Naar inhoud springen

Ludwig (film)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ludwig
Alternatieve titel(s) Ludwig: The Mad King of Bavaria; Ludwig II; Ludwig of Schaduw over de Goden (B); Ludwig - Le crépuscule des Dieux
Regie Luchino Visconti
Producent Dieter Geißler
Ugo Santalucia
Scenario Luchino Visconti
Enrico Medioli
Suso Cecchi D'Amico
Hoofdrollen Helmut Berger
Trevor Howard
Silvana Mangano
Romy Schneider
Gert Fröbe
Helmut Griem
Izabella Teleżyńska
Umberto Orsini
John Moulder-Brown
Muziek Jacques Offenbach
Robert Schumann
Richard Wagner
Montage Ruggero Mastroianni
Cinematografie Armando Nannuzzi
Distributie MGM-EMI
Première 29 december 1972
Genre Drama, historisch, biografie
Speelduur 235 minuten / 185 min. / 186 min. (VS) / 144 min. (W-DE)
Taal Italiaans
Duits
Engels
Frans
Land Vlag van Italië Italië
Vlag van Frankrijk Frankrijk
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland
Vlag van Monaco Monaco
Opname­locaties Slot Neuschwanstein, Slot Nymphenburg, Slot Herrenchiemsee, Slot Hohenschwangau, Slot Linderhof, München, Beieren
Gewonnen prijzen 7
Overige nominaties 7
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Ludwig is een Italiaans-Frans-Duitse dramafilm uit 1972 onder regie van Luchino Visconti.

Visconti maakte de film niet met de barok die door het onderwerp, de locaties en zijn eerdere films verwacht kon worden, maar met een ingetogen en zeker niet kritiekloze compassie die door de jaren heen steeds meer indruk maakt.

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

In 1864 wordt Lodewijk II tot koning van Beieren gekroond. Als eerste regeringsdaad ontbiedt hij de componist Richard Wagner aan zijn hof te München. De koning voorziet hem van financiële middelen. Hij merkt weliswaar niet dat Wagner een relatie heeft met Cosima von Bülow. Wanneer hij de waarheid ontdekt, voelt hij zich misleid en gebiedt hij Wagner München te verlaten.

Voor zijn nicht Elisabeth heeft Lodewijk een dweperige, romantische bewondering. Hij voelt zich echter in zijn trots gekrenkt door haar hoogmoedige houding. Elisabeth raadt hem aan haar zus Sophie te huwen. Na de nederlaag tegen Pruisen in 1866 raadt ook zijn vertrouweling graaf Dürckheim hem aan te trouwen. Een jaar later verlooft Lodewijk zich met prinses Sophie, maar nog hetzelfde jaar wordt die verloving weer verbroken. Hij heeft een homoseksuele relatie met zijn dienaar Richard Hornig.

Beieren sluit intussen een verbond met Pruisen en wordt aldus deel van het nieuwe Duitse Keizerrijk. Pas na een grote innerlijke strijd en op aanraden van enkele vertrouwelingen kan Lodewijk dit verlies van soevereiniteit accepteren. Lodewijk besteedt vanaf dat ogenblik enkel nog aandacht aan de bouw van de kastelen Neuschwanstein, Linderhof en Herrenchiemsee. Zijn broer Otto wordt waanzinnig. Ook Lodewijk raakt almaar verder vervreemd van zijn omgeving. Hij verzaakt aan zijn koninklijke plichten en trekt zich in afzondering terug in zijn kastelen. In 1881 onderneemt hij met de acteur Josef Kainz een reis naar Zwitserland.

Hij gaat steeds verder op in zijn dromen en zijn seksuele excessen. Ten slotte wordt hij in 1885 op Neuschwanstein door een regeringscommissie onbekwaam verklaard en vervolgens tot abdicatie gedwongen. Professor Gudden begeleidt hem naar het Slot Berg aan de Starnberger See. Twee dagen nadien verlaten Lodewijk en de psychiater het kasteel voor een wandeling in het park. Na een urenlange zoektocht worden hun lijken teruggevonden in de Starnberger See.

Acteur Personage
Berger, Helmut Helmut Berger Lodewijk II van Beieren
Howard, Trevor Trevor Howard Richard Wagner
Schneider, Romy Romy Schneider Elisabeth van Oostenrijk-Hongarije
Mangano, Silvana Silvana Mangano Cosima von Bülow
Fröbe, Gert Gert Fröbe Pater Hoffmann
Griem, Helmut Helmut Griem Graaf Dürckheim
Teleżyńska, Izabella Izabella Teleżyńska Koningin-moeder Marie van Pruisen
Orsini, Umberto Umberto Orsini Graaf von Holnstein
Moulder-Brown, John John Moulder-Brown Prins Otto
Petrovna, Sonia Sonia Petrovna Prinses Sophie
Bohnet, Folker Folker Bohnet Josef Kainz
Moog, Heinz Heinz Moog Professor Gudden
Asti, Adriana Adriana Asti Lila von Buliowski
Porel, Marc Marc Porel Richard Hornig
Ricci, Nora Nora Ricci Gravin Ida Ferenczy
Burns, Mark Mark Burns Hans von Bülow
Bonuglia, Maurizio Maurizio Bonuglia Mayer
Herter, Gérard Gérard Herter Prins Luitpold
Hanschke, Anne-Marie Anne-Marie Hanschke Prinses Ludovika
Allerson, Alexander Alexander Allerson Staatssecretaris
Großkurth, Kurt Kurt Großkurth Minister van Financiën (als Kurt Grosskurt)
Linhart, Ian Ian Linhart Graaf Maximiliaan
Moustawcesky, Clara Clara Moustawcesky Prinses Hélène

Prijzen en nominaties

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Prijs Categorie Genomineerde(n) Uitslag
1973 David di Donatello Beste film Luchino Visconti Gewonnen
Beste regie Luchino Visconti Gewonnen
Beste mannelijke hoofdrol Helmut Berger Gewonnen
1974 Oscars Beste kostuumontwerp Piero Tosi Genomineerd
Nastro d'Argento Beste camerawerk Armando Nannuzzi Gewonnen
Beste productieontwerp Mario Chiari Gewonnen
Beste kostuumontwerp Piero Tosi Gewonnen
Beste regie Luchino Visconti Genomineerd
Beste productie Ugo Santalucia Genomineerd
Beste scenario Luchino Visconti
Enrico Medioli
Suso Cecchi D'Amico
Genomineerd
Beste vrouwelijke bijrol Silvana Mangano Genomineerd