Juan Martín del Potro

Juan Martín del Potro
Del Potro op Wimbledon 2016
Persoonlijke informatie
Bijnaam	Delpo, Reus van Tandil, Toren van Tandil
Nationaliteit	Argentijnse
Geboorteplaats	Tandil, Argentinië
Geboortedatum	23 september 1988
Woonplaats	Tandil, Argentinië
Lengte	1,98 m
Gewicht	97 kg
Profdebuut	2005
Met pensioen	9 februari 2022
Slaghand	Rechts (dubbelhandige backhand)
Totaal prijzengeld	25.896.046 US dollar
Profiel	(en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans	439–174
Titels	22
Hoogste positie	3e (13 augustus 2018)
Huidige positie	71e (9 september 2019)
ATP Finals	Finale (2009)
Olympische Spelen	2 Zilver (2016) 3 Brons (2012)
Grandslamresultaten
Australian Open	Kwartfinale (2009, 2012)
Roland Garros	Halve finale (2009, 2018)
Wimbledon	Halve finale (2013)
US Open	Winnaar (2009)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans	41–44
Titels	1
Hoogste positie	105e (25 mei 2009)
Huidige positie	284e (9 september 2019)
Olympische Spelen	2e ronde (2016)
Grandslamresultaten
Roland Garros	1e ronde (2006, 2007)
Wimbledon	1e ronde (2007, 2008)
Laatst bijgewerkt op: 9 september 2019
Portaal    Tennis

Juan Martín del Potro (Tandil, 23 september 1988) is een voormalig professioneel tennisspeler uit Argentinië. Del Potro brak in 2008 door met vier toernooizeges. In 2009 won hij eveneens vier toernooien, waaronder zijn eerste grandslamtriomf op het US Open 2009, waar hij in de halve finale met gemak Rafael Nadal opzij zette en in de finale vijfvoudig toernooiwinnaar Roger Federer in vijf sets wist te verslaan. Aan het eind van het seizoen bereikte hij ook de finale van de ATP World Tour Finals, maar hij verloor de finale van de Rus Nikolaj Davydenko. Eerder in het seizoen bereikte hij op het Australian Open 2009 de kwartfinale en op Roland Garros 2009 de halve finale. Door deze prestaties bereikte hij op 11 januari 2010 de vierde plaats op de wereldranglijst.

Hardnekkige polsblessures leken zijn verdere carrière lang in de weg te staan, maar in 2012 leefde de Argentijn weer op. Op zowel het Australian Open 2012, Roland Garros 2012 als op het US Open 2012 bereikte hij de kwartfinales. Op het Olympisch tennistoernooi 2012 bereikte hij de halve finale, maar verloor die van Federer. In de strijd om het brons versloeg hij de Serviër Novak Đoković, op dat moment de nummer een van de wereld.

In 2013 bereikte Del Potro op Wimbledon 2013 de halve finale, maar verloor in vijf spannende sets van Đoković. Opnieuw gooide een polsblessure roet in het eten. In 2016 kwam Del Potro definitief terug. Op de Olympische Spelen in Rio de Janeiro verraste Del Potro in de eerste ronde Novak Đoković. In de halve finale versloeg hij de Spanjaard Rafael Nadal, om vervolgens in de finale het onderspit te delven tegen de Brit Andy Murray, waardoor hij genoegen moest nemen met zilver. Vervolgens bereikte hij op de US Open 2016 de kwartfinale, waarin hij verloor van de Zwitser Stanislas Wawrinka, de latere winnaar. Aan het eind van het seizoen had hij een groot aandeel in de finale van de Davis Cup, die met 3-2 werd gewonnen van gastland Kroatië.

In 2018 won hij ten koste van Roger Federer op het ATP-toernooi van Indian Wells zijn eerste Masterstitel. Aan het einde van de zomer bereikte hij op de US Open 2018 zijn tweede grandslamfinale, maar verloor deze in straight sets van Novak Đoković. Voorafgaand aan dit toernooi stond Del Potro op de derde plaats van de wereldranglijst, zijn hoogste positie tot dan toe.

Del Potro bereikte in zijn loopbaan tot nu toe 35 finales en won 22 ATP-titels.

Carrière

2005–2006

Aan het einde van 2005 werd Del Potro proftennisser. Nadat hij als 14-jarige jongen mee ging doen in het ITF-circuit, haalde hij in 2005 zijn eerste ITF-titels. Naast ITF-titels won hij ook enkele futures.

In 2006 speelde Del Potro zijn eerste ATP-toernooien. In zijn eerste toernooi in Viña Del Mar won hij de eerste ronde, maar in de tweede ronde was Fernando González te sterk. Later dat jaar kwalificeerde hij zich als 17-jarige voor Roland Garros en voor de US Open. Hij wist dit jaar echter nog geen potten te breken en strandde in de eerste ronde. Wel won hij in 2006 nog enkele challengertoernooien.

2007

In 2007 debuteerde Del Potro op de Australian Open, hij kwam in de 2e ronde weer Fernando González tegen. In de vijfsetter moest Del Potro in de laatste set opgeven. Later, op Roland Garros, lukte het de Argentijn niet om de 2e ronde te halen, op zijn debuut op Wimbledon lukte dat weer wel. In 2007 steeg Del Potro op de ATP-ranglijst door met regelmaat ver in ATP-toernooien te komen. In juli won Del Potro zijn eerste dubbeltitel in het ATP-circuit. Hij dubbelde met Travis Parrott en won het ATP-toernooi van Indianapolis. Op de US Open bereikte hij z'n beste resultaat op een grandslamtoernooi tot dan toe, hij haalde de derde ronde. In die derde ronde versloeg Novak Đoković hem met 6-1, 6-3 en 6-4.

2008

Aansluiting bij de wereldtop vond plaats in 2008. Hij kwam op de grandslamtoernooien niet verder dan de tweede ronde, behalve op de US Open. Op dat toernooi bereikte hij de kwartfinale. Verder won Del Potro de ATP-toernooien van Stuttgart, Kitzbühel, Los Angeles en Washington. Hiermee eindigde Del Potro in de top 10, wat hem recht gaf mee te doen aan de Tennis Masters Cup aan het eind van het jaar. Hier geraakte hij echter niet verder dan de poulefase.

2009

Het jaar 2009 begon voor Del Potro goed, doordat hij het ATP-toernooi van Auckland op zijn naam wist te schrijven. Hij won de finale van dat toernooi van de Amerikaan Sam Querrey. Tijdens de Australian Open wist hij dit jaar verder te komen dan vorige jaren. Hij haalde de kwartfinale, waarin hij hard onderuit ging tegen de latere finalist, Roger Federer. Op 6 april werd Del Potro nummer 5 van de wereld, op dat moment zijn hoogste positie op de ATP-ranking. Tijdens Roland Garros bereikte Del Potro de halve finale, zijn beste grandslamresultaat tot dan toe. Hierin versloeg Federer hem weer, het werd 6-3, 6-7(2), 6-2, 1-6 en 4-6. Op Wimbledon lukte het de Argentijn alweer niet om de 3e ronde te bereiken, ditmaal werd hij verslagen door de voormalige winnaar Lleyton Hewitt met 6-3, 7-5 en 7-5. Dit jaar won Del Potro de US Open, na een daverende finale tegen Roger Federer met 3-6, 7-6 (5), 4-6, 7-6 (4) en 6-2. Deze overwinning bezorgde Del Potro zijn allereerste grandslamtitel.

In november deed hij mee aan de ATP World Tour Finals. In de groepsfase verloor hij van Andy Murray, maar won hij wel van Roger Federer en Fernando Verdasco. Del Potro ging uiteindelijk door naar de laatste vier. Hij versloeg Robin Söderling in de halve finale in 3 sets en bereikte voor het eerst de finale. Hij verloor in de finale van de Rus Nikolaj Davydenko met 3-6 en 4-6. Del Potro eindigde dat jaar als vijfde.

2010

Het seizoen 2010 begon voor de Argentijn met zijn deelname aan de Australian Open, waar hij in de vierde ronde in vijf sets werd verslagen door Marin Čilić. Na dit verlies laste hij een pauze in om van zijn peesontsteking te laten genezen. Hij moest daardoor afzeggen voor enkele toernooien. Op 4 mei onderging hij een operatie aan zijn pols. Op 19 mei kondigde Del Potro aan zijn titel op de US Open niet te kunnen verdedigen. Op 28 september speelde Del Potro in de eerste ronde van het ATP-toernooi van Bangkok weer zijn eerste wedstrijd. Deze wedstrijd verloor hij van de Belg Olivier Rochus: 7-6(7), 6-4.

