mensa
Wygląd
mensa (język łaciński)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) stół
- (1.2) posiłek
- (1.3) przen. biesiada, biesiadnicy, towarzystwo przy stole[1]
- (1.4) stół ofiarny[2], płyta ołtarza[3]
- (1.5) stół bankierski[3]; stół, przy którym wymienia się pieniądze[1]
- odmiana:
- (1) (deklinacja I)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik mēnsa mēnsae dopełniacz mēnsae mēnsārum celownik mēnsae mēnsīs biernik mēnsam mēnsās ablatyw mēnsā mēnsīs wołacz mēnsa mēnsae
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) apud mensam → przy stole
- (1.1) mensas cibis exstruere[1] → zastawić stoły jadłem
- (1.2) mensa secunda → deser
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Józef Korpanty, Słownik łacińsko-polski. I-Z, tom 2, Warszawa 2001, s. 252, ISBN 83-7195-472-7.
- ↑ Słownik łacińsko-polski, opr. Kazimierz Kumaniecki, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 1997, ISBN 8371951523.
- ↑ 3,0 3,1 Jerzy Mańkowski, Praktyczny słownik łacińsko-polski, Warszawa, 2001, s. 169, ISBN 83-7255-062-X
mensa (język włoski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: