Katyń

Katyń (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈkatɨ̃ɲ], AS: [katỹń], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. wieś w Rosji, w obwodzie smoleńskim; zob. też Katyń w Wikipedii

(1.2) pot. lasy pod Katyniem (1.1), miejsce zbrodni katyńskiej

(1.3) eufem. zbrodnia katyńska

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Katyń	Katynie
dopełniacz	Katynia	Katyni Katyniów
celownik	Katyniowi	Katyniom
biernik	Katyń	Katynie
narzędnik	Katyniem	Katyniami
miejscownik	Katyniu	Katyniach
wołacz	Katyniu	Katynie

przykłady:

(1.1) Miejsce masowych grobów w Katyniu zostało odkryte przez polskich robotników przymusowych z Bauzugu nr 2005 latem 1942 r. na podstawie informacji miejscowej ludności rosyjskiej.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Katyniu • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Katynia • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Katynia • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Katynia • mieszkaniec / mieszkanka Katynia • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Katyniu • pochodzić z Katynia • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Katynia • Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. katyński

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: zbrodnia katyńska

• białoruski: (1.1) Катынь m
• czeski: (1.1) Katyň m
• litewski: (1.1) Katynė
• niemiecki: (1.1) Katyn
• rosyjski: (1.1) Катынь m
• ukraiński: (1.1) Катинь m

źródła: