dat seizoen zat Lukaku zelfs nog geen enkele keer op de bank in het Olympisch Stadion van Rome.
Verhuur aan Vicenza
[bewerken | brontekst bewerken]Jordan Lukaku bleef in Italië voetballen, maar zakte een niveau. De linksachter wisselde begin januari 2022 Lazio Roma via een uitleenbeurt in voor de hekkensluiter in de Serie B, Vicenza, waar ex-Laziospeler Cristian Brocchi op dat moment coach was. De Noord-Italiaanse club stond allerlaatste en telde op dat ogenblik slechts 2 zeges na 17 speeldagen. Eerder trok de club met Lukasz Teodorczyk een andere oude bekende uit de Jupiler Pro League aan.[17][18] Op 23 januari 2022 debuteerde hij als basisspeler tegen Cittadella met een 3-3 gelijkspel. Hij werd na 75 minuten vervangen met een blessure. Lukaku stond 12 wedstrijden aan de kant en kwam hierdoor niet verder dan 9 wedstrijden zonder doelpunten voor Vicenza.
SD Ponferradina
[bewerken | brontekst bewerken]Voor het seizoen 2022/23 tekende Lukaku bij het Spaanse SD Ponferradina, een ploeg uit de Segunda División A. Hij werd transfervrij overgenomen van Lazio. Lukaku tekende een contract voor één seizoen.[19][20]
Hij debuteerde op de vierde speeldag tegen Sporting Gijón. Hij mocht 10 minuten voor tijd invallen in de met 1-3 verloren wedstrijd. De 5 daaropvolgende wedstrijden startte hij in de basis of op de bank. Sinds 3 oktober vergaarde hij slechts drie minuten meer. Tijdens de winterstop werd er naar een oplossing voor Lukaku gezocht.[21] Sinds begin februari 2023 zat hij zonder ploeg na de ontbinding van zijn contract bij Spaanse tweedeklasser. Lukaku kwam in de eerste seizoenshelft slechts acht keer in actie voor Ponferradina.[22]
Adanaspor
[bewerken | brontekst bewerken]Eind augustus 2023 tekende hij een tweejarig contract bij de Turkse tweedeklasser Adanaspor. Hij zat al ruim een half jaar zonder club.[23]
Statistieken
[bewerken | brontekst bewerken]| Seizoen | Club | Land | Competitie | Competitie | Beker | Supercup | Europees | Totaal | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wed. | Dlp. | Wed. | Dlp. | Wed. | Dlp. | Wed. | Dlp. | Wed. | Dlp. | ||||
| 2011/12 | RSC Anderlecht | Jupiler Pro League | 6 | 0 | 0 | 0 | — | 0 | 0 | 6 | 0 | ||
| 2012/13 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | |||
| 2013/14 | 2 | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | 0 | 0 | 3 | 0 | |||
| 2013/14 | → KV Oostende | 15 | 0 | 3 | 0 | — | — | 18 | 0 | ||||
| 2014/15 | KV Oostende | 29 | 0 | 1 | 0 | — | — | 30 | 0 | ||||
| 2015/16 | 34 | 3 | 0 | 0 | — | — | 34 | 3 | |||||
| 2016/17 | SS Lazio | Serie A | 16 | 0 | 4 | 0 | — | — | 20 | 0 | |||
| 2017/18 | 30 | 1 | 4 | 0 | 1 | 0 | 9 | 0 | 44 | 1 | |||
| 2018/19 | 7 | 0 | 1 | 0 | — | 0 | 0 | 8 | 0 | ||||
| 2019/20 | 13 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 13 | 0 | |||
| 2020/21 | → Antwerp FC | Jupiler Pro League | 22 | 0 | 2 | 0 | — | 4 | 0 | 28 | 0 | ||
| 2021/22 | → LR Vicenza | Serie B | 9 | 0 | 0 | 0 | — | — | 9 | 0 | |||
| 2022/23 | SD Ponferradina | Segunda División A | 7 | 0 | 1 | 0 | — | — | 8 | 0 | |||
| 2023/24 | Adanaspor | TFF 1. Lig | 14 | 0 | 2 | 0 | — | — | 16 | 0 | |||
| 2024/25 | 0 | 0 | 0 | 0 | — | — | 0 | 0 | |||||
