Vejatz lo contengut

Pinòu

Aqueste article es redigit en auvernhat.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Vilatge d'Occitània
Pinòus
Pinols
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Carta postala de 1908, l'arribada delh corrièr de 10 h.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 45° 03′ 09″ N, 3° 24′ 51″ E
Superfícia 34,92 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
1 428 m
1 010 m
706 m
Geografia politica
País  Auvèrnhe
Estat Bandièra de França França
Region
84
Auvèrnhe Ròse Aups
Departament
43
Naut Léger Armas deu Departament de Naut Léger
Arrondiment
431
Briude
Canton
4317
Gòrjas d'Alèir-Gevaudan (chapluòc delh canton de Pinòus davant 2015)
Intercom
244301057
CC de las Ribas delh Naut Alèir
Cònsol Jessica Coudert
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
191 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

196 ab.
Densitat 6,16 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 43300
Còde INSEE 43151

Pinòus[1] (Pinols en francés) z-es una comuna auvernhassa situada dins lo departament del Naut Léger e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe.

Perimètre delh territòri

[modificar | Modificar lo còdi]
Comunas confrontantas de Pinòus
Cronce Ferruçac Lanjac
Chastel Pinòus Talhac
Clavèiras (Cantal) Auvers Desges

Las fòrmas ancianas son Villa de Pinhols en 1301, Pinols en 1351, Pigneux en 1379, Pignoulx en 1398, Pinholz en 1401, Ecclesia S. Martini de Pinolis en 1479 [2]. -S finala es constanta.
La prononciacion aproximativa z-es [pi'now], amb un [w] mai o mens leugèir [3]. Pas de traça de palatalizacion de n (*Pinhòus de las fòrmas ancianas)
Segon Dauzat e Rostaing, Pinòus es format delh latin pinus, « pin », ambelh sufixe diminutiu -eolum [4].
Segon Negre, Pinòus es lo plurau de l'occitan pinòl, varianta de pinhòl, que aguèt probablament lo sens de « pin joine » [5].

Las fòrmas ancianas son Fonchava en 1353, Fontchava en 1492 [6]. La prononciacion aproximativa z-es [fon'ʃabə] [3].
Lo sens es clar.

En 1476, per letras patentas, Loís XI autorizèt de fèiras annalas, per faire créisser la vila [7].
En 1789, Pin(h)òus dependiá de la província d'Auvernhe, de l'eleccion de Briude, de la subdelegacion de Lanjac e delh ressòrt delh presidial de Riam. Sa gleisa parochala, diocèsi de Sant Flor e archipreirat de Lanjac, èra delh vocable de Sant Martin; l'abat de La Chaa Dieu presentava a la cura [2].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista delhs cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2014 (2026) Jessica Coudert    
març de 2008 2014 Marguerite (Maguy) Bouche    
junh de 1995 2008 Daniel Estieu sans conselhèir generau (2001-2015)
  1995      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 215, totala: 222

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
702 742 779 766 802 823 800 807 836

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
845 913 925 877 904 895 852 849 792

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
816 809 789 690 626 631 637 569 537

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
516
463
382
333
321
267
236
236
233
242
2009 2010
230
239
227
235
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 191 abitants e la densitat èra de 5,47 ab/km².

Luòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Institut d'Estudis Occitans, Comission Toponimica Occitana, Luòcs, basa de donadas de toponimia occitana. Cèrca «Pinòu».
  2. 2,0 et 2,1 Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire topographique... de la Haute-Loire, 1907, p. 212 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f261.item
  3. 3,0 et 3,1 Enquèsta delh contributor en 2024
  4. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 531, a Pin (Le)
  5. Ernest Nègre, Toponymie générale de la France, 1990-98, p. 1257, par. 23422
  6. Augustin Chassaing, Antoine Jacotin Dictionnaire topographique... de la Haute-Loire, 1907, p. 124 https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k392965/f173.item
  7. Lettres patentes de Louis XI, Plessis-du-Parc-lèz-Tours, février 1476 (1475 avant Pâques)