As-Safira
| As-Safira | |||
| السفيرة, Sipri | |||
| by | |||
| Land | |||
|---|---|---|---|
| Guvernement | Aleppo | ||
| Distrikt | As-Safira | ||
| Nahiyah | As-Safira | ||
| Høgd | 348 moh. | ||
| Koordinatar | 36°04′N 37°22′E / 36.067°N 37.367°E | ||
| Folketal | 106 382 (2007) | ||
| Tidssone | EET (UTC+2) | ||
 As-Safira 36°04′37″N 37°22′21″E / 36.076944444444°N 37.3725°E | |||
|
Kart som viser As-Safira.
| |||
As-Safira (arabisk السفيرة, as-Safīrah; nordsyrisk arabisk Sfīre) er ein by i Syria som administrativt høyrer til Aleppo guvernement. Han er det administrative senteret for as-Safira-distriktet. As Safīrah har ei høgd på 348 moh, og ein folkesetnad på 106 382 i 2007, og han er den 11. største byen i Syria.
Namn
[endre | endre wikiteksten]Mellomaldergeografen Yaqut al-Hamawi skreiv namnet som Asfīrah[1] (أسفيرة), ikkje as-Safira (السفيرة), som indikerer at den bestemte artikkelen i den moderne stavinga kjem av overkorrektur.
As-Safira vart i før-islamsk tid kalla Sipri.[2] Historikarar[3] trur at namnet Sipri kan ha kome frå det akkadiske ordet siparru som tyder «bronse», noko som indikerer at det kan ha vore gruvedrift etter kopar og produksjon av bronse her.
Historie
[endre | endre wikiteksten]Sidan antikken har byen vore eit mellomledd i saltproduksjonen frå Sabkhat al-Jabbul som ligg i nærleiken.
Kjelder
[endre | endre wikiteksten]- Denne artikkelen bygger på «Al-Safira» frå Wikipedia på engelsk, den 10. april 2014.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- le Strange, Guy (1890). Palestina Under the Moslems: A Description of Syria and the Holy Land from A.D. 650 to 1500. Committee of the Palestina Exploration Fund.
- ↑ le Strange, 1890, s. 400
- ↑ Ball, Warwick (2006) «Deserts edges» Syria: A Historical And Architectural Guide Interlink Publishing Group, Northampton, Massachusetts, page 157, ISBN 1-56656-665-7
- ↑ Notably Dossin and Lewy, see Sasson, Jack M. (1966) «A Sketch of North Syrian Economic Relations in the Middle Bronze Age"[daud lenkje] Journal of the Economic and Social History of the Orient 9(3): s. 161–181, page 169, note 2