Qaboes bin Said Al Said
Qaboes bin Sa’id Al ‘Bu Sa’id | ||
---|---|---|
1940-2020 | ||
Sultan van Oman | ||
Periode | 1970-2020 | |
Voorganger | Said bin Taimur | |
Opvolger | Haitham bin Tariq Al Said | |
Vader | Sa’id ibn Taimur | |
Moeder | Mazoun Al Mashani |
Qaboes bin Sa’id Al ‘Bu Sa’id (Arabisch: قابوس بن سعيد آل سعيد Qābūs bin Saʿīd ʾĀl Saʿīd) (Salalah, 18 november 1940 – Masqat, 10 januari 2020), was de sultan van Oman.[1] Hij kwam aan de macht na het omverwerpen van zijn vader Sa'id ibn Taimur, door een staatsgreep in 1970, met hulp van Britse militairen.[2][3] Hij was een afstammeling van de 14e generatie van de stichter van de Al Said-dynastie.
Jeugd
[bewerken | brontekst bewerken]Qaboes is de enige zoon van zijn vader Sa’id ibn Taimur. Tot zijn 16de woonde hij in zijn geboorteplaats Salalah. Daarna werd hij naar een privéschool in Groot-Brittannië gestuurd. Op 20-jarige leeftijd volgde hij de militaire academie Sandhurst,[4] waarna een militaire carrière volgde, waarbij hij onder andere gelegerd was in Duitsland. Na een studie ‘local government’ maakte hij een wereldreis om in 1964 terug te keren naar Oman. Hij kreeg huisarrest, maar mocht wel bezoekers ontvangen.
Machtsovername
[bewerken | brontekst bewerken]Qaboes bestudeerde toen de islam en de geschiedenis van Oman en het Omaanse volk. Tot de conclusie gekomen dat er armoede heerste en de slavernij moest worden afgeschaft, besloot hij de macht over te nemen. Op 23 juli 1970 nam hij de troon over en stuurde hij zijn vader in ballingschap naar Groot-Brittannië. De Omanieten die het land verlaten hadden, werden uitgenodigd terug te keren om te helpen het land te verbeteren. Qaboes werd de nieuwe sultan, premier, minister van Defensie en van Buitenlandse Zaken. Hij zorgde ervoor dat Oman lid werd van zowel de Arabische Liga als de Verenigde Naties. Verder werd de naam van het land, Sultanaat van Muscat en Oman, veranderd naar de huidige naam en veranderde de vlag.
Politiek
[bewerken | brontekst bewerken]In 1978 was hij de enige Arabische leider die de akkoorden tussen Egypte en Israël steunde.[5] Hij was ook degene die vervolgens als schakel functioneerde tussen Egypte en andere Arabische landen. Ook in 1993 liet Qaboes zien dat hij voorstander was van het vredesproces in het Midden-Oosten door een actieve rol te spelen.[6]
Onder leiding van Qaboes kende het land een groei in welvaart en vrijheid voor burgers. Ook vrouwen kregen kiesrecht en er werd veel geïnvesteerd in goed onderwijs. Qaboes had toen meer dan 2000 moskeeën laten bouwen, betaald door hemzelf. De grootste daarvan is de Grote-Sultan-Qaboes-bin-Saïdmoskee waar vier jaar aan gewerkt is en die in 2001 in gebruik werd genomen.
Het Oman van Qaboes onderhoudt goede betrekkingen met de Golfstaten, het sjiitische Iran, het Westen en Israël. Britse en Amerikaanse legers hebben logistieke faciliteiten in Oman en houden er militaire oefeningen. De strategische ligging aan de Indische Oceaan en aan de zeestraat van Hormuz geeft toegang tot de olierijke Perzische Golf.
Gezondheidstoestand en overlijden
[bewerken | brontekst bewerken]Op 7 december 2019 reisde de sultan met zijn gevolg in drie vliegtuigen naar België om er zich in het Universitair Ziekenhuis van Leuven medisch te laten behandelen. Hiertoe huurde hij twee maanden het volledige luxehotel The Fourth en Restaurant Tafelrond in het Tafelrond op de Grote Markt van de stad Leuven af.[6][7] Het verblijf van de sultan in Leuven zorgde ook voor enig protest; hij parkeerde zijn wagenpark op de Grote Markt, ondanks dat de Grote Markt een autovrije zone is en er een parkeerverbod geldt.[8] Uiteindelijk werd tussen een delegatie van de sultan en de Leuvense politie afgesproken dat hij om veiligheidsredenen twee auto's op de Grote Markt mocht parkeren.[9] Vroeger dan verwacht keerde de sultan op 13 december 2019 terug naar zijn land, om er te sterven.[10][11] Qaboes overleed op 10 januari 2020 op 79-jarige leeftijd.[1]
Opvolging
[bewerken | brontekst bewerken]Qaboes was gescheiden en had geen kinderen, waardoor het niet vaststond wie de troon zou overnemen.[12] De familie had het recht een opvolger aan te wijzen in de eerste week na Qaboes' overlijden.[13] Zij heeft bepaald dat dit zijn neef Haitham bin Tariq Al Said is.[14]
- ↑ a b (en) BBC, 11 januari 2020: Sultan Qaboos of Oman dies aged 79. Geraadpleegd op 11 januari 2020.
- ↑ Sultan Qaboos van Oman, de man die op het slappe koord over de Perzische Golf danst vrt.be, 6 december 2019. Geraadpleegd 10 december 2019.
- ↑ Hotel in Leuven schrapt alle reserveringen tot januari voor sultan van Oman nos.nl, 6 december 2019. Geraadpleegd 10 december 2019.
- ↑ Jos De Greef, Sultan Qaboos van Oman, de man die op het slappe koord over de Perzische Golf danst. VRT (6 december 2019).
- ↑ Joseph A. Kéchichian, A Vision of Oman: State of the Sultananate Speeches by Qaboos Bin Said, 1970-2006. Middle East Policy Council.
- ↑ a b Sultan van Oman landt op Brussels Airport met twee (!) Boeings 747 voor medische behandeling, VRT NWS, 6 december 2019. Geraadpleegd 10 december 2019.
- ↑ Sultan van Oman aangekomen voor medische behandeling in Leuven, Metro, 7 december 2019.
- ↑ Sultan parkeert wagenvloot op Grote Markt, maar een boete krijgt hij wellicht niet, Het Nieuwsblad, 9 december 2019.
- ↑ Na commotie over auto's van sultan van Oman: maximaal twee voertuigen mogen parkeren op de Grote Markt, VRT NWS, 9 december 2019.
- ↑ Sultan wou terug naar zijn land om te sterven, maar groot deel van zijn gevolg blijft in Leuven, Het Nieuwsblad, 13 december 2019.
- ↑ Sultan Qaboos is al terug in Oman nadat behandeling aan UZ Leuven werd stopgezet, Het Laatste Nieuws, 14 december 2019.
- ↑ Anne Allmeling, Oman's succession problem––Neither heir nor spare. Qantara (27 december 2015).
- ↑ Wat is sultan Qaboos van Oman voor iemand?. De Volkskrant (7 maart 2011).
- ↑ (en) Oman names Haitham bin Tariq Al Said as new ruler, BBC, 11 januari 2020.