| TOTAAL | 204 | 4 | 18 | 0 | 2 | 0 | 13 | 0 | 235 | 4 | |||
| Bijgewerkt t/m 29 augustus 2024.[24][25] | |||||||||||||
Internationaal
[bewerken | brontekst bewerken]Op 1 september 2014 werd Jordan Lukaku voor het eerst opgeroepen voor de vriendschappelijke oefeninterland tegen Australië. Hij kwam niet in actie. Op 15 oktober 2015 debuteerde hij samen met Laurent Depoitre in een kwalificatiewedstrijd voor het EK 2016 tegen Andorra. Lukaku speelde de volle 90 minuten in de met 1-4 gewonnen wedstrijd. In zijn tweede interland wist zijn broer Romelu tegen Portugal te scoren op aangeven van Jordan.[26]
EK 2016 Frankrijk
[bewerken | brontekst bewerken]België was met ambities naar het EK in Frankrijk getrokken, maar werd tot ieders verbazing in de kwartfinales gewipt door Wales. Jordan Lukaku, die de geblesseerde Jan Vertonghen moest vervangen, zakte door het ijs in de gelegenheidsdefensie.[27] Romelu en Jordan Lukaku waren het derde Belgische broederpaar op een EK. Luc en Marc Millecamps waren er al bij tijdens het EK 1980 en WK 1982, Émile en Mbo Mpenza op het WK 1998 en het EK 2000.[28]
Interlands
[bewerken | brontekst bewerken]| Interlands van Jordan Lukaku voor | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| № | Datum | Wedstrijd | Uitslag | Soort wedstrijd | Doelpunten | Assists |
| Als speler bij | ||||||
| 1. | 10 oktober 2015 | 1 – 4 | Kwalificatie EK 2016 | 0 | 1 | |
| 2. | 29 maart 2016 | 2 - 1 | Vriendschappelijk | 0 | 1 | |
| 3. | 28 mei 2016 | 1 - 2 | Vriendschappelijk | 0 | 1 | |
| 4. | 5 juni 2016 | 3 - 2 | Vriendschappelijk | 0 | 0 | |
| 5. | 1 juli 2016 | 3 - 1 | EK 2016 | 0 | 0 | |
| Als speler bij | ||||||
| 6. | 1 september 2016 | 0 - 2 | Vriendschappelijk | 0 | 0 | |
| 7. | 7 oktober 2016 | 4 - 0 | Kwalificatie WK 2018 | 0 | 0 | |
| 8. | 14 november 2017 | 1 - 0 | Vriendschappelijk | 0 | 0 | |
| Totaal | 0 | 3 | ||||
Bijgewerkt t/m 14 november 2017[29]
Palmares
[bewerken | brontekst bewerken]| Competitie | Aantal | Jaren | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Nationaal | |||||
| Belgisch kampioen | 2x | 2012, 2013 | |||
| Belgische Supercup | 2x | 2012, 2013 | |||
| Viareggio Cup | 1x | 2013 | |||
| Supercoppa | 2x | 2017, 2019 | |||
| Coppa Italia | 1x | 2019 | |||
School van Lukaku
[bewerken | brontekst bewerken]In het najaar van 2010 startte televisiezender één met het uitzenden van het programma De school van Lukaku, waarin het dagelijkse leven van leerlingen in het Sint-Guido Instituut uit Anderlecht werd gevolgd. Romelu Lukaku, die tijdens de opnames was doorgebroken bij Anderlecht, was een van die leerlingen. Omdat hij de bekendste was, en door zijn voetbalcarrière ook gold als een buitenbeentje, kreeg het programma de titel De school van Lukaku. Ook de schoolprestaties van Jordan Lukaku werden op de voet gevolgd.
In opspraak
[bewerken | brontekst bewerken]Belastingontwijking
[bewerken | brontekst bewerken]Eind 2014 werd bekend dat Jordan Lukaku samen met zijn broer Romelu via hun vader in Luxemburg een vennootschap had opgericht om geld naartoe te sluizen om belastingen te ontwijken.[30][31] De firma heet "Rojoluk", naar de voorletters van de voornamen en de familienaam.
Rijverbod
[bewerken | brontekst bewerken]De laatste jaren haalt Jordan Lukaku ook regelmatig het nieuws met talrijke snelheidsovertredingen en schendingen van het rijverbod.[32]
Wilmots
[bewerken | brontekst bewerken]In februari 2020 haalde Lukaku in een interview met Eleven Sports uit naar voormalig Belgisch bondscoach Marc Wilmots, onder wie de tactische richtlijnen volgens Lukaku quasi onbestaande zouden geweest zijn.[33] Wilmots riposteerde hierop dat hij spijt had dat hij Lukaku niet buitenzette toen hij tien keer te laat kwam op het EK. "Op het EK in 2016 in de kwartfinale tegen Wales hanteerden we dezelfde tactiek als met België in 2002 tegen Brazilië. Die bestond erin hoog druk te zetten om te voorkomen dat ze hun spel niet zomaar konden spelen. Dus, zijn taak was ook om Eden Hazard niet te diep te laten zakken. Hij moest hem gewoon zo vaak mogelijk aanspelen in de diepte. Als hij het allemaal meent, betekent het gewoon dat hij de tactiek toen niet begreep. (...) Ik heb uitgerekend dat hij sinds de vriendschappelijke wedstrijd tegen Portugal tot de kwartfinale tegen Wales aanwezig was bij negen tactische besprekingen. Als je dan nog niet doorhebt wat je moet doen... Daarbovenop hadden we met Vital Borkelmans een zeer ervaren ex-linksback in onze staf. En dan heeft hij nog het lef om te zeggen dat hij niet wist wat hij moest doen", sprak Wilmots in de pers.[34]
- ↑ Arsenal ziet wel wat in Jordan Lukaku Gazet van Antwerpen, 26 augustus 2010
- ↑ 'Jordan Lukaku debuteert voor Anderlecht' Sport Voetbalmagazine, 22 maart 2012. Gearchiveerd op 28 oktober 2020.
- ↑ Jordan Lukaku en Canesin op huurbasis naar KV Oostende Het Belang van Limburg, 27 augustus 2013. Gearchiveerd op 29 september 2020.
- ↑ Jordan Lukaku definitief naar KV Oostende Het Laatste Nieuws, 20 mei 2014
- ↑ 'Jordan Lukaku tekent voor drie seizoenen Oostende' De Standaard, 20 mei 2014. Gearchiveerd op 26 oktober 2020.
- ↑ Lazio haalt Jordan Lukaku naar de Serie A Voetbal International, 22 juli 2016
- ↑ '5 miljoen voor Jordan' Het Laatste Nieuws, 22 juli 2016. Gearchiveerd op 21 april 2019.
- ↑ 'rampseizoen Jordan Lukaku nu al definitief voorbij' Het Nieuwsblad, 11 maart 2019. Gearchiveerd op 27 juli 2020.
- ↑ 'Geen transfer naar Newcastle voor Jordan Lukaku: Engelse club bevestigt het afspringen van de overeenkomst' Het Nieuwsblad, 25 januari 2019. Gearchiveerd op 21 april 2019.
- ↑ 'Jordan Lukaku bekroont rentree met assist winninggoal' Het Laatste Nieuws, 28 oktober 2019. Gearchiveerd op 5 december 2020.
- ↑ 'Lazio lijdt eerste nederlaag in 22 wedstrijden bij Atalanta, Castagne en Lukaku vallen in' Het Laatste Nieuws, 24 juni 2020. Gearchiveerd op 2 september 2020.
- ↑ 'Lazio-trainer zette Jordan Lukaku in de tribune voor topper tegen Juventus: “Hij heeft een fout gemaakt deze week”' De Standaard, 21 juli 2020. Gearchiveerd op 22 oktober 2021.
- ↑ 'Antwerp huurt Jordan Lukaku tot het einde van het seizoen van Lazio' Sporza, 5 oktober 2020. Gearchiveerd op 28 januari 2022.
- ↑ 'Verrassing: Jordan Lukaku strijkt neer op Antwerp, linksachter wordt gehuurd van Lazio' Het Nieuwsblad, 5 oktober 2021. Gearchiveerd op 9 oktober 2020.
- ↑ 'Jordan Lukaku, bijna ex-Antwerp en verrassend op reservelijst Duivels: “M’n broer belde al”' Het Laatste Nieuws, 18 mei 2021
- ↑ 'Hoe vergaat het Jordan Lukaku sinds zijn terugkeer bij Lazio?' Proximus, 26 oktober 2021. Gearchiveerd op 27 augustus 2023.
