separar
Occitan
Etimologia
Del latin separare
Prononciacion
/sepaˈɾa/ França (Bearn) : escotar « separar »
Sillabas
se|pa|rar
Vèrb
separar
- Desunir de partidas d’un tot qu'èran joncha.
- Far que de personas, d'animals, de causas sián pas pus ensemble.
- Foguèron separats per la mòrt.
- Alunhar, far que lo combat s'acabe.
- Separar dos òmes qui se baton.
- Triar çò qu'èra mesclat o confondut.
- Separar lo bon gran d’amb lo marrit.
- Partejar, divisar.
- Separar un pati en dos per una paret.
- Empachar la reünion, l’unicitat.
- Lo camin que separa aquelas doas proprietats.
- Marcar la frontièra.
- Los Pirenèus separan la França de l’Espanha.
- Marcar la distància dins l’espaci e dins lo temps.
- Totes los sègles que nos separan de las originas.
- Considerar, metre a despart.
- Separi mos interesses dels vòstres.
- Far distincte.
- La rason separa l’òme de totes los animals.
- (pronominal) Se quitar.
- (pronominal) Arrestar de demorar amassat, o de fa sesilhas, quina que siá la causa.
- Just après lo vòte, l’assemblada se separèt.
- (pronominal) Venir de partidas diferentas.
- La rusca d'aquel arbre se separèt de la fusta.
Sinonims
Traduccions
Catalan
Etimologia
Del latin separare
Prononciacion
- Oriental: /səpəˈɾa/
- Occidental: nord-occidental /sepaˈɾa/, valencian /sepaˈɾaɾ/
- Espanha (Barcelona) : escotar « separar »
Sillabas
se|pa|rar
Vèrb
separar
Espanhòl
Etimologia
Del latin separare
Prononciacion
Veneçuèla : escotar « separar »
Prononciacion
/sepaˈɾaɾ/
Sillabas
se|pa|rar
Vèrb
separar
Portugués
Etimologia
Del latin separare
Prononciacion
escotar « separar »
Prononciacion
- Portugal /sɨpɐˈɾaɾ/
- Brasil /sepaˈɾa(ʁ)/
Sillabas
se|pa|rar
Vèrb
separar