ornament
Wygląd
ornament (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) szt. motyw zdobniczy stosowany w architekturze, sztuce, rzemiośle artystycznym; zob. też ornament (sztuka) w Wikipedii
- (1.2) muz. dźwięk lub grupa dźwięków służących do urozmaicenia i ożywienia melodii
- (1.3) typogr. rodzaj czcionki dającej w druku odbitkę elementu zdobniczego; zob. też ornament (poligrafia) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ornament ornamenty dopełniacz ornamentu ornamentów celownik ornamentowi ornamentom biernik ornament ornamenty narzędnik ornamentem ornamentami miejscownik ornamencie ornamentach wołacz ornamencie ornamenty
- przykłady:
- (1.1) Ornament roślinny nie zjawia się tedy sam przez się z prostego wyboru lub natchnienia artysty, lecz jest wynikiem olbrzymiej społecznej przemiany[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ornamentacja ż, ornamentyka ż, ornamentator m, ornamencik mrz
- przym. ornamentowy, ornamentalny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- st.franc. ornement < łac. ornamentum → ozdoba < łac. ornatus < łac. ornare → wyposażyć, upiększyć[2][3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) ornament; (1.2) fioritura
- arabski: (1.1) زينة ż (zayna), حلية ż (ḥilya), زخرفة ż (zaẖrafa)
- czeski: (1.1) ornament m
- francuski: (1.1) ornement m
- gudźarati: (1.1) ઘરેણું n (gharēṇuṁ)
- hiszpański: (1.1) ornamento m
- kataloński: (1.1) ornament m
- łotewski: (1.1) ornaments m; (1.2) ornaments m
- portugalski: (1.1) ornamento m
- sanskryt: (1.1) आभरण n (ābharaṇa)
- szwedzki: (1.1) ornament
- ukraiński: (1.1) орнамент m
- źródła:
- ↑ Stefan Żeromski, Snobizm i postęp, rozdz. V.
- ↑ Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
- ↑ Hasło „ornament” w: Online Etymology Dictionary.
ornament (język angielski)
[edytuj]- wymowa:
- wymowa amerykańska
- znaczenia:
rzeczownik
czasownik
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. ornamental
- rzecz. ornamentation
- przysł. ornamentally
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
ornament (język kataloński)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) ornament
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
ornament (język słowacki)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ornament ornamenty dopełniacz ornamentu ornamentov celownik ornamentu ornamentom biernik ornament ornamenty miejscownik ornamente ornamentoch narzędnik ornamentom ornamentmi
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ornamentika ż, ornamentácia ż, ornamentalizmus m, ornamentálnosť ż
- czas. ornamentovať ndk.
- przym. ornamentový, ornamentálny
- przysł. ornamentálne
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac.
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.
ornament (język szwedzki)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) ornament
- odmiana:
- (1.1) ett ornament, ornamentet, ornament, ornamenten
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) snäckornament
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: