Przejdź do zawartości

ornament

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Ornament

ornament (język polski)

[edytuj]
ornament (1.1)
ornament (1.3)
wymowa:
IPA[ɔrˈnãmɛ̃nt], AS[ornãmẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) szt. motyw zdobniczy stosowany w architekturze, sztuce, rzemiośle artystycznym; zob. też ornament (sztuka) w Wikipedii
(1.2) muz. dźwięk lub grupa dźwięków służących do urozmaicenia i ożywienia melodii
(1.3) typogr. rodzaj czcionki dającej w druku odbitkę elementu zdobniczego; zob. też ornament (poligrafia) w Wikipedii
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Ornament roślinny nie zjawia się tedy sam przez się z prostego wyboru lub natchnienia artysty, lecz jest wynikiem olbrzymiej społecznej przemiany[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ornamentacja ż, ornamentyka ż, ornamentator m, ornamencik mrz
przym. ornamentowy, ornamentalny
związki frazeologiczne:
etymologia:
st.franc. ornement < łac. ornamentumozdoba < łac. ornatus < łac. ornarewyposażyć, upiększyć[2][3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Stefan Żeromski, Snobizm i postęp, rozdz. V.
  2. Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
  3. Hasło „ornament” w: Online Etymology Dictionary.
ornaments (1.1)
ornament (1.2)
wymowa:
wymowa amerykańska?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) ozdoba (choinkowa)
(1.2) ornament
(1.3) muz. ornament

czasownik

(2.1) ozdabiać, zdobić
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. ornamental
rzecz. ornamentation
przysł. ornamentally
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
IPA[urnəˈmen]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ornament
odmiana:
(1.1) lp ornament; lm ornaments
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
ornament (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) szt. ornament[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ornamentika ż, ornamentácia ż, ornamentalizmus m, ornamentálnosť ż
czas. ornamentovať ndk.
przym. ornamentový, ornamentálny
przysł. ornamentálne
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac.
uwagi:
źródła:
  1. Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.
ornament (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) ornament
odmiana:
(1.1) ett ornament, ornamentet, ornament, ornamenten
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) snäckornament
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: