np.

np. (język polski)

wymowa:

‹na przykład›, IPA: [na‿ˈpʃɨkwat], AS: [na‿pšyku̯at], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• wygł.• zestr. akc. ​

znaczenia:

skrót

(1.1) = na przykład

odmiana:

(1.1) nieodm.

przykłady:

(1.1) Wiele pojazdów ma cztery koła, np. autobusy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) e.g.
• arabski: (1.1) مثلا
• baskijski: (1.1) adib.
• bułgarski: (1.1) напр.
• czeski: (1.1) např.
• dolnołużycki: (1.1) na pś.
• duński: (1.1) fx, f.eks.
• esperanto: (1.1) ekz.
• fiński: (1.1) esim.
• francuski: (1.1) p. ex.
• górnołużycki: (1.1) na př.
• hiszpański: (1.1) p. ej.
• islandzki: (1.1) t.d.
• kataloński: (1.1) p. ex.
• łaciński: (1.1) e.g.
• niderlandzki: (1.1) bijv.
• niemiecki: (1.1) z. B.
• norweski (bokmål): (1.1) t.d.
• norweski (nynorsk): (1.1) t.d.
• nowogrecki: (1.1) π.χ.
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• rosyjski: (1.1) напр.
• szwedzki: (1.1) t.ex.
• ukraiński: (1.1) напр.
• węgierski: (1.1) pl.
• włoski: (1.1) ad e., ad es., p.es., p. es., per es.

źródła: