Mikojan-Goerevitsj MiG-23

MiG-23
	Een Sovjet MiG-23
Algemeen
Fabrikant	Mikojan-Goerevitsj
Rol	Jachtbommenwerper (B-serie) Onderscheppingsjager/Jachtvliegtuig (M-serie)
Bemanning	1 of 2, afhankelijk van uitvoering
Varianten	MiG-27
Status
Eerste vlucht	10 juni 1967
Aantal gebouwd	5047
Gebruik	Luchtmacht van de Sovjet-Unie (historisch), Syrië, Indiase luchtmacht (historisch), Bulgaarse luchtmacht (historisch) en andere
Afmetingen
Lengte	16,7 m
Hoogte	4,82 m
Spanwijdte	13,97 m
Gewicht
Leeggewicht	9595 kg
Max. gewicht	18.030 kg
Krachtbron
Motor(en)	1 × Toemanski R-29
Stuwkracht	Droog: 83,6 kN, met naverbrander: 127 kN
Prestaties
Topsnelheid	2445 km/h
Vliegbereik	Ongeladen: 2820 km, bewapend: 1150 km
Dienstplafond	18.500 m
Bewapening
Boordgeschut	1 × 23 mm snelvuurkanon Grjazev-Sjipoenov GSj-23L
Portaal	Luchtvaart

MiG-23 met een AA-7 Apex lucht-luchtraket onder de buitenste vleugel en een AA-8 Aphid onder de binnenste vleugel

De Mikojan-Goerevitsj MiG-23 (NAVO-codenaam: Flogger) is een jachtvliegtuig dat door de Sovjet-Unie in 1967 werd voorgesteld. Het werd pas enkele jaren later effectief in dienst genomen als opvolger van de MiG-21.

De MiG-23 heeft verstelbare vleugels, en komt daarmee in dezelfde klasse als de Amerikaanse F-111 en de Franse Mirage G. Het combineert hoge snelheid met een grote autonomie. Meer dan 3000 toestellen werden gebouwd in diverse versies zoals jager, trainer en voor aanvallen op gronddoelen. De MiG-23 is ook verkocht aan Egypte, Irak, Libië en Syrië.

Op 4 juli 1989 onderschepten jachttoestellen van de NAVO een MiG-23 die het luchtruim binnendrong. Het toestel was in Polen opgestegen. Het bleek dat de Russische piloot het toestel had verlaten, vermoedelijk ten gevolge van technische problemen. Het vloog ongestuurd verder door het luchtruim van Duitsland en Nederland en verongelukte bij Kortrijk met één dode op de grond tot gevolg.^[1]