2012

Del Potro op de Olympische Spelen in Londen

Op de Australian Open bereikte hij de kwartfinale waar hij verloor van Roger Federer. In februari haalde hij de finale van het ATP-toernooi van Rotterdam waar hij ook verloor van Roger Federer en op het ATP-toernooi van Marseille pakte hij de titel door in de finale van de Fransman Michaël Llodra te winnen. In mei pakte Del Potro zijn tweede titel van het jaar door op het ATP-toernooi van Estoril in de finale van Richard Gasquet te winnen. Op Roland Garros bereikte hij de kwartfinale waar hij verloor van Roger Federer en op Wimbledon werd hij in de vierde ronde uitgeschakeld door David Ferrer.

Op de Olympische Zomerspelen in Londen bereikte hij de halve finale, waarin hij verloor van Roger Federer. In de kleine finale versloeg hij Novak Đoković zodat hij huiswaarts keerde met de bronzen medaille. Op de US Open nam diezelfde Novak Đoković echter wraak door Del Potro in de kwartfinale te verslaan met 2-6, 6-7 en 4-6. Ook op de Masters versperde hij Del Potro de weg, ditmaal in de halve finale.

2013

De eerste grote afspraak van het jaar werd voor Del Potro geen succes: op de Australian Open verloor hij in de derde ronde van de Fransman Chardy: het werd 3-6, 3-6, 7-6, 6-3, 3-6.

Op het toernooi van Rotterdam in februari was het wel raak voor Del Potro: in de finale klopte hij de Fransman Benneteau, die eerder de toppers Federer en Simon uit het toernooi had geknikkerd. Op Roland Garros kwam hij niet in actie. Op Wimbledon bereikte hij de halve finale, waarin hij werd uitgeschakeld door Novak Đoković met 7-5, 4-6, 7-6, 6-7, 6-3.

In augustus won Del Potro het toernooi van Washington. Hij won in de finale van de Amerikaan John Isner met 3-6, 6-1, 6-2.

Palmares

Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009	vanaf 2009
Tennis Masters Cup	ATP Finals
ATP Masters Series	ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold	ATP Tour 500
ATP International Series	ATP Tour 250

Enkelspel

Nr.	Datum	Toernooi	Ondergrond	Tegenstander in finale	Score	Details
Gewonnen finales
1.	13 juli 2008	ATP Stuttgart	Gravel	Richard Gasquet	6-4, 7-5	Details
2.	20 juli 2008	ATP Kitzbühel	Gravel	Jürgen Melzer	6-2, 6-1	Details
3.	10 augustus 2008	ATP Los Angeles	Hardcourt	Andy Roddick	6-1, 7-6(2)	Details
4.	17 augustus 2008	ATP Washington (1)	Hardcourt	Viktor Troicki	6-3, 6-3	Details
5.	17 januari 2009	ATP Auckland	Hardcourt	Sam Querrey	6-4, 6-4	Details
6.	9 augustus 2009	ATP Washington (2)	Hardcourt	Andy Roddick	3-6, 7-5, 7-6(6)	Details
7.	14 september 2009	US Open	Hardcourt	Roger Federer	3-6, 7-6(5), 4-6, 7-6(4), 6-2	Details
8.	21 februari 2011	ATP Delray Beach	Hardcourt	Janko Tipsarević	6-4, 6-4	Details
9.	1 mei 2011	ATP Estoril (1)	Gravel	Fernando Verdasco	6-2, 6-2	Details
10.	26 februari 2012	ATP Marseille	Hardcourt (i)	Michaël Llodra	6-4, 6-4	Details
11.	6 mei 2012	ATP Estoril (2)	Gravel	Richard Gasquet	6-4, 6-2	Details
12.	21 oktober 2012	ATP Wenen	Hardcourt (i)	Gilles Müller	7-6(4), 7-6(5)	Details
13.	28 oktober 2012	ATP Bazel (1)	Hardcourt (i)	Roger Federer	6-4, 6-7(5), 7-6(3)	Details
14.	17 februari 2013	ATP Rotterdam	Hardcourt (i)	Julien Benneteau	7-6(2), 6-3	Details
15.	4 augustus 2013	ATP Washington (3)	Hardcourt	John Isner	3-6, 6-1, 6-2	Details
16.	6 oktober 2013	ATP Tokio	Hardcourt (i)	Milos Raonic	7-6(5), 7-5	Details
17.	27 oktober 2013	ATP Bazel (2)	Hardcourt (i)	Roger Federer	7-6(3), 2-6, 6-4	Details
18.	12 januari 2014	ATP Sydney	Hardcourt	Bernard Tomic	6-3, 6-1	Details
19.	23 oktober 2016	ATP Stockholm (1)	Hardcourt (i)	Jack Sock	7-5, 6-1	Details
20.	22 oktober 2017	ATP Stockholm (2)	Hardcourt (i)	Grigor Dimitrov	6-4, 6-2	Details
21.	4 maart 2018	ATP Acapulco	Hardcourt	Kevin Anderson	6-4, 6-4	Details
22.	18 maart 2018	ATP Indian Wells	Hardcourt	Roger Federer	6-4, 6-7(8), 7-6(2)	Details
Verloren finales
1.	29 oktober 2008	ATP Tokio	Hardcourt	Tomáš Berdych	1-6, 4-6	Details
2.	16 augustus 2009	ATP Montreal	Hardcourt	Andy Murray	7-6, 6-7, 1-6	Details
3.	29 november 2009	ATP World Tour Finals	Hardcourt	Nikolaj Davydenko	3-6, 4-6	Details
4.	30 oktober 2011	ATP Wenen	Hardcourt (i)	Jo-Wilfried Tsonga	7-6(5), 3-6, 4-6	Details
5.	19 februari 2012	ATP Rotterdam	Hardcourt (i)	Roger Federer	1-6, 4-6	Details
6.	17 maart 2013	ATP Indian Wells	Hardcourt	Rafael Nadal	6-4, 3-6, 4-6	details
7.	13 oktober 2013	ATP Shanghai	Hardcourt	Novak Djokovic	1-6, 6-3, 7-6	Details
8.	14 augustus 2016	Olympische Spelen	Hardcourt	Andy Murray	5-7, 6-4, 2-6, 5-7	Details
9.	29 oktober 2017	ATP Bazel	Hardcourt (i)	Roger Federer	7-6(5), 4-6, 3-6	Details
10.	13 januari 2018	ATP Auckland	Hardcourt	Roberto Bautista Agut	1-6, 6-4, 5-7	Details
11.	4 augustus 2018	ATP Los Cabos	Hardcourt	Fabio Fognini	4-6, 2-6	Details
12.	9 september 2018	US Open	Hardcourt	Novak Djokovic	3-6, 6-7(4), 3-6	Details
13.	7 oktober 2018	ATP Peking	Hardcourt	Nikoloz Basilasjvili	4-6, 4-6	Details
Gewonnen challengers
1.	31 oktober 2005	Montevideo	Gravel	Boris Pašanski	6-3, 2-6, 7-6
2.	3 april 2006	Aguascalientes	Gravel	Sergio Roitman	3-6, 6-4, 6-3
3.	31 juli 2006	Segovia	Hardcourt	Benjamin Becker	6-4, 5-7, 6-4

Dubbelspel

Nr.	Jaar	Toernooi	Ondergrond	Partner	Tegenstanders in finale	Score	Details
Gewonnen finales herendubbelspel
1.	30 juli 2007	ATP Indianapolis	Hardcourt	Travis Parrott	Tejmoeraz Gabasjvili Ivo Karlović	3-6, 6-2, [10-6]	Details
Gewonnen challengers herendubbelspel
1.	13 november 2005	Guayaquil	Gravel	Juan Antonio Marín	Luis Horna Ivan Miranda	Walk-over
2.	9 april 2006	Aguascalientes	Gravel	Martín Vassallo Argüello	Hector Almada Victor Romero	7-5, 7-5

Landencompetities

Nr.	Datum	Toernooi	Ondergrond	Partner(s)	Tegenstanders in finale	Score	Details
Gewonnen finales
1.	25-27 november 2016	Davis Cup	Hardcourt (i)	Federico Delbonis Leonardo Mayer Guido Pella	Marin Čilić Ivo Karlović Ivan Dodig Franko Škugor	3-2 (5 wedstrijden)	Details

Resultaten grote toernooien

Legenda
g.t.	geen toernooi gehouden
l.c.	lagere categorie
–	niet deelgenomen
G	uitgeschakeld in de groepsfase
1R	uitgeschakeld in de eerste ronde
2R	uitgeschakeld in de tweede ronde
3R	uitgeschakeld in de derde ronde
4R	uitgeschakeld in de vierde ronde
KF	uitgeschakeld in de kwartfinale
HF	uitgeschakeld in de halve finale
F	de finale verloren
W	het toernooi gewonnen
w-v	winst/verlies-balans

Enkelspel

toernooi	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019
grandslamtoernooien
Australian Open	–	2R	2R	KF	4R	2R	KF	3R	2R	–	–	–	3R	–
Roland Garros	1R	1R	2R	HF	–	3R	KF	–	–	–	–	3R	HF	4R
Wimbledon	–	2R	2R	2R	–	4R	4R	HF	–	–	3R	2R	KF	–
US Open	1R	3R	KF	W	–	3R	KF	2R	–	–	KF	HF	F	–
ATP World Tour Finals
ATP World Tour Finals	–	–	G	F	–	–	HF	G	–	–	–	–	–	–
ATP Masters 1000
Indian Wells	–	2R	–	KF	–	HF	KF	F	–	–	2R	3R	W	–
Miami	–	4R	2R	HF	–	4R	4R	2R	–	1R	2R	3R	HF	–
Monte Carlo	–	–	–	2R	–	–	–	3R	–	–	–	–	–	–
Madrid	l.c.			HF	–	3R	HF	–	–	–	2R	–	3R	2R
Rome	–	–	1R	KF	–	–	3R	3R	–	–	–	KF	3R	KF
Montreal/Toronto	–	1R	–	F	–	2R	2R	3R	–	–	–	2R	–	–
Cincinnati	–	3R	–	–	–	2R	HF	HF	–	–	–	3R	KF	–
Shanghai	l.c.			2R	–	–	–	F	–	–	1R	HF	3R
Parijs	–	2R	3R	KF	–	–	3R	KF	–	–	–	KF	–
olympisch
Olympische Spelen	g.t.		–	g.t.			HF	g.t.			F	g.t.
statistieken
totaal aantal titels	0	0	4	3	0	2	4	4	1	0	1	1	2
eindejaarsranking	92	44	9	5	258	11	7	5	137	590	38	11	5

Dubbelspel

toernooi	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019
grandslamtoernooien
Australian Open	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–
Roland Garros	1R	1R	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–
Wimbledon	–	1R	1R	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–
US Open	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–
ATP Masters 1000
Indian Wells	–	–	–	KF	–	–	–	–	1R	–	2R	1R	1R	–
Miami	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–
Monte Carlo	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–
Madrid	l.c.			HF	–	–	–	–	–	–	–	–	1R	2R
Rome	–	–	–	1R	–	–	–	–	–	–	–	–	2R	1R
Montreal/Toronto	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–
Cincinnati	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–
Shanghai	l.c.			–	–	–	1R	–	–	–	–	–	–
Parijs	–	–	–	1R	–	–	–	–	–	–	–	–	–
olympisch
Olympische Spelen	g.t.		–	g.t.			–	g.t.			2R	g.t.
statistieken
totaal aantal titels	0	1	0	0	0	0	0	0	0	0	0	0	0
eindejaarsranking	252	178	262	118	—	185	563	796	579	—	351	314	330

Externe links

Mediabestanden

• (en) Profiel van Juan Martín del Potro op de website van de ATP
• (en) Profiel van Juan Martín del Potro op de website van de ITF
• (en) Profiel van Juan Martín del Potro in de Davis Cup
• (en) Profiel van Juan Martín del Potro op sports-reference.com (gearchiveerd)
• (en) Profiel van Juan Martín del Potro op olympedia.org