- ↑ 'Rode lantaarn in de Serie B pikt Jordan Lukaku op bij Lazio' Sporza.be, 12 januari 2022. Gearchiveerd op 29 maart 2023.
- ↑ 'Jordan Lukaku op weg naar Italiaanse tweede klasse' Sport Voetbalmagazine, 4 januari 2022. Gearchiveerd op 30 juni 2022.
- ↑ 'Jordan Lukaku se une a la plantilla de la SD Ponferradina' sdponferradina, 26 augustus 2022
- ↑ 'Jordan Lukaku verlaat Italië en zet carrière voort in de Spaanse tweede klasse: “Hij is in goede conditie”' Het Nieuwsblad, 27 augustus 2022. Gearchiveerd op 6 januari 2023.
- ↑ 'Spaanse tweedeklasser zoekt alweer uitweg voor Jordan Lukaku' De Gazet van Antwerpen, 2 januari 2023. Gearchiveerd op 6 januari 2023.
- ↑ 'Jordan Lukaku zit zonder club na ontbinding van contract bij Spaanse tweedeklasser' Het Nieuwsblad, 2 februari 2023. Gearchiveerd op 6 maart 2023.
- ↑ 'OFFICIEEL: Jordan Lukaku geeft oudere broer Romelu het goede voorbeeld en heeft eindelijk een nieuwe club' Voetbalkrant.com, 20 augustus 2023. Gearchiveerd op 22 augustus 2023.
- ↑ België - J. Lukaku - Profiel met nieuws, statistieken en geschiedenis - Soccerway. nl.soccerway.com. Gearchiveerd op 7 november 2021. Geraadpleegd op 7 november 2021.
- ↑ Jordan Lukaku - Spelersprofiel. www.transfermarkt.be. Gearchiveerd op 7 november 2021. Geraadpleegd op 7 november 2021.
- ↑ Rode Duivels - Romelu Lukaku zal interland tegen Portugal niet snel vergeten. Metrotime (29 maart 2016). Gearchiveerd op 19 oktober 2021. Geraadpleegd op 18 oktober 2021.
- ↑ 'Openhartige Jordan Lukaku: "Marc Wilmots was geen goede coach"' Sporza.be, 14 februari 2020. Gearchiveerd op 28 september 2020.
- ↑ 'Romelu en Jordan Lukaku derde Belgische broederpaar op EK' Het Nieuwsblad, 1 juli 2016. Gearchiveerd op 25 januari 2022.
- ↑ Gespeelde interlands European Football. Gearchiveerd op 27 augustus 2023.
- ↑ Belastingontwijking in De Standaard. Gearchiveerd op 27 augustus 2023.
- ↑ Belastingontwijking in De Morgen
- ↑ Snelheidsduivel Jordan Lukaku, 3 keer bewijzen dat hij zelf niet reed of de cel in, Het Laatste Nieuws, 10 september 2016
- ↑ Jordan Lukaku haalt uit naar Wilmots en neemt het op voor broer: “Romelu is al drie keer begraven in België” Het Laatste Nieuws, 14 februari 2020. Gearchiveerd op 27 juli 2020.
- ↑ Wilmots reageert op uithaal Jordan Lukaku: “Ik heb er spijt van dat ik hem niet buitenzette nadat hij 10 keer te laat kwam” Het Laatste Nieuws, 10 maart 2020. Gearchiveerd op 27 juli 2020.
1 Courtois ·
2 Alderweireld ·
3 Vermaelen ·
4 Nainggolan ·
5 Vertonghen ·
6 Witsel ·
7 De Bruyne ·
8 Fellaini ·
9 R. Lukaku ·
10 Hazard ·
11 Carrasco ·
12 Mignolet ·
13 Gillet ·
14 Mertens ·
15 Denayer ·
16 Meunier ·
17 Origi ·
18 Kabasele ·
19 Dembélé ·
20 Benteke ·
21 J. Lukaku ·
22 Batshuayi ·
23 Ciman ·
Coach: Wilmots
| Coach: Jacobs |
Verdedigers: 3 Deschacht · 8 Odoi · 14 Nuytinck · 16 Kouyaté · 20 Safari · 27 Wasilewski · 37 Lukaku · 39 Vanden Borre | |
| Coach: Van den Brom |